crying in the club; minsung

sept

şu geçtiğimiz bir hafta boyunca kendi işlerime o kadar odaklanmışım ki jungwoo ile ayrıldığımı ve daha sonra han diye birisi ile tanıştığımı bile unutmuşum. acaba han müsait mi. arayıp sorayım mesaj atmayı sevmiyorum.

m: alo han müsait misin
h: evet müsaitim
m: evde biraz sıkılmıştım da beraber bir şeyler yapmak ister misin diye aramıştım
h: isterim neden istemeyim ki ne yapalım
m: kafeye gidelim mi ya da dur vazgeçtim benim eve gel ay ya da gelme ev şu an müsait değil tamam tamam kafeye gidelim
h: istersen bana gelebilirsin
m: sorun olmaz mı
h: ee asıl benim onu sana sormam lazım jeno, jaemin benim oda arkadaşlarım. ve şu an evden çıkacak gibi değiller, seni rahatsız eder mi bu
m: yok niye rahatsız etsin
h: tamam o zaman konum atıyorum
m: okeyy bende 10 dakikaya evden çıkarım görüşürüz
h: görüşürüz

of salak minho salak minho tanımadığın yani hayır tanıyorsun ama çok değil her neyse o adamın evine gideceksin ve tanımadığın 2 adam daha var o evde of ağlamak istiyorum. umarım evden canlı çıkarım hala önümde uzun güzel yıllar var. neyse hazırlanayım artık. hm. YA SİYAH EŞOFMANIM HAAAAYIIIIIIIR YIRTILMIŞ OLAMAZSIN BUNU BANA YAPMA. beyaz giyemem, kırmızı hayır kapıdan kovarlar, pantolon hm hayır rahatsız edici, gri eşofman hm hayır ama çok tanımadığım birinin evine gidiyorum o kadar spor da giyinmeyeyim ayıp. aa şu bol pantolon ben ne zaman aldım bunu neyse minho sus ve giyin ve çık evden artık yeter.