İlk defa 7.ınıfta aşık olmuştum. Ve aşk acısının ne kadar berbat bi acı olduğunu o zaman hissetmiştim .Tam 2 yıl boyunca karşılıksız bi aşk yaşadım ve inanın bu hiçte kolay değil. Hergece ağlayarak uyumanın ve sabah hiçbişey olmamış gibi devam etmenin acısı tarif edilemez. En sonunda dayanamayıp ona söyledim.
Peki sonuç tabikide beni reddetti. o zaman kendimden o kadar çok nefret ettimki hatta sevgiyi hiç haketmediğimi bile düşünmüştüm. Sonra liseye başladım. Bi umuttu belki orada kendime yeni bi sayfa açabilirdim. Belki geçmişi unutup geleceğe bakabilirdim. bi umut..
