Flame's POV
Lahat kami ay napaupo sa sahig nag-iisip ng plano kung paano kami makakatakas. Pinagmasdan ko ang paligid baka sakaling may magagamit kami dito.
"Guys, may mga phones naman kayo diba? Let's call our parents first. Diba may parents meeting ngayong hapon? Pigilan natin sila para hindi sila mapapahamak. For sure icoclose din yung mga gates para walang makakalabas." Sabi ni Zyrie.
"How sure are you? Isang oras na tayong andito pero ni isang announcement wala tayong narinig." Sabi ni Taylor.
Tama siya. Paano kung kumalat na pala ito sa labas.
"I don't know. Let's call our family first, tatawagan ko adviser natin pagkatapos." Sabi ni Zyrie.
Wala ng umimik at nagsilabasan na sila ng cellphones nila para tumawag.
"Good thing may signal." Sabi ni Rafael.
Nagsitawagan na ang lahat. Hindi ko matawagan sina Eislyn dahil nag iba na ako ng phone at number. Shit, oo nga! Si kuya! Agad kong dinial ang number niya at hinihintay na sumagot. Bawat ring ng telepono habang hinihintay na sagutin ito ay mas lalo akong kinakabahan.
"Putangina ka! Bakit ngayon mo lang sinagot?!" Sigaw ni kuya sa kabilang linya. Nang marinig ko ang maduming bibig ni kuya ay napahinga na ako ng maluwag. He's safe.. He's safe..
"Fuck you too. I'm glad you're safe. Nasaan ka?" Tanong ko.
"Nasa cr, kasama ko sina Andrea at Dustine. Hindi kami makalabas ang daming nagaabang sa labas. Ikaw nasaan ka? Diba nasa canteen ka daw? Rinig ko magulo doon. Safe ka ba sa pinagtataguan mo? Hindi ka naman tumawag para magpaalam 'noh? Umayos ka, apoy."
"Ang oa. I'm safe. Nagtatago ako sa classroom."
"May kasama ka ba diyan?"
"Dati ko rawng classmate."
"Gagi, out of all people sila pa talaga? Humingi ka nalang ng tawad sa kanila at huwag magtiwala, mag galit yan lahat sa'yo. Wag ka ng magtanong."
"I have lots of question but I'll save it. We're stuck inside the classrom. Gusto naming lumabas--"
"Nagpapakamatay ka ba?! ?! Ako ang magliligtas sa'yo kaya 'wag ka ng kumilos. Hintayin mo ako." Galit na saad ni kuya. Napangiwi ako.
"I am gago as hell. So what if we will? Mamatay din naman kami sa gutom dito. Ni isang katiting na pagkain wala dito. Mas maigi nang maghanap ng matutuluyan na may pagkain para mabuhay man lang. And what save you? I'm not planning to save you just so you know. I will save you by giving information on what we are about to do." Pagpaliwanag ko.
"Tigas ng ulo mo 'no? Tsaka ang advance mag isip. What if mamayang gabi mawawala din 'tong kababalaghan na 'to?---"
