Een heel leven voor je

Een lange weg

"Wooow wat een prachtig landschap" zij ik tegen me broers. Het landschap bestond uit heuvels met grote weides en aan de rand van de weide een groot bos maar ook grote bergen. Wacht even ik heb me nog niet eens voor gesteld, ik ben Sasta de hoofdpersoon ik was de baby in het vorige hoofdstuk en me broers heten: Kian: de oudste, Mersie: de middelste en Mennik: me jongste broer, maar ik ben de aller jongste maar Ag dat wisten jullie al denk ik. Ik ga jullie niet lang meer pesten hoor ik ga wel veder vertellen.
Me oudste broer Kian zij dat we in Middel Earth waren. Ik zag toen in eens in één van de bergen een soort poort zitten en ik vroeg "zitten daar mensen"? aan me broers, ze zeiden nee maar wel andere wezens. Ik vroeg of we de naar toe gingen en Kian zij " voor uit heel even, want we moet eigenlijk ergens anders naar toe" ik zij heel droog "oké" en we gingen er naar toe. Toen we er waren zagen we klein mensen lopen, maar niet zomaar kleine mensen maar dat waren dwergen. Mersie zij "ze zijn wel op geschoten sinds de laatste keer dat we hier waren hè jonges" "ja heel erg zelfs" zij Mennik, ik vroeg "hoezo de laatste keer, want ik ben hier nog nooit geweest" waarop Kian zij "toen zat jij nog in de buik van mam" met een treurig stemmetje. Toen zij hij "we moeten maar gaan voor dat we te laat aan komen, want we hebben nog een grote reis voor de boeg jongens" ik vroeg "waar gaan we dan heen" Mersie zij "naar Rivendel sas" toen gingen we lopen maar niet zomaar, maar als wolf. Onder weg stopte we nog even om te slapen, we overnachten in een grot. "Sliepen jullie toen met pap en mam ook in een grot" zij ik " nee toen Bleven we eerst bij de dwergen, waar we net waren, toen bij de hobbits" ik onder brak Kian " wat zijn hobbits" vroeg ik " dat zijn klein mensen met grote voeten en hun houwen niet van op avontuur te gaan, maar één hobbit heeft het wel gedaan" zij Kian " wie dan" zij ik " Bilbo bakkings " zij Mennik "oooow " "toen gingen we rechtstreeks naar de BossElven toe" zij Kian nog. "Oké maar wat zijn bos elven, want ik ken wel elfjes die heel klein zijn en kunnen vliegen, maar waarschijnlijk zijn hun dat niet hè" en ik had gelijk "nee sas dat zijn ze inderdaad niet nee, hun zijn eigenlijk even groot als ons alleen dan met punt oren" "oké en wij gaan morgen zeker gelijk naar de elven" "waarschijnlijk wel sas, maar ga nu maar slapen want morgen is het een drukke dag en trouwens Mersie en Mennik liggen al te slapen" zei Kian nog en toen ging hij ook slapen, ik lag nog een tijdje na te denken over wat Kian me net heeft verteld en over me moeder en me vader, maar uiteindelijk val ik in slaap.

Srry voor het hele lange hoofdstuk maar kon niet stoppen met schrijven, hopelijk vinden jullie het een leuk boek, want ik doe wel me best er op, en willen jullie commetten wat jullie er van vinden.
Ps. De foto boven aan de tekst is de map van Middel Earth.

Groetjes Nouky xx