Een heel leven voor je

Cel? Maatjes?

We keken elkaar aan, en werden een beetje bang. maar toen zagen we 3 jongens en een oudere man, en hun praten een taal die ik op de een of ander manier verstond.
Ik keek Lyrisch en Dalincia aan, en hun keken ook zo van, ik versta het wel maar ik begrijp niet waarom.
Op eens zijden ze in de taal (dachten ze) die we allemaal kende.
We konden niet naar ze toelopen om ze te bekijken, want we waren vast geketend met ijzeren boeien om onze enkels.
Ze beken ons zo van, of ze ons wouden kopen.
opeens hoorden we een klik, en we voelde alle drie dat er een last van onze enkels af.
We voelde de grond trillen en keken elkaar aan van wat gebeurt hier nou. Lyrisch keek achter zich, ze slaakte een gil en we keken meteen naar haar en zagen de muur achter haar niet meer, alleen een ijzeren hok met tralies. ze werd er in gedreven en toen opeens ging de muur weer naar beneden, ze was weg we konden niks meer doen.
na een tijd gebuurde het zelfde met Dalincia, maar de verzette zich veel meer dan Lyrisch.
Na een nacht die ik zo wat slapeloos door heb gebracht ging de muur bij mij ook om hoog.
ik verbaasde me niet meer want had het al twee keer gezien en liep er zonder enige moeit er in.
De muur was weer naar beneden, het hok waar we in zaten waren van ijzer gemaakt met tralies van voren om op een soort arena uit te kijken, en ook nog tralies aan de zij kant om naast ons te kijken. links van mij zag ik Dalincia en daar naast zat Lyrisch. rechts van me zat ook een meisje en ik ging me voor stellen "Heey ik ben Sasta en hoe heet jij" "uhm.. ow" ze bonkt de hele tijd tegen de deur van de arena aan "ow srry ik ben spidy en naast mij zit Ruby" zij spidy " Heey Sasta" zij Ruby.
Na even geklets te hebben ging aan de overkant de deuren van de soort van een cel open waar wolven die niet zo blij waren er uit kwamen.
Ik kan er 3 wolven van "dat zijn me broers!" Zij ik, maar ze herken me niet meer denk ik want zie hun ogen "hey nu je het zegt ja" zij Dalincia.
na een tijdje gingen de wachters ons prikken en naast mij zag ik dat ze al veranderde in wolven, en hun cel deur gingen om hoog en ze waren buiten. Uiteindelijk gaf ik me ook over en veranderde ook. mij cel deur ging ook open ik verbaasde me wat ik daar zag.

Heey lezertjes,
Srry dat ik niet zoveel heb geüpload ik was niet zo lekker en het daarom had ik er geen puf voor om te schrijven en het geen inspiratie, maar hier is een hoofdstukje. Ik hoop dat je het een leuk hoofdstuk vond en als je tips Hebt commetten dan en als je het leuk vindt geef dan een like dan.

Xx Nouky