KABANATA 2

19 3 0
                                    

Abbi's POV

"So your project as a whole class for my subject is you have to make video performing a song and submit it to me after two weeks." Paliwanag ni Ms. Valdez saamin.

"Abbi, I'll let you hold your clasmates for your project. Is that ok for you?" Sabi't tanong ni Ms. Valdez saakin.

"Ok Ms." Sabi ko naman ng tumatango.

"Class, any objections for that?" Tanong ni Ms. Valdez sa mga kaklase ko at nakita ko naman ang pag iling nila.

"Then, we're settled. Two week then submit it to me." Sabi ni Ms. Valdez saamin at sumangayon kaming lahat.

Napatingin kaming lahat sa pintuan nang bumukas iyon at niluwal non si Mr. Claver.

"Excuse me Ms. Valdez, Can I excuse Ms. Cortez for a while?" Sabi ni Mr. Claver kaya nagtaka naman akong tumingin sakaniya.

"Ms. Cortez, go with Mr. Claver now please." Sabi ni Ms. Valdez kaya kaagad nan akong tumayo para limabas kung nasaan si Mr. Claver.

"B-bakit po?" Tanong ko ng medyo nauutal sa guro na kausap ko ngayon.

"Ms. Cortez, your Mom told me that you did not came home yesterday. May I know where did you go?" Tanong ni Sir Claver. Sir Claver is our School's Principal.

"Ahm." Kinakabahang sabi ko sakaniya.

Flashback —

Nandidito ako ngayon sa harapan ng puntod ni Daddy. Today is his Death Anniversary. And I think my Mom did not bother to visit him today.

Wala ni isang bulaklak o tirik ng kandila ang nandidito. Tanging ang bulaklak lang na dala ko last Month ang nandidito na nalalanta na.

My Dad died because of a Car accident  he had with my Mom last February 8 2020. Sa aksidente na iyon ay si Daddy ang napuruhan. Nakaligtas si Mommy pero napaka dami niyang galos noon at hindi niya ako naalala ng halos apat na buwan. Nagkaroon din siya ng trauma dahil sa pangyayari. Hindi din siya makalakad hanggang ngayan kaya mayroon siyang alalay at naka upo siya madalas sakaniyang wheelchair.

Kaya iniintindi ko kung bakit ayaw ni niyang bumisita dito. Dahil sa tuwing nakikita niya ang puntod ni Daddy, bumabalil sakaniya lahat ng ala-ala na iyon.

Si Daddy naman ay na Comatose dahil sa Brain Homorrage. Lumala ng lumala ang pagdugo sa kaniyang utak hanggang sa bumigay na din si Daddy.

Ako naman ay basta nandidito sa harap ng puntod ni Daddy ay hindi ko maiwasang maluha nang dahil sa mga bumabalik din na ala-ala naming tatlo nang nabubuhay pa siya.

              In Loving Memory of
          HANSELMO R. CORTEZ
BORN: FEB.14 1963
DIED: FEB. 8 2020

You heard me say my first words
Watched me crawl before I walked
People say I have your eyes
But I've always wanted to have your heart

Pagkanta ko sa unang nota habang nakaupo ngayon dito sa damuhan at tinitipa ang ukelele na dala ko dito ngayon.

Ooh one in a million
And I got to be yours

... Our souls are forever tied together
Through tears and all the laughter
You love me like no other
You say I'm the center of your whole wide world
I'll always be my daddy's girl

Napatigil ako sa pagkanta nang maramdaman kong bumagsak na ang mga luhang nagbabadya sa mga mata ko kanina pa man bago ako mag simulang kumanta.

"I miss you Daddy." Sabi ko ng lumuluha.

Class of PAROKYAWhere stories live. Discover now