"jisung hadi bekliyorum seni aşağıda ayakkabılarımı giyeceğim"
"geliyorum hyung"
hyungun bana seslenmesinden sonra çantamı alıp koşarak alt kata indim ve bende ayakkabılarımı giymeye başladım.
ve şuan metroya yürüyoruz
evet METRO etut okulumuzun ikinci şubesinde olduğu için HWR HAFTASONU bunu çekiyorduk.
metro bekleme yerine indiğimizde bize doğru gelen minho hyungu gördük ve changbin hyungun şaşırdığına bakarsak ki onunda minho hyungun burdan bineceğinden haberi yoktu.
zaten kalabalık olduğu için gergindim birde onu görünce daha da gerildim ama kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
changbin hyung konuşmaya başladı
"minho? sen burdan binmiyordun babaannenlerde miyidin?"
"evet ya bu sabah annemlerle geldik annem burdan binersin demişti"
changbin hyungun arkasında olduğumdan olsa gerek beni fark etmemişti. changbin hyung beni önüne çekti ve tekrardan konuşmaya başladı.
"minho bu jisung tanıyorsunzdur zaten birbirinizi"
sadece başımı salladım ve gülümsemeye çalıştım.
oda gülümsedi.
o sırada metro gelmişti ve beraber binmiştik.
minho hyung her zaman dikkatimi çeken birisidir oldukça yakışıklı bir yüzü ve iyi bir vücudu var. ayrıca kişiliğide güzel.
ben bunları düşünürken varmamız gereken yere yere varmıştık.
-------------------------
etüt merkezine nihayet varmıştık ve girişte hyungun arkadaşları vardı zaten hepsini tanıyordum.
beni gördüklerine şaşırmış olmalılar ki ilk önce şaşkınca bakıp sonrasında yüzlerine sıcak bir gülümseme ile bana baktılar.
o an bir karar vermiştim arkadaş olmaktan kaçmamaya çalışacaktım bu benim için oldukça zor olduğunu biliyorum ama en azından hyungun arkadaşları ile yakınlaşabilirdim.
felix changbini görür görmez yanımıza geldi ve changbin hyung onun belinden tutup dudağına küçük bir öpücük koydurdu.
o sırada onları gözlerimde kalple izliyordum. KESİNLİKLE COK GUZELLER CUNKU 😻🤩😍
hepsi bana selam verdi ve bende onlara gülümsedim şu anda içimdeki öküz tepiniyordu ve bende onu yok saymaya çalışıyordum.
sınıflarımıza ayrılmamız gerektiğinden hyunjin ve felix ile beraber sınıfa yürümeye başladık.
tamam şuanda gerçekten geriliyorum ama onlar oldukça arkadaş canlısı ve beni tanımaya çalışıyorlar. bu beni iyi hissettiriyor.
sınıfa geldiğimizde hyunjin benim yanıma oturdu çok enerjik bir çocuktu ve komiktide.
"jisungggggg ben seni çok sevdim"
dedi hyunjin birden bu benim yüzümde içten bir gülümseme oluşmasına sebep oldu.
"bende bende jisung hep böyle olalım lütfen" dedi Felix.
gerçekten şuan çok mutluydum.
bende onlara karşılık verdim.
"bende sizleri çok sevdim hep böyle olalım" dedim.
cümlemin karşılığında onlardan kocaman birer gülümseme aldım ve derse döndüm.
yaklaşık 25 dakika sonra omzumda bir ağırlık hissettim ve hyunjinin omzumda uyuduğunu fark ettim ve onu izlemeye başladım o
gerçekten bir prense benziyordu changbin hyung ondan daha öncede bahsetmişti.
ne kadar enerjik olduğundan ve yakışıklılığından. herkes okulda onu tanırdı. herkeslede arkadaştı anlaşamadığı neredeyse kimse yoktu.
