ထယ်ယောင်းဆေးရုံကို ပြန်ရောက်တော့ ဆရာဝန်ကြီးက ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောပြလိုက်တာပေါ့။
ထယ်ယောင်း:ဗျာ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဒီလာသွားတယ် ဟုလား။
ဆရာဝန်:ဟုတယ်။ လူနာနဲ့ ပြဿနာတက်တယ်နဲ့ တူတယ်။ လူနာက စိတ်တွေအရမ်း ဖောက်ပြန်လာခဲ့ပြီး ဝုန်းဒိုင်းကျဲတော့တာပဲ။ ဟိုဘက်က မိန်းကလေးလဲ ကျန်းမာရေးမကောင်းပုံ ပေါ်တယ်။
ထယ်ယောင်းpov:
လီအာများလား။ မဟုတ်လောက်ပါဘူး။ လီအာက ဒီနေရာကို ဘယ်လိုသိမှာလဲ။
ထယ်ယောင်း:ဟုကဲ့ ဒါဆိုကျတော် လူနာဆီ သွားတွေ့လို့ရတယ်မလား။
အခန်းထဲရောက်တော့ စိတ်ငြိမ်ဆေးကြောင့် ခြေကုန်လက်ပမ်းကျနေတဲ့ နာယွန်းကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လျက်သားတွေ့တာပေါ့။
နာယွန်း:ပြန်ရောက်ပြီလား။
ထယ်ယောင်း:အွန်း ခုနက ပြဿနာဖြစ်တယ်ဆို။ စိတ်ကိုထိန်းမှပေါ့။ နေလဲကောင်းသေးတာမဟုတ်ပဲနဲ့။ ဘယ်နားထိခိုက်သွားသေးလဲ။ လက်လား။
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် နာယွန်းလက်မှာ တခုခုဒဏ်ရာများ ရနေမလားဆိုပြီး ကြည့်နေတဲ့အချိန်...
နာယွန်း:ငါ့ဆီလာသွားတဲ့သူက ဘယ်သူလဲဆိုတာ မသိချင်ဝူးလား။ ငါ့သူ့ကို ပြဿနာအကြီးအကျယ်ရှာခဲ့တာနော်။
မျက်နှာသေနဲ့မေးလာတဲ့ ဒီအမေးကြောင့် ထယ်ယောင်းနဲနဲ ကြောင်သွားတာပေါ့။
ထယ်ယောင်း:ဟိုဘက်က ဘာမှမဖြစ်သွားဘူးလို့ ကြားတယ်။ ဒါကိုငါက ဘာစိတ်ပူစရာ ရှိလို့လဲ။ ကြည့်အုံး။ ဖန်ကွဲစတွေ ခဏလေး ငါဆေးထည့်ပေးမယ်။
နာယွန်း:ဂင်လီအာမှာလဲ ငါလို အတော်ဆိုးဝါးတဲ့ ရောဂါ ရှိတဲ့ပုံပဲ။ ဟ ဘာလို့ နင့်အနားက မိန်းကလေးတွေက ရောဂါသည်တွေချည်း ဖြစ်နေရတာလဲ။
ထယ်ယောင်း:ရုတ်တရက်ကြီး ဂင်လီအာက ဘယ်က ပါလာတာလဲ။ ဧကန တကယ်ပဲ ဒီကို လီအာ....
နာယွန်း:မာဂျာ(မှန်တယ်) ဂင်လီအာ ဒီကိုလာသွားတယ်။ ငါ အော်ဟစ်လိုက်တာ သူ့နှလုံးတော်တော်နာကျင်သွားပုံ ပေါ်တယ်။ ပြီးတော့ နင်က သူ့ကို လောင်းကစားအတွက်နဲ့ ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုလဲ ပြောပြလိုက်တယ်။
YOU ARE READING
The Boy And Soft Flower
Fanfictionမြို့စွန်က အိမ်အကျယ်ကြီးမှာ တယောက်ထဲ အစေခံများနဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့လာခဲ့ရပြီး အပြင်လောကအား ကြောက်နေသော နှလုံးရောဂါ ခံစားနေရတဲ့ ကောင်မလေး ဂင်လီအာ။ အချစ်ကိုအယုံအကြည်မရှိသော play boyလေး ဂင်ထယ်ယောင်း။ သူငယ်ချင်းများရဲ့ လောင်းကစားကြောင့် လီအာအနားကို ကပ်လာခဲ့...
