Kedimiz az once yasanan soku daha atlatamamisken, kucuk bir boslugunu yakalayip onu kucagina alan bu delinin evine ZORLA?! giriyordu.
Deli sahis gayet mutlu bir sekilde ayakkabisini cikartmis ve kediyi yere koyup kapiyi kapatmisti. Kedi hala bu olaya anlam veremese de daha sonra pek takmamis ve 'zaten kacarim' diye dusunmustu. Ne de olsa onun iradesi ve bir bilinci vardi. Cok rahat gidebilirdi bu evden.
Yavasca iceri gecerken etrafa bakti kucuk kedi. Kendisi disinda iki tane daha kedi vardi. Demek bu deli diger kedileri de kacirmisti. Yazik. Onlarin bilinci yok. Kacamiyorlar.
Evie soyle bir goz attiktan sonra deli cocuk yanina geldi, koltuk altlarindan tutup kaldirarak kediye bakti.
"evet kucuk. Ben Lee Minho. Ehh biraz rizan disi seni almis olabilirim. Ama emin ol mukemmel bir hayatin olacak. Adin ne bilmiyorum. Var midir o bile muamma. Bu yuzden sana yeni bir ad verecegim. soongi. Nasil begendin mi?" deyip gulumsedi cocuk.
Kedi, yeni adiyla soongi once bu kadar uzun bir tanitim konusmasi yapdigi icin cocuga garip garip bakti. Fakat daha sonra sondaki gulumsemesiyle yumusadi. Anlik samimi gelmisti gozune. Ayrica yeni adi hosuna gitmisti.
Pek inanmamisti gerci mutlu olabilecegine burada. Yine de istedigi zaman kacabilecegini bildigi icin bir muddet kalmaya ve incelemeye karar verdi. Ne de olsa sicak bir evde olmaktan zarar gelmezdi. Degil mi?
Deli cocuk soongi yi biraktiktan sonra otomatik mama kaplarina su ve mama koymak icin mutfaga gitti. Minik bu ani firsat bilerek hizlica diger kedilerin yanina gitti. Hallerinden gayet memnun gozuken bu iki kedi salonda en buyuk koltukta uzaniyorlardi. Bu kadar mutlu gorunmeleri aklina biraz daha soru isareti koymustu.
Etrafta gezinmeye devam etti minik kedi. Yatak odasi, oturma odasi, tuvalet, kedi tuvaleti - kiler-... Soyle bir ucundan mutfaga da bakti. Deli cocuk masaya oturmus yemek yiyordu. Sessizce geri salona gittiginde duvardaki resim dikkatinu cekti. Bir koyu renklerde boyanmis, birde turuncu/beyaz - tipki kendisi gibi- renklerde boyanmis kedi resimleri gordu. Turuncunun uzerinde doongi, koyu renklinin uzerinde dori yaziyordu. 'Vay be, bu cocuk cidden isim bulmakta fazla uretken'. Derken diger kedilerin isimlerini de gercekten begenmisti. (ve evet okuma yazmamiz da var ;> )
Soongi kedi resimlerine uzun bir bakis atarken yanina minho geldi. Resimlere dik dik bakmasi cok sirin geldi. Hafifce gulumsedi ve kediye seslendi.
"bu resimleri yegenim cizdi. Cok begendiysen senin de bir tane resmini cizebilir."
Soongi vu sefer minho ya dik dik bakmaya baslayinca cocuk once bir sure durdu, daha sonra kahkaha atti.
"OZUR- NDHDKSHSKJ DILERM- JDJDKDJDKDJDKHDJDBDJDHDJDHDK"
Minik ne oldugunu anlamadan oylece deli cocuga bakarken bizimki kendine ceki duzen verip aciklanaya basladi.
"sende artik ailemizin bir uyesisin, tabiki senin resmini cizmek zorunda. Sordugum icin ozur dilerim.", diyerek gulmekten gelen bir gözyasi damlasini sildi. Ona gore o an soongi nin oyle bakmasi minho ya bir tripti. Ve bu o kadar hosuna gitmis, hosuna gittigi kadar da komik gelmisti ki kendini tutamamisti.
Isin asli oyle degildi gerci. Soongi sadece minho nun deli oldugunu dusunmus - belki de biraz tatli- ve kendi kafasinda bunu kanitlamisti. Yine de gerçekten deli olmasina ragmen samimi oldugunu da dusunmeden edememisti. Ne temiz ve saf bir kalbi vardi. Gercekten bu kucuk seyden bir kedinin kirilacagini mi dusunmustu...
Minik kedi bu dusuncelere dalmisken yine kendini minhonun kucaginda bulmustu. Bu olaya hemen alisamayacak gibi hissetmisti o an. Cocuk kediyi kucagina aldiktan sonra mutfaga yoneldi ve kediye bakmadan.
"sen simdi cok acsindir. Kim bilir ne zamandir dogru durust bir sey yedin. Aah ah. Ne zaman bu sokak hayvanlari ile dogru durust ilgilenecekler." diye soylenerek mutfaga girip kediyi kucagindan birakti ve dolaplari karistirmaya basladi.
