'ရန်ငြိုးပြယ်ချစ်ခြင်း'

'ရန်ငြိုးပြယ်ချစ်ခြင်း'(အပိုင်း ၄)

ကျွန်တော်အိပ်ရာကနိုးလို့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ချိန်မှာအရမ်းကိုလှပတဲ့ကောင်းကင်မြင်ကွင်းလေးတစ်ခုမြင်လိုက်ရတယ်ဗျာ။အရမ်းလှပနေပြီးတော့ကျွန်တော်စိတ်ကိုအေးချမ်းစေတယ်ဗျာ။ဉီးချစ်ပြောတဲ့စကားတွေကတော့ကျွန်တော့်နားထဲမှာပဲ့တင်ထပ်သံလိုဘဲအခေါက်ခေါက်အခါခါပြန်ကြားယောင်နေမိတယ်ဗျာ။အတွေးပေါင်းဆုံနဲ့ကျွန်တော်ကိုသူမကလှမ်းလက်တို့လိုက်ပြီးတော့
'ကိုကို´
'ဗျာ´
'ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ´
'မရှိပါဘူး´
'ဟုလို့လား´
'ဟုပါတယ်ဗျာ´ဆိုပြီးသူမကိုကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ညစ်မှုတွေကိုအသိမပေးဘဲဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲနေမိတယ်ဗျာ။သူမကပြုံးပျော်ပြီးကျွန်တော့်ကိုပြောတယ်
'ကိုကို´
'ဗျာ´
'"ယု"တို့ရောက်တော့မယ်နော်´
'ဟုလား´
'"ယု"ကတော့စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီသိလား´
'ကိုကိုကရော´
'ကိုကိုကပိုပြီးတော့စိတ်လှုပ်ရှားပါတယ်"ယု"ရယ်´ဆိုပြီးနှစ်ယောက်သားစိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့အတူသူမမိဘတွေရှိတဲ့လန်ဒန်လေဆိပ်ကိုကျွန်တော်တို့လေယျာဉ္ဟာဆိုက်ကပ်လာပါတော့တယ်ဗျာ။လေယာဉ္ပေါ်ကဆင်းချိန်မှာသူမမိဘတွေဆီကဖုန်းဝင်လာခဲ့တယ်
'ကလင် ကလင်´
'ဟလို´
'ဒယ်ဒီ မာမီ "ယု"တို့ရောက်ပြီနော်´
'ရောက်ပြီလားသမီး´
'ဟုရောက်ပြီ´
'အဲ့ဆိုလာကြိုဖို့ဒယ်ဒီကားလွှတ်လိုက်တော့မယ်နော်သမီး´
'ဟုကဲ့ဒယ်ဒီ´
'အရမ်းချစ်တယ် ဒယ်ဒီ မာမီ´
'မွမွမွမွးးးးးးး´
'ဒယ်ဒီတို့လဲသမီးကိုအရမ်းချစ်တယ်´ဆိုပြီးသူမမိဘတွေနဲ့ဖုန်းပြောပြီးခဏအကြာမှာကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရပ်နေတဲ့ရှေ့တည့်တည့်ကိုကားကောင်းစားကြီးတစ်စီးလာရပ်တော့သူမက
'ကိုကို´
'ဗျာ´
'ကားပေါ်တတ်လေ´ပြောတော့ကျွန်တော်မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့တစ်ခါမှမမြင်ဘူးတဲ့အကြည့်နဲ့သူမကိုတအံ့တ​ြဿကြည့်နေမိတယ်ဗျာ။
'ဟာကြည့်မနေနဲ့ကားပေါ်တတ်လေ´
'ကိုကိုလဲနော်´
'ဟိးးးးးးးဟိ´ကားကြီးကအရမ်းလဲကြီးပြီးဇိမ်ကျတော့တစ်လမ်းလုံးပင်ပန်းခဲ့သမျှကိုအတိုးချပြီးအိပ်လိုက်တာဗျသူမအိမ်ရောက်တော့မှဘဲ
'ကိုကို ကိုကို´
'ဟင် ဟင်´
'ထတော့ အိမ်ရောက်ပြီလေ´
'ဟုလား´ဆိုပြီးအိပ်ချင်မူးတူးနဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်တာခန်းနားထည်ဝါပြီးကြီးကျယ်ပီးနန်းတော်ကြီးအလားလှပသောအိမ်ကြီးကြောင့်အိမ်ချင်စိတ်ပျောက်ပြီးမျက်လုံးအပြူးသားပါစပ်အဟောင်းသားဖြစ်နေမိတော့တယ်ဗျာ။
'ကိုကိုရောက်ပြီဆင်းတော့လေ´
'ဟုးးးးးးဟုးးးးးး´
'အိမ်ကလဲနန်းတော်ကြီးကျနေတာဘဲနော်´
'လာအထဲသွားမယ်လေ´ဆိုပြီးလက်ကိုဆွဲခေါ်သွားတာသူမနောက်ကနေတရွတ်ရွတ်နဲ့ပါသွားတော့တာဗျာ။အိမ်ထဲလဲရောက်တော့နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ပြီးကျွန်တော်အရမ်းဒေါသထွက်သွားတာဘဲဗျာ။ဒေါသ သကြီးနဲ့သူမကိုမေးလိုက်တော့
'"ယု" "ယု"´
'ဘာဖြစ်တာလဲကိုကို´
'နံရံကဓာတ်ပုံက´
'အော်းးးဒါလား´
'အဲ့တာက"ယု"ဒယ်ဒီနဲ့မာမီပုံလေ´
'ဘယ်လိုလဲချောတယ်မလား´သူမပြောလိုက်တဲ့စကားတွေကြားပြီးကျွန်တော့်ခေါင်းတွေမူးနောက်သွားတာဘဲဗျာ။ဘာလို့လဲဆိုတော့နံရံကသူမဖေဖေဓာတ်ပုံကဉီးချစ်ကျွန်တော့်ကိုပေးတဲ့ဓာတ်ပုံထဲကလူနဲ့တူတူဘဲလေ။
'ဒါဆိုသူမအဖေကကျွန်တော်တို့မိသားစုဘဝကိုဖျက်စီးပြီး ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအားလုံးကို အပိုင်သိ်မ်းအကောက်ကြံခဲ့တဲ့ ဉီးမင်းသန့်ဆိုသူလားဟာကွားးးးးးးး။ကုမ္ပဏီကိုအပိုင်သိမ်းလို့အဖေကိုနောက်ကျောဓားနဲ့ထိုးခဲ့ပြီးအဖေ့ကိုသတ်ခဲ့တဲ့သူ။သူကြောင့်ဘဲပတ်ဝန်းကျင် ရဲ့ကဲ့ရဲ့ရှုံ့ချမှုနဲ့အနိုင်ကျင့်ခံရပြီးစိတ်ဆင်းရဲကိုယ်ဆင်းရဲပြီးအမေလဲသေဆုံးခဲ့ရတယ်။မိဘမဲ့တစ်ကောင်ကြွက်အဖြစ်ရှင်သန်ကြီးပျင်းလာခဲ့သမျှကခင်ဗျားကြောင့်ဘဲ။ခင်ဗျားကြီးကိုကျုပ်တသက်မကြေဘူး။ခင်ဗျားသမီးဖြစ်နေတဲ့သူမကိုတော့သနားမိပါတယ်။´ဆိုပြီးစိတ်ထဲကနေဒေါသပုန်ကြီးထလို့စိတ်တင်းထားခဲ့ရတယ်ဗျာ။စိတ်မနဲဆွဲဆန့်ထားရတယ်ဆိုပါတော့ဗျာ။အဲ့နောက်တော့သူမက
'ကိုကို ကိုကို´
'ဟင် ဟင်´
'ဟိုမှာ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီလာပြီလေ´ပြောတော့ကျွန်တော်လှန်းကြည့်တော့ကျွန်တော်အမုန်းဆုံးလူတစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်ဗျာ။
'ကိုကို´
'ဒါ"ယု"ဒယ်ဒီ ဉီးမင်းသန့် ´
'ဟိုဘက်က"ယု"မာမီ ဒေါ်တွယ်တာ´
'မင်းက´
'ကျွန်တော့်နာမည် "သိင်္ခ"´
'ဉီးလေးနဲ့ကျွန်တော်အရင်ကတစ်နေရာရာမှာတွေ့ဖူးသလိုဘဲနော်´
'ဟုလား ဉီးကတော့မင်းကိုမတွေ့ဖူးပါဘူးလူမှားတာနေမှာပါ´
'ဉီးအရင်က"သိင်္ခ "ဆောက်လုပ်ရေးမှာအတွင်းရေးမှူးလုပ်ဖူးတယ်မလား´လို့မေးလိုက်တဲ့ကျွန်တော့်အမေးကြောင့်ဉီးမင်းသန့်တစ်ယောက်မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးနဲ့ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေတော့တယ်ဗျာ။
'မင်းလူမှားနေပြီထင်တယ်နော်´
'မမှားပါဘူးဗျာ´
'ဉီးမှဉီးအစစ်ပါ´
'ကဲ  ကဲ´
'သမီးတို့လဲပင်ပန်းနေရောပေါ့ ´
'ရေမိုးချိုးပြီးထမင်းစားဖို့ဆင်းလာခဲ့ကြနော်´
'မောင်သိန်းရေ မောင်သိန်း´
'ဗျာ လာပြီသူဠေး´
'မောင်သိင်္ခ နေရမယ့်အခန်းကိုလိုက်ပို့လိုက်အုန်းလေ´
'ဟုကဲ့ဗျ´
'ဒီဘက်ကြွပါဗျ´
'အေးအေးဆေးဆေးအနားယူကြအုန်းပေါ့´
'ထမင်းစားဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်လာခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်နော်´
'ဟု´ဆိုပြီးအပေါ်ကိုကျွန်တော်တတ်သွားတော့တယ်ဗျာ။
'ဟု တစ်လုံးနောက်မှာခင်ဗျားမမြင်နိူင်တဲ့ နာကြည်းချက် အမုန်းတရားနဲ့ကလဲ့စားချေချင်စိတ်တွေရှိနေတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားမသိပါဘူး ဉီးမင်းသန့်´
'ဟားးးးးးးးးးဟားးးးးးးးးးဟားးးးးးး´ဆိုပြီးအခန်းမှာတစ်ယောက်ထဲပြောဆိုနေမိတော့တယ်ဗျာ။