Sonsuza Kadar [Omegaverse]

1.

Yeni kitabıma hoş geldiniz 💝

iyi okumalar 💓

Kral, yatak odasında doğum yapan omega eşinin çığlık sesleri ile yüzünü buruşturup koridorda dikilmeye devam ediyordu.

Acımasız kral olarak bilinirdi Murat, kendi eşine bile acımayan bir kraldı o...

Omegasının sesi kesilip yerine bir bebek sesi gelince derin bir nefes almıştı. Bebeği yaşıyordu. Odadan çıkan hekimlerin yanına gidip beyaz örtüye sardıkları bebeğini aldı kucağına. Bebek babasını hissedince gözlerini açmış mavi gözleri ile babasına bakmaya başlamıştı.

Kral bebeğinin omega olduğunu görünce yüzüne memnun olmadığını gösteren bir ifade takınmıştı.

" omega nasıl? "

Hekimler birbirlerine baktılar.

" şuan yaşıyor ama fazla zamanı kalmadı kralım "

" odayı temizleyip bebeği yanına bırakın "

Kral bebeği hekimlere verip çalışma odasına gitmişti. Hekimler omega bebeğe üzgün bir şekilde bakıyorlardı.

" umarım...kaderin omega babana benzemez "

Hekimler temizlenen odanın içine girip yatakta ölü gibi yatan omega kralın yanına gittiler.

" omega oğlunuz oldu kralım "

Omega kral sessizce ağlamaya başlamıştı. Hem sevinmiş hemde bebeğine yapılacak şeyleri düşündükçe üzülmüştü. Biliyordu, zamanı kalmamıştı. Yakında bu hayata gözlerini kapatıp bebeğinden ayrılacaktı.

" be-beğimle yalnız...kalmak...istiyorum "

Baş hekim omega bebeği, omega kralın üstüne bırakıp odadan çıkmışlardı. Omega kral mis gibi kokan bebeğini koklamış, minik elini tutup öpmüştü. Camdan dışarı bakıp gördüğü dolunayla gülümsedi.

Dolunay kurtlar için önemli ve değerliydi. Dolunay vaktinde kızgınlığa girerlerdi. Hele ki Dolunay vaktinde doğum yapan omegaların bebekleri şanslı olduğuna inanılırdı.

" lütfen...bebeğimin...ka-kaderi bana benzemesin...lüt-fe...n "

Omega kral cümlesini bitirdiği an hayata gözlerini kapamıştı. Bunu hisseden bebek yüksek bir sesle ağlamaya başlamıştı.

Bebeğin sesi sarayın her yerinde duyulurken bazıları neler olduğunu anlayıp ağlamaya başlarken bazıları ise şaşkın bir şekilde ' bir bebeğin sesi nasıl bu kadar yüksek olabilir? ' diye düşünüyorlardı.

Alfa kral ise sandalyesinden kalkıp odasına gitmeye başlamıştı. Açık olan kapıdan girince omega eşinin yüzünü örten baş hekimle göz göze gelmişti.

Bebeğini tutan hekimden bebeğini alıp hekimlere işaret verip odadan çıkmalarını söylemişti. Hekimler çıkınca bebeğini de alıp eşinin cansız bedenin yanına gitmişti.

Bebek daha küçük olmasına rağmen annesine uzanmaya çalışmıştı. Kral bebeği omega eşinin yanına bırakıp Dolunaya bakmıştı. Eşiyle dolunay vakti evlenmiş ve dolunay vaktinde ayrılmıştı.

Alfa kralın kurdu üzüntüyle kıvranıyor, omegasını uyandırmaya çalışıyordu.

" boşuna çabalama...eşimiz öldü "

Ona neden sahip çıkmadın!

Kurt hırsla hırladı.

" onunla ilgilenmek için vaktim yoktu "