Bu ficteki ilk düz yazı bölüm, haydi bismillah... Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım aga bari düz yazı olan bölümlere yorum atın lütfen🙏🏻💜
•••
Hızla çarpan kalbi Lalisa'nın göğüs kafesini öyle zorluyordu ki koşmayı bırakmasına rağmen hâlâ nefes nefeseydi.
Demek Taehyung'un evi burasıydı...
Dış duvarları gri renkle kaplı kocaman bir site. Girişinde duran bekçiye Lalisa'yı tarif etmiş ve onu gördüğü anda sorgulamadan geçmesine izin vermesi için tembihlemişti.
Bahçesinde hızlı adımlarla yürürken onun oturduğu bloğu buldu ve içeri girdi. Asansöre bindiğinde heyecandan bebek pembesi diz üstü çoraplarının sımsıkı sardığı bacakları titriyordu. Minik dudaklarını gergince ısırırken sarı pileli eteğinin uçlarını çekiştirdi. Asansör basmış olduğu kata yaklaştığında aynadan kendisine baktı, sarı saçlarının arasına parmaklarını geçirerek düzeltti, kâküllerinin altını hafiften dürttü, sağ omzundan aşağı sarkmış olan eteğine bağlı sarı kot askısını geri omzuna çıkardı ve pembe kalpli, beyaz tişörtüyle oynadı. Kendisi sıradan küçük bir kız çocuğuydu evet, fakat yine de idolünün karşısında kötü ve özensiz görünmek istemiyordu.
Kapısına ulaştı.
Sağ elini yavaşça havaya kaldırdı.
Parmakları titriyordu.
Yutkunarak zili çaldı.
Bekledi, bekledi ve bekledi. "Acaba yanlış daireye mi geldim?" diye düşünürken birden kapının açılması ve tam karşısında özenlice giyinmiş, saçları yapılmış ve buram buram erkek parfümü kokan bir "şeyle" karşılaşınca dona kaldı.
Gözleri doldu.
"Oppa?" dedi titreyen sesiyle.
"Miniğim?"
Göz yaşlarını akıtarak sarıldı hemen ona, bu onu ikinci defa yakından canlı canlı görüşüydü. Önceden de birkez konserlerine gitmişti zaten.
"Şu anda bunun olduğuna in-inanamıyorum!"
"Ah, canım benim..."
Kollarını minik bedenin beline sardı, sakinleştirmek istercesine okşadı. Dünyadaki en mutlu adam oydu artık.
"Şşşt, ağlamak yok demiştim hatırlıyor musun?"
Baş parmağı ile göz yaşını sildi miniğinin, parıl parıldı gözleri...
"Mutluluktan ağlıyorum ama, sıradan bir kız çocuğuyum ben sonuçta ve koskoca seninle görüşüyorum şu an resmen!"
Kıyamaz bir gülümseme belirdi yüzünde adamın, büyük ve yapılı vücudunun arasında kaybolan bu minik bedenli minik insan kendisini fazla küçümsüyordu.
Onaylamazcasına kafasını salladı.
"Sen sıradan, minik bir kız çocuğusun küçüğüm. Ve ayrıca sen, benim tek bir göz yaşı için tüm dünyayı senin o minik ayaklarına serebileceğim bir kız çocuğusun..."
İstemsizce dudaklarını büzerek göz yaşlarını sildi küçük, tombul elleriyle. "Elleri Jimin'inkilerden bile daha küçük... Şu kısacık parmaklara bak..." diye geçirdi içinden Taehyung.
"Anlamıyorum ki, beni cidden bu kadar seviyor musun cidden?"
"Seviyorum, çok önemlisin sen benim için. İnan artık, ben sandığın kadar yüksekte biri değilim ve sen sandığın kadar sıradan değilsin. Çok özelsin, benim için özel..."
Uzun, zarif, kemikli parmakları kızın yüzünün her tarafında gezdi. Küçük burnuna dokundu, pembe dudaklarını okşadı, elmacık kemiklerini turladı... Sonra ona dediği şey aklına geldi.
Seni Tan'ı sevdiğim gibi sevsem yüzün ellerimin arasında kaybolurdu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Parmaklarını hafif büktü ve yüzünün iki yanına dayayıp, sıktı. Kayboldu. Kızın yüzü Taehyung'un büyük elleri arasında kayboldu, mahvetti bu Taehyung'u. Avuç içleri ile baskı uygulayarak yanaklarını sıkıştırdı, dudakları büzülen tombul yanaklı kız şok olmuş bir şekilde gözlerini kırpıştırarak büyük adama bakıyordu.
"Kayboldun..." diye fısıldadı büyülenmiş bir şekilde.
