Saudade [SKZ]

26. Ölümsüzlük

20/03/2022

Polis:
Hemen karakola gelmelisin! Artık bitti onu bulduk.

Changbin, duyduğu cümlelerle kimseye bir şey söylemeden çıktı.
Arabaya bindi ve karakola doğru gitmeye başladı.

Son bir aydır neredeyse her gün mektup yazmak zorundaydı ve arkadaşlarına anlatamadığı için yalnız bir şekilde uğraşıyordu her şeyle.
Felix'i ve diğer çocukları kendinden uzak tutmaya çalışmak zaten yeterince zorken, tacizcisini kızdırmayacak mektuplar yazıyordu.
Önce polislere söylemese de gizlice iletişime geçip yaptıklarını anlatmıştı ve polisler bunun üzerinden yola çıkmışlardı.

Sonunda geçen hafta gelen mektupla yine kendi fotoğrafını göndermişti ama bu sefer nerede yaşadığını ve kim olduğunu ifşa etmişti.

Changbin, karakola ulaştığında, korku ve heyecan karmaşası arasında gidip geliyordu.
Tanıdık polis ona yaklaşırken konuştu

Polis: Artık rahatsız edemeyecek emin ol. MDS'ye haber verildi, onlar da sen de dava ettiğinde kurtulma şansı yok. Zaten, inkar etmiyor!

Changbin ile birlikte sorgu odasına gittiklerinde, karşıda oturan kadın hem tırnaklarıyla oynuyor hem de sorular soruyordu.

Amir: Zaten suçunu itiraf ettin, şurayı da imzala ve sen de biz de daha fazla uğraşmayalım.

Kadın: O-o gelene kadar olmaz. Onu görmeliyim. Size inanmıyorum, bunu yaptığına inanmıyorum. Beni sevdiğini söyledi!

Amir: Sen hâlâ ne sevgisinden bahsediyorsun? Gencecik bir kız senin yüzünden psikolojik yardım alıyor, saçlarını yolmuşsun! Kendine yaptıklarına ne demeli? Hele 1 saat önce seni nerede yakaladık hatırlamıyor musun?

Polis, Changbin'i kolundan tuttu ve dışarıya çekmeye çalıştı.

Changbin: Nerede yakalandı? Öğrenmek istiyorum!

Amir: Sadece Changbin değil diğer 7 çocuk da tehlikede sen olunca. Felix ile ne alıp vermediğin var peki?

Kadın: O, piçin adını ağzına bile alma! Onun yüzünden Changbin acı çekiyor ve gözü hiçbir şey görmüyor. Eğer engellemeseydiniz...orada olmasaydınız, o aptal çocuk artık Binnie'mi üzemeyecekti.

Changbin, duyduklarıyla şaşkına dönmüştü. Eğer yetişmeselerdi Felix..Felix'e bir şey olacaktı. Hem de Changbin yüzünden.

Polis: Birkaç evrak imzaladıktan sonra gidebilirsin Changbin. Artık arkadaşlarınla rahatça sarılabilirsin ve..güzelce uyumayı unutma. Artık tehlike yok.

Changbin: Lütfen cezasını aldığından emin olun. Lütfen!

Changbin, karakoldan ayrılırken içinde garip bir his vardı.
Mutluydu ve muhtemelen huzurluydu. Kimseye bir şey olmamıştı, yaklaşık 2 aydır uyuyamadığı gecelerin acısını çıkaracaktı sonunda.

....Changbang aranıyor....
.
.
.

Bangchan: Aloo!

Changbin: Evde misin?

Bangchan: Eveet, sen neredesin?