Korn, Fiat ikilisi arka tarafta bir yerde oturmuş arkadaşlarının karşılaşmasını izlemek için sabırsızlanıyorlardı. arkadaşları içeriye girdiğinde pek de beklenilen sarılmalar ve barışma yoktu.
"Nanon? sonunda benimle konuşmaya karar mı verdin?"
Ohm biraz sinirli gözüküyordu, Nanon'un ondan kaçtığı her günün siniri üstündeymiş gibi.
Nanon, karşısında ki Ohm'un gözlerine bile bakamıyordu çünkü bakarsa yine başa dönerlerdi. babası ile arası daha önemliydi ikisi arada bir görüşüp konuşsa da olur diye düşünüyordu.
"hayır. senin geleceğinden haberim yoktu, olsa gelmezdim."
hızlı hızlı konuşmuş ve çıkmak için adım atmıştı Nanon, ama Ohm kararlıydı ne olduysa bugün çözeceklerdi. sertçe Nanon'un kolundan tutup eskisi gibi karşı karşıya durmalarını sağladı.
"ne yaptım? nerede hata yaptım bilmiyorum ama lütfen böyle yapma, cidden sadece ne olduğunu söyle."
"birşey olduğu yok şimdi bırak kolumu, evime gideceğim."
"Nanon, yüzüme bile bakmıyorsun. cidden.. kafayı yiyeceğim."
Nanon'un kolunda ki elleri saçlarına çıkmıştı, sinirle saçlarını karıştırdı Ohm.
"gidiyorum, görüşürüz."
"Nanon! senden hoşlanıyorum, hatta sana aşığım!"
Ohm'un sonunda duygularını dile getirebildiği zamanda, içeride oturanlar kısa bir süre onlara bakıp işlerine devam etmişlerdi. biraz arkalarında ki masada oturan, Ohm'un babası dışında.
