Whatever, I love you!

-•4.Bölüm•-

Kapı zilinin deli gibi çalmasıyla uyandım. Hayır, olamaz! Bugün Guren beni ziyarete gelecekti!
Ben böyle düşünürken
Guren artık zili çalmayı bırakıp anahtarla kapıyı çoktan açmıştı.

"Evlat! Ben geldim Yuu."

Neyseki yatak odasının kapısı kapalıydı. Yoksa Guren çoktan bizi görürdü.

"Yuu, müsait misin gelelim mi?"

Gelelim mi? Guren yani -babam- tek başına gelmemiş miydi? Of bide şimdi bu çıktı başımıza.
Benden uzun süre ses gelmeyince Guren yatak odasının kapısına doğru yürüyüp kapıyı sert bir biçimde açmıştı.

"Ne oluyor Yuu!?"

Hiç bir şey söyleyemiyordum. Sanki boğazım düğünlenmişti.
Mika'nın uyandığını bile farketmemiştim.

"Yuu."

"Eheh şey günaydın Guren!"

"Açıklama yapacak mısın yoksa herşey göründüğü gibi mi demeye çalışıyorsun?"

Utançtan ve heyecandan kıpkırmızı olmuştum. Sadece Mika'ya bakabildim.

"Guren."

Ben uzun süre sessiz kalınca Mika konuşmaya başlamıştı tabii.

"Biz Yuu ile..."
"Birbirimizden hoşlanıyoruz ve"

Mika'nın bunu demesiyle bir anda o ciddi Guren gitti ve kahkaha atmaya başladı. Şaka filan mı bu!?

"AHHAAHHAJSGŞ!Yuu peki neden bana söylemedin?"

"Kızgın değil misin!?"

"Niye kızayım ki kendi hayatın sonuçta."
"Niye öyle bakıyorsun Yuu utanılacak bir şey değil."
"Bende seninle birini tanıştırmak için gelmiştim."

Ve Gurenin arkasından bilim bakalım kim çıktı. Shinya!

"Biz Shinya ile sevgiliyiz. Haberin olsun diye söylüyorum."

"Ne?"

Guren neden bunu bunca zaman söylememişti ki? Shinya ile baya yakın olduklarını biliyordum ama bunu...

"Neden söylemediniz!?"

Guren bana çıkışmaya başladı.

"Sen baba biz Mikayla çıkıyoruz dedin mi ki?"

Aslında Guren haklıydı. Benim de ona söylenem lazımdı.

Shinya gülerek pis bir bakış attı.
Ve lafa başladı.

"Peki kim uke?"

"Ne!?"

Ne diyor bu adam. Daha Mikayla doğru düzgün sevişmedik bile. Ama sanki uke ben olacakmışım gibi hissediyorum.

"Hadi ama Yuu!"
"Mika mı sen mi?"

"Yuu uke."

Mika yine bana piç gülüşü attıktan sonra bu sefer ben kendimden emin bir şekilde lafa başladım.

"Evet, ben ukeyim!"
"Çünkü Mika'nın altında olmayı çok seviyorum."

Bunu dedikten sonra Mika dudağıma küçük bir öpücük kondurdu.
Çok sevimli!

"Yuu, hala buradayız!"

Olamaz Gurenin varlığını tamamen unutmuşum!
Onları bir şekilde geciştirmemiz lazımdı.

"Neyse hadi siz salona geçin hadi!"

Guren bana tamam anlamında bir bakış attı ve salona doğru yürüdüler.