Aliks pov
Γαμω την θέλω ξανά δική μου θέλω να την ξανάφιλησω να την ξανά πάω βόλτα με το μηχανάκι που είχα από 17, και ακόμα το έχω κρατήσει γιατί ξέρω ότι της αρεζε ,να την ακούσω γελάει και να θέλει να την γυρνάω εγώ σπίτι γιατί φοβάται όλα αυτά μου λειπουν γαμωωωω....
Την βλέπω ότι από την ώρα που με είδε είναι βυθισμένη στις σκέψεις της.
Τι να σκεφτεται? Εμένα.
Όση ώρα ο μαλακάς της ,της μιλάει ακατάπαυστα η Μιράντα μου δεν τον δίνει σημασία ουτε καν το ακούει.
Ξαφνικά τον βλέπω να με φωνάζει με νεύρα προς το τραπέζι τους αχχ με νευριάζεις και εσύ παλιομαλακα .
Πάω με το χαμόγελο μου (Που είμαι σίγουρος ότι της αρέσει)
"Παρακαλώ τι θα θέλατε?" Ρωτάω ευγενικά
"Πραγματικά απορώ τι κάνεις με την ζωή σου είσαι τόσο άχρηστος που δεν μπορείς να καταλάβεις ότι ήθελα μπον φιλέ εσύ τι μου το έκανες κανονικά"γαμω την ατυχία της ζωής μου με έκανε ρεζίλι μπροστά της το μωρο μου όμως γυρνάει τον κοιτάει με σηκωμένο φρύδι (Που με τρελαίνει έτσι)και του λέει:
"Πρώτα από όλα δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μιλάς έτσι στον Άλκη δεν είναι υπάλληλος σου αλλά σε εξυπηρετεί για να περάσεις εσύ καλά,δεύτερον δεν έγινε κάτι άμα δεν φας μπον φιλέ είχες και στο χωριό σου ρεει"σηκώνεται και πάει έξω να μιλήσει με την φίλη της την κλοσσα στο τηλέφωνο ενώ εμείς έχουμε μείνει μαλακές .
Δεν ξέχασε το ρεει
Δεν τον άφησε να μου μιλάει έτσι που καμία μέχρι στιγμής δεν με έχει υπερασπιστεί έτσι
Ο μαλακάς της φανερά εκνευρισμένος, σηκώνεται και πάει να την βρει ,αλλά εκεί που πάει να σηκωθεί την βλέπουμε να μπαίνει μέσα με τα μακρυα μαλλιά της να ανεμιζουν,
Είναι τόσο όμορφη γαμωω την θέλω ξανά δική μου
Εγώ αποκρυνομαι από το τραπέζι και εκείνη φαίνεται λυπημένη
Αχχ και να ήμουν στην θέση του.
Μακάρι να ήμουν μέσα της τώρα και να την έκανα να ουρλιάζει το όνομα μου ,αλλά τότε από την βιασύνη μου την έχασα, αυτή δεν ήθελε να προχωρήσει και εγώ την πιεζα σαν μαλακάς αλλά μόλις κατάλαβα ότι ήθελα αυτό με άφησε σιξιλο ,καμία άλλη δεν το έκανε αυτό μόνο αυτή όλες οι άλλες που καθόντουσαν πολύ εύκολα ενώ αυτή αρνήθηκε ,αλλά για αυτό ξεχωρίζει απο όλες .Miranda pov
Ντροπή του πραγματικά πως τόλμησε να μιλήσει έτσι στον Άλκη μου, μου γυρίσε το μάτι κανένας δεν του μιλάει έτσι μόνο εγώ😂
😂
Όση ώρα μου λέει ο Θανάσης ότι δεν έπρεπε να του μιλήσω έτσι μπροστά σε όλο το προσωπικό του μαγαζιού ,εγώ τον γράφω και το μόνο που κοιτάω είναι ( διακριτικά πάντα) ,είναι εκείνος .
Τον βλέπω να παίρνει παραγγελίες και χαμόγελαω σαν βλαμμένο. Αλλά κάτι με ξεβυθιζει από τις σκέψεις μου και είναι ο Θανάσης
"Ακούς που μιλάω"
" Τι θες γαμω "
"Γιατί μου μιλάς έτσι ποτέ δεν μου είχες μιλήσει έτσι "
"Και συ ποτέ δεν συμπεριφέρθηκες έτσι σε άλλο άνθρωπο που δουλεύει για να βγάλει το ψωμί του ντροπή σου πραγματικά με απογοητεύσες"
"Αμάν και εσύ τοσο πολύ σε πείραξε αλλά ,εσύ από που ξες το όνομα του ?"
Ωχχ αυτό δεν το σκέφτηκα "Εσένα αυτό είναι το πρόβλημα σου τώρα ?"
"Όχι ντάξει έχεις δίκιο συγγνώμη μωρό μου "λέει και σηκώνεται να με φιλήσει,εκείνη την στιγμή τα μάτια του Άλκη ήταν καρφωμένα πάνω μου ,αναγκαστικά τον φίλησα .
Στεναχωρήθηκε
VOCÊ ESTÁ LENDO
με θυμάσαι
Ficção AdolescenteΟ Άλκης και η Μιράντα ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλον από τότε που ήταν παιδιά .Ξαφνικά οι δρόμοι τους άλλαξαν πορεια και χωρίστηκαν χωρίς να ξεχάσουν ποτέ ο ένας τον άλλο όμως μια τυχαία συνάντηση σε ένα εστιατόριο θα φέρει τα πάνω κάτω...