Ergun Nazlı Kavuşması Versiyon 1

Ergun Nazlı Sonu V1

Yıl:1993

Yer:Çınaraltı Mahallesi

 Ahmet o gün Gülden'i ve çocukları annesine bıraktı.Annesi ve Gülden ve Amelie oturup evdeki işleri halledeceklerdi.Ahmet'in ayak altında dolaşmasını istemediklerini söyleyince Ahmet dükkana gitmek üzere evden çıkmıştı ki  Okul Yolu Sokak'ta,Ergun Plak ve Tadıgüzel Pastanesinin arasında iki gencin çok kötü kavga ettiğini gördü.Biri diğerinin kaşını patlatmış fena hırpalıyordu,diğeri ise tuhaf bir şekilde hiç karşılık vermiyordu.

 Hemen oraya gidip ayırmak istedi.

Ahmet:Hoppp hop ne oluyor burada durun ! 

Şahin de onları ayırmak üzere dükkandan çıkıp yardıma koştu.

Genç 1 (Erhan):Abi tamam sorun yok.

Şahin:Nasıl yok ya ağzın yüzün dağılmış.

Genç 2(Hakan):Ahmet Abi siz karışmayın ! O bunu hak etti.

Ahmet:Nasıl karışmayalım ? Burada çocuk sana karşılık vermezken kavganızı mı izleyelelim hadi  doğru pastaneye ikiniz de.Şaghin sen de Erhan'ın bir elini yüzünü yıka arkada.

Hep birlikte içeriye geçip oturdular.Çocuk çok sinirliydi içinden mırıldanıp derin derin nefes alıyordu.Diğer çocuk da yüzünü yıkayıp gelirken yeniden üzerine atalamak için kendini çok zor tutuyordu.

Ahmet:Evet,sizi dinliyorum anlatın.. 

-- Evet niye susuyorsunuz bu çocuğu niye dövüyordun ya ? Szi can ciğer arkadaş değil miydiniz ya ? Her gün birlikte güler eğlenirdiniz.

Erhan:Abi tamam hak ettim ben kapatalım konuyu

Ahmet:Saçmalama oğlum bunu kim hak eder ya !

Hakan:Eder işte Ahmet abi !Bu size söylemiyor çünkü kabahatini biliyor.Bu Erhan bana yanlış yaptı,delikanlılığa,arkadaşlığa sığar mı bunun yaptığı ? Erhan benim sözde en yakın arkadaşım,kardeşim dediğim insan benim KIZ KARDEŞİME aşık olmuş ! Bu olur şey mi ?! Nasıl yapar bunu

Ahmet Erhan ve Hakan'a baktı.Erhan başını yerden kaldırmıyor,ağlıyordu.Aklına kendi yaşadıkları,yaşattıkları geldi.Derin bir nefes aldı

Ahmet:Hakan, sen hiç aşık oldun mu ?

Hakan:Konu ben miyim abi ?

Ahmet:Anladım olmamışsın...Yoksa aşık olacağın kişiyi o piti piti yaparak,bu olsun diyerek seçemeyeceğini anlardın.O zaman herkes en kavuşabileceği,en mümkün insanı severdi.Ama buna kendin karar veremezsin.Seni en iyi ben anlarım ben ! 

'Nasıl anlayacaksın abi ?'

Ahmet:Eliyle Ergun Plak'ı işaret etti.Ergun abinizi hatırlıyorsunuz değil mi ,hani mahallenin plakçısı benim can  dostum.En yakınım.

'Hatırlıyoruz.'

Ahmet:Oşimdi nerede ?

'Bilmem nerede ?'

 Ahmet:Ben de bilmiyorum ve bu benim çok ağrıma gidiyor.Ben de senin gibiydim bir racon var,komşuya arkadaşa bakılmaz.Bana yapsalar dünyayı dar ederim derdim.Keşke demeseydim..Çünkü Ergun benim kız kardeşim Nazlı'ya aşık olmuş,kardeşim de on aşık olmuş.Yıllarca benim yüzümden gizli gizli yaşadılar.ben öğrenene kadar annem,kardeşim öğrenip 'Ahmet ne der,yakışık almaz siz birlikte olamazsınız,kıyameti koparır' diye onları ayırmışlar,kaç kere.Ergun gitti orada derbeder oldu,Nazlı kaldı burada perişan.Benim yüzümden o kadar zaman acı çekmişler .Sevdalarını yormuşlar. Ve daha öğrenip gerekeni yapmasam az daha kardeşimi kaybediyordum.Ama ben öğrenince ne oldu biliyor musun ? 

Hakan:Gerekeni yapmışsın işte.

Ahmet:Gerekenden kastım senin yaptığın değil,aksine bunu yapan kardeşime kızıp haddini yerini bildirmek,onların hayatına kalbine karışma hakkı olmadığını bildirmektiBense onlara Hiç kızmadım.

Ahmet umut dolu gözlerle ve şaşkınlıkla Ahmet'e baktı.

Erhan:Neden ?

Ahmet:Çünkü ben de kardeşimin arkadaşına aşık olmuştum tıpkı Nazlı gibi,şu anki eşimden, en yakın arkadaşının abisine aşık olmasını beklemiştim tıpkı Ergun'un yaptığı gibi. Aşk nedir nasıl hissettirir çok iyi biliyordum,ayrılığı da.Ve şimdi ayrılığımda yanımda, aşkımda da destek olan bu dünyada en sevdiğim iki insana,Kardeşime ve kardeşten öte can dostuma aynı şekilde davranmazsam iki yüzlü olurdum.İki birbirini seven insan benim yüzümden ayrılırsa kendimi hiç affetmezdim.Hele ikisinin de bu kadar perişan olduğunu gördükten sonra.Ben de onları birleştirdim.

 Hakan biraz yumuşamış utanmıştı.Ama hala biraz kızgındı.

Hakan:Ama seni kandırmışlar,söylememişler.

Ahmet:Evet kendilerine bile söyleyememişler.Bu saçma sapan sözde kurallar ve benim asabi tavırlarım yüzünden.Oysa aşkın kuralı kanunu mu olur ? Hem bu hikaye de böyle bitmiyor hatalarınızın geri dönüşü olmuyor.Bak ben Ergun'u buldum getirdim ama ailem yüzünden gittiği yerde başına gelenler,babamın,Nazlı'nın bizimkilerin onu Nazlı'nın mutluluğuyla baskıldığını bilmeyişleri,bunlar hep ilişkilerini ayrılığa sürükledi.En sonunda evlendiler ama yine ailelerin karışması hem de onların mutlu olmasını istemeyen kişiler yüzünden bu kadar yorgun oldukları için başaramadılar.Çok ama çok severken ayrılmak zorunda kaldılar.Nazlı tıpkı severken olduğu gibi sevdiğini beklerken de bu mahalle baskısına maruz kaldı.Yıllarca direndi ama sonra dulsun,neden ayrıldınız,sorun mu var,yalnız olmaz evlenmeyecek misin diye üstlerine gelenlere boyun eğdi.Hasretle birlikte bu yükü taşımak ağır geldi ve şimdi başka bir hayat kurdu kendine ama bunu yaparken gözlerindeki acıyı ben görüyordum,sanki hala var o burukluk,o pişmanlık.Ergun'sa nerede nasıl,dostuna ihtiyacı var mı bilmiyorum.Onu çok merak ediyorum ve çok özlüyorum.Biliyorum o da bir yerde benü,Nazlı'yı dükkanını özleyip acı çekiyor.Ama elimden bir şey gelmiyor.Ve ayrılıklarında benim de payım olduğunu düşünmek beni çok üzüyor.Şu an dostumun ve kardeşimin mutluluğunu izleyip yeğen seviyor olabilirdim.Ama bu mesele hepimizde yara şimdi.Yani Hakandostunu da kardeşini de harcama,Onların duyguları çok önemli ve sana ihanet değil,mutluluk vermelli.Bu adam boşuna mı dostun senin,sevdiğin güvendiğin biri olduğğu için değil mi ? İkiniz de birbirinize değer vermiyor musunuz? O zaman kardeşini bu kadar tanıyıp güvendiğin ve ona hem sevdiği için hem senin için gözü gibi bakacak birine emanet etmeyeceksin de kime edeceksin ?  

Şahin: Bravo Ahmet Abi.Çok güzel konuştun.Zamanında ben de ahmet abiy söyleyin dedim Ergun Plak abi ve Nazlı'ya ama işte..Tanımadığın,bilmediğin,güvenmediğin biriyle olsa daha mı iyi kardeşin ne güzel eniştenin kıl biri değil de dostun olması.Mesela bak Niyazi kıl ve Nazlı'yı mutsuz ediyor oysa Ergun Abiyleyken Nazlı hep gülerdi siz de çok iyi anlaşırdınız.

Ahmet:Şahin kapa konuyu,oğlum ben örnek verdim sen komple aile meselemizi ortaya döküyorsun.Hadi sen işine bak ! Neyse...Uzun lafın kısası dostunun da kardeşinin de yanındalarken kıymetini bil,onları kaybetme.Bak ben ne kardeşimin gözüne bakabiliyorum ne evden çıkınca şu çocukluğumun gençliğimin geçtiği dükkana.

Hakan yumuşadı ve Erhan'la göz göze geldiler.Ahmet'in yönlendirmesiyle nazlana nazlana tokalaştılar 

   -AHMET GELECEKTEN ANLATAN DIŞ SES-

''Nazlı ve Ergun. Bizim ve birbirlerinin en büyüjk yarası, yarım kalmış ve harcanmış bir hikaye....Yani öyleyDİ.Yıllarca kalplerinin en gizli köşesinde tuttular bu sevdayı,ayrı hayatlara sürüklendiler,gururun,ailelerin,yılların yangınından yıllar sonra kader onları bir kez daha karşılaştırdı. Tıpkı orman yangınında  yangından sonra açan, tomurcuklanmak için yangına ihtiyaç duyan bir tohum gibi sağ ve güçlenerek çıktı o yangından aşkları.Nazlı Niyaziy'le yapığı bu mutsuz evliliği sürdüremeyip ayrıldığında bunu duyan Ergun ev bahanesiyle Nazlı'nın benim hayatıma yeniden geldi. Oysa esas isteği Nazlısına yeniden kavuşmak ve içinde tuttuklarını söylemekti.Onun da onu hala unutmadığını biliyordu,hissediyordu.Zor oldu ama  o gün bizim hikayemize çok benzer bir hikayede onları hatırlarken duyduğum üzüntü şimdi 2.baharlarını yaşayan,yeniden evlenen, sonunda barışıp yıllar geçmemiş de daha dün görüşmüşüz gibi hissettiren can dostum, Ergun ve kardeşim Nazlı'ya anlatabileceğim tatlı bir anıya dönüşmüştü.