Trouble-maker ↪ sorn + hyunjin ✔

0.7

İçeri giren Hwang ailesi ile başta hiçbir şeye anlam veremedi Sorn. Yuchan bile tanımıyordu. Sorn bu iki kişinin arkasında gördüğü beden ile şaşkınlıktan mırıldandı. "Anne ve babasıyla gelmiş."

Sorn bilgisayarına dönüp kendini oyalamaya çalıştı. Bay Hwang da Yuchan'a döndü. "Hyunjin'in birkaç birikmiş sabıkası varmış, sildirebilir miyiz?"
Sorn başını iki yana salladı. "Hayır."
Bay Hwang Sorn'un kesin cevabına karşılık yanıt verdi hızla. "Yüz bin won?"
Sorn omuz silkti. "Hayır?"

Hyunjin başı önüne eğik şekilde babasının susmasını bekliyordu. Bir yandan da tırnaklarıyla oynayıp kendini oyalıyordu.

Sorn iç çekti. "Bakın, oğlunuz bir suç işlemiş. Biz üzerini örtecek değiliz. Kendi iradesi ve aklı var, hiçbirini yapmayabilirdi. Zaten tanık olduğum sabıkalarından sadece biri gerçekten darp. Diğerleri hep taciz olaylarında masum tarafı korumak amaçlı. İlk sabıkası yani okul kavgası gerçekten suçlu sayıldığı sabıka. Çok da zarar görmez."

Bayan Hwang gülümsedi. "Nasıl yani diğerleri de bir sorun çıkarmaz mı?"
Sorn kafa salladı. "Çıkartır tabii ama sabıkalarda olayları da açıklıyoruz. Yani biri baktığında kötü gözle dönüp bakacağı tek suçu okul çıkışında kavga etmesi."

Sorn masasının önüne geçip masasının en ucuna oturdu ve ellerini göğsünün üzerinde bağladı. "Anlam da veremiyorum açıkçası nasıl bir lise öğrencisi bu kadar suça karışabilir?"
Yuchan omuz silkti. "İki üç senedir geliyor buraya ve o da yılda bir iki sabıkadan fazla değil."
Sorn kafa salladı. "Ona anlam veremiyorum zaten. Azdın mı bu sene?"

Hyunjin, Sorn'un bu kaba tavrı üzerine sakince cevap verdi. "Açıkçası ilk sabıkamda burada olduğunu bile bilmiyordum. Diğer sabıkaları gerçekleştirmemin tek nedeni de buraya gelmek için bir sebebimin olması. Seni görebilmek için bir sebebim olması."

Hyunjin'in net cevabı üzerine değil, kendi kabalığı karşısında Hyunjin'in hâlâ sakin kalması Sorn'un dilinin tutulmasına sebep olmuştu. Tabii cevabı da cabası.
Sorn iç çekti ve Hyunjin'in gözlerinin içine baka baka konuşmaya başladı bu sefer. "Hiç denedin mi beni buradan başka bir yerde de görmeyi? Eğlenceli olduğun için aşık olmasam bile gelirdim buluşurdum seninle dışarıda."
Hyunjin gülümsedi. "Hiçbir derdim kalmadı şu an. Hadi baba gidelim, kalırsa kalsın sabıkalar." Hyunjin ailesini itikleye itikleye dışarı çıkardı. Anne ve babası karakoldan uzaklaştıktan sonra koşarak tekrar karakola girdi ve konuştu bu sefer.

"Cuma günü saat tam altıda almaya geleceğim seni." Yuchan'a döndü hızlıca. "Sorn'un geri kalan mesaisini yüklenirsin artık, kaç yıldır tanıyoruz birbirimizi!"

Hyunjin karakoldan çıktığı gibi koştu anne ve babasının yanına geri. Ardından babasının omzuna kolunu atıp konuştu. "Nasıl güzel ama! Taylandlı ve aramızda bir yaş var sadece. Senin gibi kendimdem büyük birine aşık oldum baba!"
Bay Hwang güldü. "Hadi lan! Bu yaşta ne aşkı?"
Bayan Hwang gözlerini kıstı. "Ortaokulda hoşlandığın kişiyle evlisin, çok da küçümseme istersen!"