8. Ama

225 25 1
                                    


01/01/2022

Felix'ten

"Bir şey söylemeyecek misin?" ciddi bir şekilde soruma cevap bekledim. Birkaç saniye bekledi ve gözlerini kaçırarak cevap verdi "B-ben Sung-hoon!"
O

ldukça huzursuz ve bir yavru köpek gibi görünen Sung-hoon'a acıdığımı hissederek sandalyeyi gösterdim. "Otur." Sessizce söylediğimi yaptı. Yavaş ve dikkatli hareket ediyordu. Hareketlerime anlam veremediğini hissettim.

"Ben de Felix, memnun oldum." Elimdeki hırkayı ve eşofmanı uzattım. "Tuvalet arkada orda giyinebilirsin."

Yine hiçbir şey söylemeden tuvalete gitti. Ben sıcak su ve kahve hazırlarken çıktı ve deminki sandalyesine geri oturdu. Önüne kahve ve sandviç koydum, karşısına geçip oturdum. "Dinliyorum. Kulübemin kapısını bu kadar zorlama sebebini dinliyorum."

Sung-hoon: Ben..birkaç ay oldu. Aslında, şey tam ay değil. Bilemiyorum, belki daha f-fazla ya da artık, şey...

Felix: Gevelemeden anlat.

Sung-hoon: Birkaç aydır burda kalıyordum. Arada, kapı zorlamadan açılıyordu.

Felix: NE? Ne demek burda kalıyordum, kapı açılıyordu?

Sung-hoon: Birkaç ay önce. Galiba, sanırım yani bilmiyorum sen. Baygınd-bayılmıştın yani. Geceydi, sen tam kapının önünde yatıyordun. Kapı açıktı, içeri getirdim seni. So-sonra, şey oldu..

Felix: Anlatsana.

Sung-hoon: Baş ucunda anahtarlar vardı, ye-yedek sanırım. Seni içeri bırakınca onları, onları a-alıp çıktım. So-sonra-

Felix: Hırsızlık yaptın yani?

Sung-hoon: Hayır, hayır. Yani birkaç ay burda kaldım. Hiçbir şeye dokunmadım, sadece uyudum, uyandım ve çıktım. Dokunmadım hiçbir şeye gerçekten. İhtiyacım olmasa yapmazdım, elimde değildi. Gerçekten.

Felix: Neden? Ailen yok mu, kaç yaşındasın?

Sung-hoon: 19 yaşındayım, a-ailem...

Devam edemedi Sung-hoon.

Felix: Beni-beni bulduğun gece. O geceyi anlat. Burda ne işin vardı?

Sung-hoon: Neredeyse her gece bu sahildeyim, hatta seni birkaç kere buraya girerken görmüştüm. O gece, yapacak bir şey, gidecek bir yer bulamadığım için ilerideki koca ağacın altında sabahlayacaktım. Sonra burdan geçerken seni yerde gördüm. Baygındın. Yanına geldim elinde anahtarı görünce kapıyı açtım. Seni yatağa koydum. Nefes alıyordun, parmakların da hareket etti birkaç kere ben de sen uyanmadan dışarı çıkacaktım o sırada- aklıma anahtar geldi. Senin her zaman buraya gelmediğini bildiğim için anahtarı alıp çıktım. Sonra da senin gelmediğin geceler içeride uyudum. -başını aşağı eğdi ve devam etti.- gerçekten hiçbir şeye dokunmadım. Yatağa bile yatmadım. Sadece içeride uyudum.

Felix, sessiz kaldı. Birkaç ay önce bayıldığınj ve yatağında uyandığını hatırlıyordu. Bu birkaç aydır hiçbir şeyin kaybolmadığını da biliyordu. Karşısındaki küçük çocuğun kötü bir amacı olmadığını gerçekten ihtiyaç duyduğunu hissetti. Buna güvenmek istedi. Elini omzuna koydu.

Felix: Aileni ve arkadaşlarını dinlemek istiyorum.

Sung-hoon: Kız kardeşim adı Yeji şimdi 17 yaşında. Arkadaşlarım var. Çok güzel arkadaşlarım var ama ailemi bilmiyorlar. Anlatamadım. Ne kadar iyi olurlarsa olsunlar, bunları anlatamadım.

Saudade [SKZ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin