Acımasız,genç bir mafya ve babası tarafından satılan genç bir kız birbirlerine hayat mı olcaklar yoksa birbirlerine düşman mı?
Seni seviyorum~B
Artık sana karşı içimde sevgiye dair hiç bir şey yok~E
Emine:Sabah alarm sesi ile kalkmam gerekirken o babamın iğrenç sesi ile kalktım beni çağırıyordu üstümdeki geceliği çıkartıp yerine sweat ve eşofman giydi aşağı indim belli ki yine içmişti gece
Emine'nin babası:Nerdesin lan sen iki saatir
Emine;Geldim işte baba neden çağırdın?
Emine'nin babası:Seni sattım git hazırlan
Emine:(Duyduğum cümle ile hayatım kararmıştı resmen)N-ne nasıl ya BEN SENİN ÖZ KIZINIM NE DEDİM SENİ SATTIM (Yediğim tokat ile sarsıldım)
Emine'nin babası:Bana bak birdaha bana bağırma git eşyalarını hazırla düzgün bir elbise giy gel anladın mı
Emine:Anladım(Beni nasıl satardı ya aklım almıyor ben onu öz kızıyım nasıl yapar bunu annemi benden aldı hayatımı karartı bir de yetmezmiş gibi beni sattı hiç tanımadığım bir adama hem de acaba nasıl biriydi belki benim kurtuluşum olur belki de ikinci cehennemin olur kim bilir bunları düşünürken bir yandan da eşyalarımı topluyordum giyindim ve beklemeye başladım birden zil çalmaya başladı)
Emine'nin giydiği
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Emine'nin babası:Gel kapıyı aç
Emine:(Aşağı indim ve kapıyı açtım karşımda uzun boylu buğday tenli siyah saçlı kahverengi gözlü bir nimet vardı)
Berat:Kızı alıp gidicem para burda(Kız baya güzeldi mavi gözlü sarı saçlı kendine gel Berat sen o defterleri kapatalı çok oldu kızın eşyalarını alıp kolundan tutup arabaya getirdim ve eve doğru gitmeye başladık yol boynuca hiç konuşmamıştık taki kız sessizliği bozana kadar)
Emine:Şey ismin neydi(Evet yol boyunca bu soruyu sormak için can atıyordum ama cesaretim yoktu cevap vermesini beklerken cevap gelmedi tekrar sordum ama tık yok bende kafamı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım aslında yaşadıklarımı hatırladıkça kötü oluyordum ve gözümden akan yaşlara engel olamadım daha sonra bir ses duydum)
Berat:Ağlamayı kes yoksa canın yanar ilk ve son uyarışım.
Emine:(Daha çok ağlamaya başladım ve bağırdım aslında sinir hastasıydım bunlar gayet normal her kriz geçirdiğimde ellerim ile kafamı vuruyorum ve yine yaptım)NEDEN BEN NEDEN AMK NEDEN SADECE BEN NEDEN BUNLAR HEP BENİM BAŞINA GELİYOR NEDEN
Berat:(Birden gelen bağırma sesi ile kafamı yana çevirdim galiba kriz geçiriyordu arabayı durdurdum ve onu sakinleştirmeye çalıştım ama fayda etmiyordu gittikçe daha kötü oluyordu birden ona sarıldım ve sakinleşti ne yani tek ihtiyacı olan bir sarılmaymıydı)
Emine:(Çocuk bir anda bana sarılınca sakinleştim aslında yıllardır ihtiyacım olan tek şey bir sarılma ama annemden sonra kimse bana sarılmayınca krizlerim arttı)Şey sahile gidelim mi?
Berat:(Sakinleşti ve bana sahile gitmek için soru sordu)Olur gidelim ama üşümez misin?
Emine:Hayır gidelim lütfen
Berat:İyi tamam.Bu arada ismim Berat
Emine:(Sadece gülümseyerek cevap verdim) :)
Berat:(Yol boyunca ikimiz de konuşmadık ve sahile geldik birden geldiğimiz an kapıyı açıp fırladı aynı küçük bir çocuk gibiydi o haline gülmemek elde değildi bende arkasından gittim ve kumlara oturduk kafasını omzuma koydu)Emine bana anlatmak istediğin bir şey var mı neden arabada öyle oldun?
Emine:(Tekrar gözlerimden yaş aktı)Boşver
Berat:(Boşver diyip geçiştirdi)İyi peki sen bilirsin(Ben bunu öğrenmeliyim yoksa rahat etmem 1 saat oturduktan sonra kalktık ve eve gittik)
Aybuket:Abi hoşgeldin bu abla kim
Berat:Abicim sen odana geç ben sana sonra anlatcam
Aybuket:Tamam abi
Emine:(Eve geldim ev tamamen siyah ama güzel bir evdi zili Berat zili çaldı ve kapıyı bir kız açtı 14-15 yaşlarındaydı Berat'ın kız kardeşiymiş)
