ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် ကျောင်းရောက်တော့ လီအာကို အရင်ဆုံး ရှာခဲ့တာပေါ့။ နေမကောင်းတဲ့ ရက်တွေအတွင်း လီအာတစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေမှာကို စိုးရိမ်နေပြီး အခု လီအာ ဘယ်လိုအခြေအနေများ ရှိမလဲဆိုပြီးပေါ့။
လီအာနဲ့ တွေ့နေကျ စာကြည့်တိုက်လေးထဲ သွားလိုက်ပြီး လီအာကို စောင့်နေခဲ့ပါတယ်။ လီအာတစ်ယောက် ထယ်ယောင်းကို တွေ့တော့ အရမ်းကို ပျော်သွားတာပေါ့။
လီအာ:ဟာ ထယ်ယောင်းရှီ။...ဒီနေ့တော့ ရောက်လာတယ်နော်။ အရင်နေ့တွေတုန်းက စောင့်နေခဲ့ရတာ။
ထယ်ယောင်း:အွန်း ဘီရမ်။ ငါနေမကောင်းလို့။
လီအာ:ဘာ နေမကောင်ဝူး ဟုတ်လား ဘယ်နားက နေမကောင်းတာလဲ။ ဆေးရော သောက်ခဲ့ရဲ့လား။ ဆရာဝန်က ဘာပြောသေးလဲ။
ထယ်ယောင်း:ငါအရမ်းကြီး နေမကောင်းဖြစ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ မင်း ငါမရှိတဲ့ ရက်တွေတုန်းက တစ်ယောက်ထဲ ပျင်းနေခဲ့မှာပဲ။
လီအာ:ဟင် မပျင်းပါဘူး။ ဂျီမင်က အတူ စကားလာပြောပေးတယ်။
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် အံ့သြသွားတာပေါ့။ သူမ ဂျီမင်ကို ဘယ်လိုများ သိနေတာလဲဆိုပြီးတော့ပေါ့။
ထယ်ယောင်း:မင်းက ဂျီမင်ကို ဘယ်လိုသိနေတာလဲ။
လီအာ:ထယ်ယောင်းပြောခိုင်းသလို လီအာ ဂျီမင်ကို ပြောလိုက်တယ်။ ဒါမဲ့သူက ကြောက်လို့ ထွက်မပြေးတဲ့အပြင် ကြင်ကြင်နာနာရှိပေးတယ်လေ။ အဲ့ကနေ ချင်းဂု ဖြစ်သွားတာ။ အော်..ဟိုမှာ ဂျီမင်ရှီ....
ဂျီမင်တစ်ယောက် စာကြည့်တိုက်ထဲ ဝင်လာရော လီအာက လှမ်းခေါ်လိုက်တာပေါ့။
ဂျီမင်:ထယ်ယောင်း မင်းလဲ ဒီမှာ ရှိနေတာလား။
ထယ်ယောင်း:အွန်း ဒါက ငါတို့နှစ်ယောက် စာဖတ်တဲ့နေရာလေ။
ဂျီမင်:အူရီ?..ဟုပါပြီ။ လီအာ ဒီနေ့ရော ဘာစားချင်လဲ။ ကိုယ်ဘာသွား ဝယ်ပေးရမလဲ။
လီအာ:အွန်း ဟိုတခါက စပ်စပ်လေးနဲ့ စိမ့်စိမ့်လေး အချောင်းလေးတွေ အဲ့တာစားချင်တယ်။
ဂျီမင်:တော့ပိုကီလား။ ဟဟ ဝယ်ခဲ့ပါတယ်နော်။ ဒီမှာ ရော့။ ကျောင်းဆင်းမှပဲ စားတော့။
YOU ARE READING
The Boy And Soft Flower
Fanfictionမြို့စွန်က အိမ်အကျယ်ကြီးမှာ တယောက်ထဲ အစေခံများနဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့လာခဲ့ရပြီး အပြင်လောကအား ကြောက်နေသော နှလုံးရောဂါ ခံစားနေရတဲ့ ကောင်မလေး ဂင်လီအာ။ အချစ်ကိုအယုံအကြည်မရှိသော play boyလေး ဂင်ထယ်ယောင်း။ သူငယ်ချင်းများရဲ့ လောင်းကစားကြောင့် လီအာအနားကို ကပ်လာခဲ့...
