"အားလုံးပဲ... သူကကျောင်းသားသစ် မိတ်ဆက်လိုက်ပါဦးသား"
"ငါ့နာမည် ပတ်ဂျုံဆောင်း အားလုံးနဲ့ခင်မင်ရင်းနှီးစွာနေချင်ပါတယ် "
"ကဲ မင်းတို့အားလုံး သူမသိတာရှိရင် ဝိုင်းကူပေးလိုက်ကြပါဦး"
"ဂျုံဆောင်း လေးခုံမြောက်ထောင့်စားပွဲ ဟိုမင် နားမှာထိုင်လိုက်နော်"
ဆရာမညွှန်ပြတဲ့ခုံနားရောက်တော့
"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ငါ့နာမည်က အင်ဟိုမင်ပါ"
"ငါ့နာမည်က ပတ်ဂျုံဆောင်း".
"မင်း ပြတင်းပေါက်နားထိုင်မလား ငါရွှေ့ပေးမယ်
"
"အင်းကျေးဇူးပဲ ဟိုမင်"
ဂျုံဆောင်းနေရာတကျဖြစ်ဝောာ့အတန်းပိုင်ဆရာမဆီမှ.....
"ကဲ အားလုံးပဲ Grammar bookထုတ်ကြပါ"
..........................
နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့မှအခန်းထဲကသူတွေကိုသေချာလိုက်ကြည့်မိသည်။
အခုမှသတိထားမိတယ် မနက်ကဝင်တိုက်တဲ့တစ်ယောက်ကိုလည်းအတန်းထဲမှာမတွေ့ပါလား
အတန်းပိုင်ဆရာမဆီကိုတောင်လာသွားသေးတာပဲ သေချာပေါက်အခန်းတူရတော့မှာမဟုတ်လား
ဆရာမပြန်ထွက်သွားတာမကြာသေးတာကြောင့်အခန်းထဲ၌လူစုံရှိနေသေးသည်။မည်သူမျှကန်တင်းမသွားကြသေး။တစ်ယောက်ချင်းစီသေချာလိုက်ကြည့်သော်လည်းမနက်ကတစ်ယောက်ကိုမတွေ့။သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာတာကြောင့်
"အင်ဟိုမင်!"
"အေး ပြော"
"ငါမေးစရာရှိလို့"
"မေးလေ ဘာမေးမှာလဲ"
ဟိုမင်ကဖော်ရွေလွန်းသည်ကြောင့်ပဲလားတော့မသိ မနက်တစ်ပိုင်းထဲနှင့်ပင်အတော်လေးရင်းနှီးနေပြီဖြစ်သည်။သူနဲ့စကားပြောရတာကလည်းသက်သောင့်သက်သာဖြစ်သည် စိမ်းကားမနေ။
"ငါတို့အတန်းပိုင်ဆရာမက တခြားအခန်းတွေကိုလည်းအတန်းပိုင်လုပ်သေးတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး ငါတို့တစ်ခန်းပဲလေ ဒါပေမဲ့ တီချယ်က အထက်တန်းသုံးတန်းလုံးရဲ့အတန်းမှူး"
YOU ARE READING
♡Real Love♡
Fanfiction"ကိုကိုနဲ့ ငယ့်ကြားကိုဘယ်သူမှ ကြားဝင်ခွင့်မရှိဘူး ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ပြဿနာအရင်းမြစ်ကလည်း ငယ်တို့နှစ်ယောက်ကြောင့်ပဲဖြစ်ရမယ် " Yang Jung Won "တောင်းပန်ပါတယ် ငယ် ကိုယ်မင်းကိုပေးထားတဲ့ဂတိတွေမတည်နိုင်တော့ဘူး" Park JongSeong
