Danger ||JJK

20~

Sonunda bi kareoke odasına girebilmiştik

Jk:Ne söyleyelim?

Yn:Ben ilk önce senin sesini dinlemek istiyorum. Daha önce hiç duymadım.

Rahat bi tavırla koltuğa oturup ona baktım

Jk:Öyle mi ekselansları

Yn:Öyle. Seç hadi

Ben söylenene kadar kendine bir şarkı bulmuş ve başlatmıştı.

Şarkı bittiğinde ağzım açık şekilde jungkooka şok biçimde bakıyordum. Sesi bu kadar güzel olmamalıydı

Yn:ulan köpek madem böyle şeylerin var niye söylemiyorsun? Yalnız beni buraya getirmekle hata yaptın çünkü artık senden sık sık şarkı söylemeni isteyeceğim.

Jk:Beğendin mi gerçekten?

Yn:Aptal ben bu sesi sabahlara kadar dinleyebilirim

Jk:Birlikte söyleyelim o zaman

...

kareokeden sonra yorulup bir banka oturmuştuk. O sırada 4-6 yaşında küçük bir çocuk koşarak nefes nefese yanımıza gelip banka oturmuştu. Jungkookun yanına oturduğu için hafifçe eğilerek ona baktım

Yn:Merhaba minik

nefesini zar zor düzene sokarken kafasını bize çevirdi

x:Şşş beni görecekler

Gülerek onun gibi sessizce konuşmaya başladım

Yn:Kim görecek seni?

X:Annemler konuşurken kaçıp saklandım. Orda, ilerideler

Yn:Ama saat çok geç ve burası saklanmak için hiç uygun değil

Üstümü düzelterek ayağa kalktım ve önüne eğildim. Jungkooka baktığımda pür dikkat bizi izlediğini farkettim konuşmuyordu, sadece izliyordu

Yn:Elimi tutar mısın? Seni annene götüreceğim. Bir daha annenin haberi olmadan sakın ondan uzaklaşma, senin için endişelenip üzülmesini mi istiyorsun?

x:annem ağlar mı?

Yn:Annen seni yanında göremeyince tabi ki ağlar. O yüzden şimdi elimi tut yanına gidelim

minik çocuk elimi tuttuğunda jungkooka gidebilir miyiz dercesine baktım. Gözlerini kırptı

...

Jk:Kendine gerçekten haksızlık ediyorsun

dedi ben bankta yanına otururken

yn:Anlamadım?

Jk:Bana ya kötü bir anne olursam dedin ya. Çocukla olan o konuşma şeklin o kadar güzeldi ki

Yn:Çocuklar hassastır jungkook. Onu ne kadar sevgiyle büyütürsen o da o kadar sevgi dolu olur. Sevilmeyen çocuklar ilgi görebilmek için agresifleşir ve bunu sevilmenin bir yöntemi gibi görürler. Annesinin üzülüp ağlayabileceğini söylediğimde nasıl yanına gitmek istediğini, yüzündeki o pişmanlığı gördün mü? O kadar masumca bir düşünce ki..

Yanımda konuşmadan duran jungkooka döndüm. Gözleri dolmuştu,hatta ağlıyordu?!

Yn:Sevgilim niye böyle yapıyorsun? Beni de üzüyorsun bak. Ciddi ciddi baba olmak için mi ağlıyorsun?

Dudağına ufak öpücük kondurup elimle gözyaşlarını silmeye başladım

Jk:Benim bi kardeşim vardı

Susup devam etmesini bekledim. Bana daha önce böyle bir şeyden bahsetmemişti. Kardeşi olduğunu bilmiyordum

Jk:Daha doğrusu ben 13 yaşlarındaydım ve hep anneme bir kardeş istediğimi söylerdim. Bir gün beklediğim haber geldi ve annem bir kardeşim olacağını söyledi, kardeşimin odasını 3'ümüz hazırladık o kadar heyecanlıydık ki, kızdı..

Bir süre sustu ve karşıyı izledi

Jk:Tam doğacağı gün herkes hastanede ben ise küçük olduğum için anneannemle evde bi heyecanla kardeşimi bekliyordum. Arabanın sesini duyduğumda kapıyı nasıl açtığımı hatırlamıyorum, annem yoktu sadece babam gelmişti. Beni duymamam için odaya gönderdiklerinde onları dinledim kardeşim kordonu boğazını sardığı için nefessiz kalarak ölmüş

Jk:Bilmiyorum o kadar çok istiyordum ki abilik yapabileceğim bir kardeşimin olmasını içimde ukde kaldı. O zamandan beri çocuklara, özellikle kız çocuklarına düşkünüm işte

Yn:Jungkook ben ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum...Ama ağlama lütfen çok üzülüyorum

göz yaşlarını eliyle itmişti

Jk:Ağlamıyorum güzelim. Gidelim mi artık?

...

Yn:İyi uyu tamam mı?

Onu bu halde eve yollayarak iyi mi yapıyordum bilmiyorum ama taehyunga çoktan dış kapıyı açmasını söylemiştim

Yn:Seni seviyorum

Arabadan inerek açık olan evin kapısından içeri girmiştim