THE INFECTED WORLD BETWEEN US (SEASON 1)

(5) Plan

Lucy's P.O.V

The video went black again and seconds ago, a face of Lesley appeared on the screen. She's crying.

"I need to go outside to get the phone Lily gave to me. It's the only way for me to tell her the truth. The whole city has already evacuated, but it's too late. The virus spreads and got entered every city's barrier. Now that this country has failed it's own protection. The president wants to spread the virus to every human in the world. He'll use special forces choppers, private planes and jets to bring the monster package......", she said.

He's a worst President! How could he do that to everyone?! If his country failed it's state then at least keep the survivors safe first and ask help to other country...... I know this virus has its own cure.....

"Lucy.... If your watching this.... P-please find the cure. I know your pursuing on becoming a doctor. It may not be the same but I believe that you can find it. I'm always proud of you. I hope you tell everyone about it. I-i don't want them to feel the pain and burden we experienced. Thank you for everything, Lucy. I'm happy I've known someone kind and understanding like you. Save everyone, please. I love you, sissy. Till we meet, again", umiiyak niyang sabi bago namatay ang video. Di ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko.

Till we meet, again......sissy......

Naihilamos ko ang palad ko sa mukha ko at malakas na bumuntong hininga at pagod ko silang tiningnan. Lahat na sila ay tulalalang nakatingin sa akin.

"Sasabihin ko ulit.... kailangan nating maghanda. Simula ngayon lahat kayo ay dito na titira. Hanggang di pa nakakasiguro, dito lang kayo... Mas safe ang bahay na to sa ating lahat. Bumili na ako ng mga kakailanganin ninyo sa magdadaang mga panahon. Ang kailangan niyo na lang gawin ay gawing mas secure itong bahay. Kayong mga lalaki... papa, ay lagyan niyo ng makapal na bakal ang mga bintana at mga pinto. Kayong mga babae, mom, ay kailangang panatalihing tahimik ang lahat kapag may nangyari", seryosong paliwanag ko.

"Pano ang ibang tao?", nababahalang tanong ni nanay.

"Kailangan ko silang bigyan ng babala, gaya ng sabi ni Lesley. Sabihin ko sa lahat ang totoo. I'll post it on social media later..... For now, kailangan nating mag plano", sabi ko. Tumango naman sila at nag si upo sa sofa.

Kumunot ang noo ko nang mapansing walang mga asungot.

"Nasan sila Reina, mom?", tanong ko. Pati ang mga pinsan ko ay wala. Tinuro ni mama ang taas.

"Nasa uhm guest room, nanonood ng movie", tumango ako at pagod na umupo rin. Saktong pababa sila Li, Hugo at Reina.

"Mga apo, pumunta kayo sa itaas----", pinutol ko ang sasabihin ni nanay.

"Okay lang, nay. Kailangan ko sila dito", nakapikit kong sabi.

"Huh? Bakit, ate?", batid kong kunot noong tanong niya. Pagod ko siyang nilingon at umayos nang upo.

"Halikayo dito......", kunot noo silang umupo sa upuan "Do you believe in Zombies?", seryoso kong tanong. Mas lalong kumunot ang noo nila at umiling, natawa pa si Li.

"Malamang hindi, tsk! Meron ba non? Masyado ka sigurong na adik sa kakapanood kaya ka ganyan, noh?", natatawang sabi ni Li pero seryoso ako. Sinaway sila ng mama niya dahil tumatawa sila. Ilang sandali ang lumipas ng tumahimik sila at nakitang seryoso kaming lahat.

"Bakit po ba? Project po ba ni Ate Lucy?", Tanong ni Hugo. Binigay sakin ni tita ang cellphone ko at binigay ko sa kanila yon at tinuro ko ang kwarto nila tatay.