Μοιραία Νύχτα

Κεφάλαιο 02

Πέντε Χρόνια Μετά

  Η Μαρίλια πάρκαρε το αυτοκίνητο της στο υπόγειο της εταιρίας Angelic όπου εργαζόταν τα τελευταία τρία χρόνια και κατευθύνθηκε προς το ασανσέρ. Κάθε μέρα ευχαριστούσε τον Θεό που είχε βρεθεί αυτή η δουλειά στον δρόμο της και μπορούσε επιτέλους να βάλει μια τάξη στην ζωή της. Αρκετές έννοιες είχε στο κεφάλι της. Δεν της ήταν καθόλου ευχάριστο που είχε αλλάξει τόσες πολλές δουλειές τα τελευταία χρόνια όμως ήταν αναγκαίο. Τα έξοδα μέρα με την μέρα αυξάνονταν και έπρεπε να συμβιβαστεί με ότι βρισκόταν προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες που έτρεχαν και δεν μπορούσε να αποφύγει. Όμως τώρα τα πράγματα είχαν στρώσει και για όποια απόφαση και αν είχε πάρει δεν το είχε μετανιώσει.

  Όταν άνοιξαν οι πόρτες του ασανσέρ είδε μια εταιρία σε κατάσταση πανικού. Έντονες  συζητήσεις που ακούγονταν από παντού και υπάλληλοι που έτρεχαν πάνω κάτω μέσα στον χώρο λες και το κτήριο είχε πιάσει φωτιά. Άφησε τα πράγματα της πάνω στο γραφείο της και ξεκίνησε να μάθει τι είχε συμβεί.

  «Εύη!» φώναξε στην γραμματέα της Ανδριάνα που ερχόταν προς το μέρος της και την σταμάτησε «Τι συμβαίνει;»
  
  «Θα σου πει η Ανδριάνα. Πρέπει να φύγω» της είπε η κοπέλα και εξαφανίστηκε.

  Ακολούθησε την φασαρία και τους βρήκε όλους στην αίθουσα συνεδριάσεων. Την Ανδριάννα με τον Γιώργο, τον  σύζυγό της. Τον Μάρκο, συνεργάτη της και σύντροφο της κολλητής της, της  Άννας, που χάριν σε αυτόν έχει βρει αυτή την δουλειά.

    «Μαρίλια ήρθες» είπε γεμάτος ενθουσιασμό ο Γιώργος.

   «Τι συμβαίνει;» 
  «Θα σου πω. Κάθισε» την παρότρυνε και εκείνη κάθισε στο στρογγυλό τραπέζι δίπλα στον Μάρκο.

   «Λοιπόν... Αναλάβαμε μια πολύ σημαντική δουλειά. Τόσο σημαντική που ένα απλό λάθος μπορεί να μας στοιχίσει όσα φτιάξαμε όλα αυτά τα χρόνια. Γι' αυτό και σας συνιστώ την προσοχή. Τίποτα δεν πρέπει να πάει στραβά» τους εξήγησε η Ανδριάνα.

  «Γι' αυτό και θέλουμε εσάς τους δύο να το αναλάβετε. Μιλάμε για πολλές ώρες δουλειάς. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι οι νέες και οι πρότυπες ιδέες σας. Η δεξίωση έχει κανονιστεί να λάβει χώρα στο Μέγαρο Μουσικής αλλά δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε αν δεν εγκριθούν όσα προτίνουμε από τον άνθρωπο που μας προσέλαβε» συμπλήρωσε ο Γιώργος και του μοίρασε τους φακέλους που είχε μπροστά του με όλες τις λεπτομέρειες.

  Η Μαρίλια άνοιξε το φάκελο και διαβάζει το περιεχόμενο του.

  «Ποιος είναι ο πελάτης;» θέλησε να μάθει όταν είδε πως δεν υπήρχε πουθενά κάποιο όνομα.

  «Ο Όμιλος Αλεξάνδρου» την πληροφόρησε ο Γιώργος και όλοι πάγωσαν μέσα στο δωμάτιο.

«Με τίποτα» πετάχτηκε η Μαρίλια και άφησε τον φάκελο να πέσει στο τραπέζι και πήγε και στάθηκε στο παράθυρο.

Η Ανδριάνα σηκώθηκε και την πλησίασε.

«Καταλαβαίνω την αντίδραση σου. Όμως σε χρειάζομαι. Ξέρεις πόσο έχουμε ανάγκη αυτή την δουλεία και πόσο καλό θα μας κάνει αυτό το πρότζεκτ.

Η Μαρίλια ένιωσε ένα κόμπο να καίει το λαιμό της. Μετά τις φίλες της, η Ανδριάνα ήταν το μόνο άτομο που ήξερε το μυστικό της και αυτό γιατί έπρεπε να το αποκαλύψει για να δικαιολογήσει τις απρόσμενες απουσίες της μέσα στην μέρα.

«Μην με αναγκάσεις να το κάνω. Δεν ξέρω αν μπορώ να τον αντικρίσω μετά από όσα έγιναν»

 «Νομίζω πως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου. Θα είμαστε όλοι δίπλα σου» την πληροφόρησε.

 «Ανδριάνα φοβάμαι» της αποκάλυψε και η φωνή της έσπασε.

  Για πέντε ολόκληρα χρόνια είχε κρατήσει ένα μυστικό που δεν ήταν απόλυτα δικό της. Είχε φερθεί εγωιστικά και δεν του είχε πει κουβέντα για εκείνο το βράδυ. Ίσως γιατί ντρεπόταν που για πρώτη φορά στην ζωή της είχε αφεθεί στην δύναμη του έρωτα και δεν είχε σκεφτεί λογικά πλαγιάζοντας μαζί του και τις συνέπειες μιας ένωσης χωρίς προφύλαξη.

***