@ university 🏢
University එකට ආපු වෙලේ ඉදන් ජන්ග්කුක් යුන්කි එක්ක වචනයකවත් කතා කරේ නැති නිසා ඒක යුන්කිගෙ හිතට ගොඩක් වද දුන්නා. එයා කරපු දේ නිසා ජන්ග්කුක් එක්ක තිබ්බ යාලුකමත් නැති උනා කියලා එයාට හිතුනා. අද lectures වලදි උගන්නපු කිසි දෙයක් යුන්කි උවමනාවෙන් අහන් හිටියෙ නෑ. තවත් මෙතනට වෙලා ඉදලා වැඩක් නෑ කියලා හිතපු යූන්කි අද කලින්ම තනියම ගෙදර යනවා කියලා හිතා ගත්තා.
Yoonki - මේ හායුන් මගෙ ඔලුව රිදෙනවා මං ගෙදර යන්නද ?
Ha Yoon - මොකද්ද උබේ ප්රශ්නෙ ඒක කියපං මට.
Yoonki - ආහ්... මො.. මොන ප්.. ප්රශ්නෙද ?? එහෙම දෙයක් නෑ.
Ha Yoon - බොරු කියන්න එපා යූන්කි. ඔයාට බෑ කාට බොරු කරත් මට බොරු කරන්න. ඇත්ත කියන්න මොකද්ද උනේ.
හායුන්ගෙ ඒ වචන ටිකට පස්සෙ මෙච්චර වෙලා හිතේ හිතේ හිර කරන් හිටපු දුක කදුලු වෙලා යූන්කිගෙ මූන දිගේ බේරෙන්න ගත්තා.
Ha Yoon - යූන්කි අනේ මැණික මොකද මේ... කෝ මේ බලන්න. හරි අපි වොශ් රූම් එකට යමු.
Yoonki - කොහොමද යන්නෙ professor යන්න දෙන එකක් නෑ.
Ha Yoon - ඉන්නකො.
හායුන් පෑනක් අරන් ඒකෙ තිබ්බ තීන්ත ටික අතේ ලීක් කරගෙන පෑන ඉතුරුවා අත හෝදන් එන්නම් කියලා lecture room එකෙ පිටිපස්සෙ දොරෙන් යූන්කි එක්ක එලියට ආවා. දෙන්නත් එක්ක wash room එකට ආවා.
Ha Yoon - ඔයාගෙ ප්රශ්නෙ මොකද්ද කියන්නකො දැන්. කෝ.... අඩන්න එපා ඉතින්.
Yoonki - ම් මං... මං කෙනෙක්ට ආදරේ කරනවා. ඒත් මං දන්නෙ නෑ එයා මට කැමති වෙයිද කියලා. මට තවත් මේක හිතේ තියන් ඉන්න බැරි උනා ඉතින් මං ඒක එයාට කිව්වා.
Ha Yoon - හ්ම්.... ඊට පස්සෙ ?
Yoonki - එයා මට මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ. මගෙ මූන දිහාවත් හරියට බැලුවෙ නෑ. මට... මට බයයි මං ඒක කිව්ව නිසා අපි දෙන්නගෙ යාලුකමත් මේකෙන් නැති වෙයි කියලා. මට එයාව නැති කරගන්න බෑ හායුන්....
YOU ARE READING
seoul lovers 💕
Fanfictionකවුද ශැලී ????? අදර මාවතක ගලායන මාෆියාවක් ..... seoul lovers.....