Danger ||JJK

B~1

Saatler ilerliyor ben odada bir sağa bir sola geziniyordum.Telefonlarıma cevap vermeyen taehyung beni iyice endişelendirmeye başlamıştı derken elektrikler gitmişti

Yn:Pff bir sen eksiktin zaten

Giden elektriğe lanet okurken
karanlıkta telefonumu arıyordum. Fakat birinin kapıyla uğraştığını farkettim, muhtemelen tae gelmiş karanlıkta anahtarı deliğe sokmaya çalışıyordu. Kısa süre sonra kapı açılmış ve ayak sesleri kulaklarıma dolmuştu. (saat 04:18 de yazıyorum sıçtım)

Yn:Telefonlarıma niye cevap vermiyorsun? Çok endişelendirdin beni.

nihayet bulduğum telefonumun ışığını açarak kapıya  doğru yöneltmiştim. Karşımda tae'yi görmeyi beklerken ilk kez gördüğüm adamla tam çığlık atıyordum ki koşarak üstüme gelmiş ve ağzımı sıkıca kapamıştı. O kadar sert sıkıyordu ki dişlerim resmen içe çökmüştü.

X:Şş komşular rahatsız olabilir. Bağırmıyoruz o yüzden değil mi?

Başımı korkuyla yavaşça sallarken gözlerim ve
bilincim çoktan kapanmıştı

Jungkook

Jk:Dediğin kızı getirdim hyung. Şimdi ne yapacağım?

Yg:Ayılana kadar dokunma. Ayılınca tekrar konuşuruz.

Telefonu gelen sesler üzerine kapayıp kızın bulunduğu odaya girmiştim

Jk:Erken uyandın yaa. Uyusaydın biraz daha, yoksa sandalye rahatsız mı etti?

Ağzındaki bant yüzünden konuşmam istese de konuşamıyordu. Bandı sertçe açtıktan sonra bir sandalye çekerek karşısına oturmuştum

Yn:Bir yerden tanışıyor muyuz? Ben seni tanımıyorum da?

güldüm

Jk:Tanışmak mı istiyorsun? Tanışalım jungkook ben, ahh evet sen de Jennie. Kaçırdığım kişinin adını bilmeliyim öyle değil mi?

Yn:Jennie? Yn benim adım?

Jk:Hassiktir

odadan çıkıp direkt yoongi hyungu aramıştım

jk:Hyung kız uyandı da yn'yim ben diyor

yg:Bir kızı bile kaçırmayı beceremedin. Seni serseri

Boşta kalan elimle ensemdeki saçlarımı karıştırırken konuştum

Jk:Peki kızı ne yapacağım hyung?

Yg:Bir işe yaramaz sal gitsin. Birlerine bir şey söylememesi şartıyla.

Kısa süre sonra tekrar odaya döndüğümde adının yn olduğunu az önce öğrendiğim kızın dişleriyle ellerindeki ipi çözmeye çalıştığını gördüm

Jk:Boşuna uğraşma açamazsın

önünde eğilip ağzındaki ellerini kendime çekmiş ve ipleri sökmeye başlamıştım

Jk:Ne duruyorsun?

İpleri açmama rağmen boynunu eğmiş öylece bana bakıyordu

Jk:Aşık mı oldun? Gitsene, çözdüm işte seni.

Yn:Ne yani gitmeme izin mi veriyorsun?

Jk:Vermemi pek istemiyor gibisin. Ben vazgeçmeden gitsen iyi olur.

arkasına bakmadan gitmişti

Yn'den

Yaşadığım trajikomik olaydan sonra bi taksi tutup eve gelmiştim. Az önce kaçırılan ben değilmişim gibi elimi kolumu sallayarak eve gelmemse daha trajikomik bir olaydı

Yn:Nerdeydin sen?

Tae:Annemin yanında, ayrıca gecenin bu vaktinde sen nerdeydin?

Yn:Sana kaç kez gece gece mezarlığa gitmemeni söyledim. Ben...elektrikler yok diye markete mum almaya gitmiştim.

Tae'ye kaçırıldığımı söylesem rahat durmayacağını çok biliyordum, bana karşı çok korumacıydı ve beni gerçek kardeşi gibi görüyordu. Tıpkı benim onu gördüğüm gibi.

Tae:Kendimi bir tek orda güvende hissediyorum ne yapayım?

Yn:Seni anlayabiliyorum tae bu çok zor ama alışmalısın ve bir şekilde hayatına devam etmek zorundasın. Zaten okulu da aksatıyorsun uzun zamandır. Lütfen tae, sen kendini her şeyden böyle soyutladıkça daha da endişeleniyorum senin için.

Tae ile biraz dertleştikten sonra odama çıkmıştım. Onun için gerçekten üzülüyordum ama elimden onunla konuşmaktan başka bir şey gelmiyordu. Kapının arkasındaki el dudaklarımı bulduğunda çıkmayan sesimle içime içime çığlık atıyordum. Bir süre sonra sakinleştiğimde dudaklarımdaki eller gevşemiş ve karşıma daha birkaç saat önce beni kaçıran adam çıkmıştı. Neydi adı? ...jungkook

Yn:Beni yine kaçırıcaksan niye bıraktın?

Jk:Seni kaçırıcağımı kim söyledi?

Yn:Kaçırmayacaksan ne istiyorsun? Kahve içmeye mi geldin?

ellerimi göğsümde birleştirip en ciddi ifademle karşımda hiç tanımadığım adama baktım. Ondan korkmuyordum, çünkü kelimenin tam anlamıyla ödlek bir tipe benziyordu. Karıncayı bile incitebileceğini sanmıyordum

Jk:Kaçırılma olayından kimseye bahsetmeyeceksin. Beni tanımıyorsun tamam mı?

Yn:Tanımıyorum zaten?

verdiğim cevap karşında kurumuş dudaklarını yalayarak gülmüştü

Ardından açık olan pencereye ilerliyip önünde durdu

Jk:Pencereni daha sıkı kapatmalısın. Yoksa bugünkü kadar şanslı olmayabilirsin

Son kez bana bakıp alay edercesine sırıttıktan sonra konuşmama bile fıtsat vermeden atlamıştı.Bende bir daha gelmemesi adına pencereyi sıkıca kapayıp perdeleri en ince noktasına kadar kapatmıştım

Yorum yapıp oy vermeniz çok önemli hikayenin gidişatını o belirleyecek 💜💜💜🥺