TÖRE SERİSİNİN İLK KİTABIDIR!!
Hikâye devam ediyor!!
"Ben senin karın değil miyim?"
"Yatağımı ısıtacak kadın kalbimi ısıtamaz."
🕊
Nefesini tuttu yoksa avazı çıktığı kadar bağırırdı.
Yere çöktü.
Üzerinde beyaz gelinlik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabır...
Sabretmek...
İnsan en çok ne zaman sabırlı olur?
Kötü olduğunda mı?
İyi olduğunda mı?
Peki ya Ezo?
O ne kadar sabredecekti? Nereye kadar, kimin için, bu sorular herkesin kafasını bulandırmaya yetiyordu.
Ama yine sabredecekti o.
Her yanlız kadın gibi sabredip, ondan büyüyüne sığınacaktı.
7. Bölüm 🥀 |Bulunan Mendil - Destmal dîtin|
Hikâye Şarkısı~ "Çiyayê Sîpan"
"Hiçbir kadına yalnızlık yakışmaz, ama eğer bir kadın yalnızsa, ya yüreğinde dumanı tüten bir ayrılığı, ya da canından çok sevdiklerine ömrünü adadığı bir fedakarlığı vardır!"
~ Yazar'dan
Her kesin elbet bir noktası vardır.
Ya bu noktayı aşmaları gerekir, ya da o noktanın diğer yüzünde kalıp öyle yaşamak gerekir.
Yine de iki yolu sunar bu nokta.
Bu nokta Ezo'nun önünde sert bir kaya gibi dayanıyordu. Ne hareket ediyor, ne de Ezo'yu rahat bırakıyordu. İşini daah zorlaştırıyor, sabrını ölçüyordu.
Fakat genç kız şimdiden içindeki isyanlara yanmış, kül olmaya doğru ilerliyordu. Peki ya gerçektende kül olacak mıydı? Pes edecek miydi?
Belki...
Kim bilir?
Hâlen olanları kaldıramazken dün gece tekrar sindi aklına. Hiç çıkmamıştı gece saatlerinin akar zamanında.
Kocasının onu nelerle suçladığı, imaları, tokatı, ve dahası....
Dün gece Berzan bir şeyler dedikten sonra bir hışımla çıkıp gitmiş, Ezo'yu tokatın altında bırakmış gitmişti. Ezo'ysa öylece eli yanağında yere çökmüş beklemişti. Yine....
