ერიკი მისკენ მირბის, გრძელ ქერა თმიან ბიჭთნ რომელსაც მწვანე თვალები აქვს შავი შარვალი და თეთრი პერანგი აცვია პრინცს ჰგავს იღიმის და ერიკი ჩვენი სახლის მისაღებში მიუთითებს
მე: გასაგებია ვინც ყოფილა, რათქმაუნდა აუარებელი მეფის ერიკის მეგობარი რომელსაც მისი მოყვანის უფლება აქვს
გრეისი: ღმერთო ჩემო მგონი წვეულება იწყება
გაშეშებული მიშტერებია იმ ბიჭს ხელი სახესთან ავაფარე რომ იქნებ შეეწყვიტა ასე შესამჩნევად მოქცევა,
მე: გაფრთხილებ სულელურად არ მოიქცე კი არ გთხოვ გიბრძანებ რომ არაფერი არ გააკეთო
გრეისი: კარგი რა ხომ იცი მამაჩემთან ერთად რომ ვარ ასეთს ვერაფერს გავბედავ
გრეისი ისეთ კონტროლში არ იზრდება როგორშიც მე ამიტომ ძალიან გახსნილია და არაფრის არ ერიდება, იცის როგორ გაეპრანჭოს ბიჭებს როგორ მოიქცეს მთთან და ასე შემდეგ. უბრალოდ გაიღიმე ვეუბნები მე
ისიც სულელივით იღიმის ვითომც არაფერი,
სტუმრების სიიდან აღარავინ დარჩა
მოსასვლელი
დიდი სუფრა გაიშალა სხვადასხვა საჭმლით და ღვინით ყველანი შემოვუსხედით სუფრას მამა და ჩემი ორი ბიძა თვში ჯდანან და ჭიქები უჭირავთ ერთმანეთს ძალიან გვანან. შორიდან მეც კი მიჭირს გარჩვა. ფეხზე წამოდგა და დაიწყო ჩევნ უკვე 175 წლის განმავლობაში ავღნიშნავთ ამ დღესასწაულს ჩვენი ყველა ნათესავი შევიკრიბეთ ამ სახლში რომ ერთად გავატაროთ ეს დაქმული დღე, დღეს პირველ ივნისს მინდა სიხარულით... უფროსები ლაპარაკს აგრძელებენ
ჩვენ მოგვბეზრდა და ტერასაზე ავედით პატარები არ გაგვაყოლეს რომ არ გადმოვარდნენო გაგვიხარდა და სირბილით წავედით მე და გრეისი,
აურორა იდეალურად ნელა და ლამაზად ამოდიოდა კიბეზე
გრეისი: ღემრთო ჩემო სიარულის მანერაც კი იდეალური აქვს როგორ მოქმენებს ნერვებზე.
მე: ნუ მიაქცევ ყურადღებას წამოდი
ერიკი: გოგონებო ჩემს დაზე ხომ არ საუბრობთ
უკნიდან მოგვეპარა ლამის გული გაგვისკდა და ნერვიულად გავიღიმეთ
გრეისი: არა უბრალოდ...
ერიკი: ეს კითხვა არ ყოფილა...
კარგი რა რა გჭირთ მეც არ მომწონს ავრორა მიუხედავად იმისა რომ ჩემი დაა შეხედეთ მას ის ისეთი აი როგორ ვთქვა...
მე: იდეალური
ერიკი: ჰა?
მე: ჰო იდეალურია ვერ ხედავთ? კარგით წავედით.
მისი მეგობარიც წამოიყვანა,
გარეთ ქარი ქროდა ცოტა ციოდა კიდეც მაგრამ სკამებზე პლედები ელაგა და მოვიხურეთ ჩამოვჯექით და ლაპარაკი დავიწყეთ, უკვე ღამე იყო....
გრეისი: აბა მეფე ერიკ არ გაგვაცნობ შენს მეგობარს?
ერიკი: კარგი რა ხომ გთხოვე რომ ასე არ დაგეძახა ჩემთვის?
: მე ლუკასი ვარ
ჰო ერიკის მეგობარი და მთხოვა გამოვყოლოდი რადგან როგორმე გადაეტანა ეს მოსაწყენი წვეულება
მე: იმედია რომ სადმე ბებიას არ ესმის შენი
ლუკასი: რატომ?
მე: მათთვის ეს წვეულება ძალზე მნიშვნელოვანია და გვიკრძალავენ რაიმე ცუდი ვთქათ
ლუკასი: ჰო მოსალოდნელია, სიტყვობანას თამაშთ უფრო ვერთობი ვიდრე აქ
შემდეგ იცინის და ჩვენც ვყვებით სიცილში
გრეისი: კარგი მაშინ ვითამაშოთ რას იტყვით სიმართლე თუ მოქმედება?
ყველა: რათქმაუდაა!
