YARA

BÖLÜM 1

YARA
BÖLÜM 1

Kitabı okurken tek taraflı olmayınız lütfen..

İyi okumalar :)

Günlerden pazartesi saat 07.30 ve ben bir adam için terk ettiğim bu şehre geri dönüyorum..

Arabanın içinde çalan kısık sesli şarkıyla mardin'in yollarındayım.
Ben Berfin Nazlı KARAKAYA 21 yaşındayım 3 yıl önce tam bugün bu şehirden sırf bi adam uğruna gitmiştim.
Ve şimdi tam 3 yıl önce bugün terk ettiğim o şehri geri dönüyordum.

3 yıl içinde O'nu unutmak için herşeyi yaptım. Gece gündüz ne yapmak istersem yaptım.

Yıllar sonra tekrar buradayım.
Arabayı durdurup direksiyona kafamı koydum.
Soğuk bir rüzgâr esti vücudum titredi.

Üstümde Kısa kollu siyah hafif göbeğimi gösteren bir kazak altimda da bir gri eşofman vardı.
Rahat olsun diye bunları giymiştim.

Yan koltuğa eğilip telefonumu elime alıp arabanın kapısını açıp dışarı çıktım.
Bagaja doğru ilerleyip bovulumu aldım.

Ve çocukluğumun geçtiği konak karşımdaydı.
Yavaşça kapıya ilerledim.
Saat 08.00 olmuştu şimdiye herkes uyanmıştır diye düşünüp kapıyı çaldım.

1 dakika sonra kapı birden açılınca irkildim abimin oğlu mirza birden;
"Halaaa!!! Anne baba halam gelmiş!!" Diye bağırıp kucağıma koştu onu kucağıma alıp sıkıca sarıldım.

Bütün herkes kapıya toplanmıştı yavaşça mirza'yı yere bırakıp babamın yanına ilerledim eğilip elini öptüm ardından sıkıca sarıldım.

Herkese sarıldıktan sonra en büyük abim Boran kalmıştı.
Abim kırgındı bana tabi bende ona, son konuşmamızda gelmiyorum diye kızmıştı bana en sonda "ne halin varsa gör berfin" deyip kapatmıştı telefonu.

Abimin yanına gidip sıkıca sarıldım ona. Ellerini sıkıca belime sarmasıyla daha sıkı sarıldım abime.
"Gamzeli'm" dedi abim bana hep böyle seslenirdi.

Biraz daha sarılıp geri çekildim yoksa ağlayacaktım ve bu hiç istediğim birşey değildi.

"Hadi içeri geçin orda devam edersiniz"dedi babam

Hep birlikte içeri geçtik mis gibi pişi kokusu geliyordu.
"Hiii pişi mi yaptınız!" Dedim ortanca abim ayaz gülerek kafa salladı

"Ayşe ana yapıyor" dedi göz kırparak hızlıca mutfağa yürümeye başladım.
Ayşe ana küçüklüğümüzden beri yanımızdaydı. Kızına ve oğluna nasılsa bizede öyleydi kızı Pelin en yakın arkadaşımdı birlikte büyümüştük ne zaman üzülsem yanımda olurdu.
Oğlu ise yüreğimi takmıştı. Onun için gitmiştim buralardan.

Mutfak kapısından girerken ayşe ana hem kürtçe bir şarkı söylüyordu hemde pişi yapıyordu. Şarkı söylemeyi ondan öğrenmiştim.

Yavaş adımlarla ona doğru yaklaştım ve tezgâhın üstündeki tabaktan bitane pişi aldım. Ayşe ana birden bana dönmesiyle
"Berfin! Kuzum" Diye bağırması bir oldu sıkıca sarıldım ona ikinci annemdi o benim.

Yavaşça geri çekildim
"Ne zaman geldin yavrum" dedi ayşe ana gözü dolmuştu.

"Şimdi geldim ayşe ana" dedim ve pişiden bir ısırık aldım.

"Kız sen ne diye haber vermiyorsun bize eşşek sıpası." Dedi ve elindeki oklavayla popoma vurdu yavaşça.

"Sürpriz yapayım dedim kötü mü yaptım?" Dedim masum masum

"Yok kuzum iyi ettin" dedi

"Ben gideyimde Pelin'i uyandırayım." Dedim

"Tamam kuzum." dedi ve işine döndü.