Een heel leven voor je

gevecht?

Iedereen was aan het vechten zelfs de meiden die ik net ontmoet en mijn vriendinnen. lyrisch werd in hoek gedreven door vijf andere wolven. ik rende zo snel naar lyrisch toe om haar te, maar werd onderschept tijdens mij ren. Ik keek hem recht in de ogen aan en zag dat het Mennik was, hij bekeek me nog eens goed en schudde met zijn hoofd en ging van mij af, hij zag waar ik naar toe wouw gaan en zij " ik help je wel zusje" en we rende er samen naar lyrisch toe. toen we aan kwamen sprongen we op de twee dichtstbijzijnde wolven en uiteindelijk rende alle wolven met heel veel schrammen piepend weg. "dank je, ze waren echt angstaanjagend met ze vijven" grommde lyrisch "geen dank" zij ik " we moeten toch iets kunnen doen tegen dit gevecht, ik kan dit niet aan zien, zo zijn wolven niet wij zijn trotse wolven " gromde ik " maar hoe gaan we dat zeggen want ze spreken allemaal een andere wolven taal " gromde Mennik " er is één taal die wolven allemaal spreken, de basis taal traiër" gromde ik " maar ik ken de taal niet" gromde lyrisch. in tussen kwamen Kian en Mersie er ook bij, en spidy, Ruby, Dalincia ook. "dat is de moeder taal van ons, dat kun je vanzelf al" gromde ik naar iedereen die er bij stond. ik legde nog even het plan uit aan de anderen die er net bij kwamen en toen ging het plan van start. Ik ging in het midden en huilde heel luid en lang, iedereen stopt met met vechten en keek naar mij. er kwam een hele grote wolf voor mij staan, hij dacht dat ik daar bang van hem zou worden, maar ik probeerde me ook zo groot mogelijk te maken, maar ik was nog maar 10 en was nog niet zo groot. Hij gromde naar me " waarom ben je niet bang, want meestal gaan de wolven die bang zijn voor mij rennen snel weg met hun staart tussen hun poten" "ik ben niet bang voor je omdat, we van de zelfde soort zijn dus ik hoef niet bang te zijn voor jou" hij deinsde achteruit omdat hij dit niet had verwacht en lied mij mij wordt doen "ik kan beginnen. moet je eens naar je zelf kijken we zijn beest in de ogen van de mensen die op de tribune zitten, daarom kijken ze naar ons. wij zijn trotse wolven en geen slaven die als doen want hun wordt op gedragen, mee eens of oneens" zij ik "mee eens!" Zij iedereen. en we huilende samen.

De wachters zagen dat we niet meer vechte en probeerde ons weer op te stoken om ons te prikken, maar dat lukte niet. we ging achter ze aan rennen, het publiek lag dubbel van het lachen.

Uiteindelijk gingen de soort van cel deuren weer open en zijden we iedereen gedag en gingen naar onze cel weer in waar we uiteindelijk terug konden veranderen. de deuren waar weer dicht waar we door heen kwamen en konden weer terug veranderen. " hé maar Spidy was toch geen wolf of wel" vroeg ik aan Ruby die nu naast me stond " ja dat klopt want zij kan in een cheeta veranderen, daarom heet ze ook Spidy" zij Ruby. de muur ging weer om hoog en we zagen nu ook Ruby en Spidy staan, maar we zagen ook nog legen boxen/stallen staan. iedereen dacht van wie zouden daar nou weer komen.
We zagen dat het al begon te schemeren en ik zij " het is een druk dag geweest ik ga slapen, welterusten iedereen" "welterusten Sasta" zij Ruby, Spidy, Dalincia en lyrisch.