ဒီကောင်လေး ဒီလိုမျိုးခံစားချက်တွေရင်ဝယ်ပိုက်ပြီးကြီးပြင်းလာတဲ့ကလေးတစ်ယောက်လို့မထင်ခဲ့မိဝာာတော့အမှန်
ချမ်းသာတဲ့မိသားစုမှပေါက်ဖွားလာခဲ့လို့အရာအားလုံးကိုထင်တိုင်းကြဲတတ်ပြီး စာသင်ခန်းထဲမှာအဝောာ်ဆုံးကျောင်းသားတစ်ယောက်မို့ တခြားအခန်းဖော်တွေနဲ့ဖော်ဖော်ရွေရွေမရှိမနကြီးပြီးမောက်မာနေတဲ့သူတစ်ယောက်လို့ထင်ခဲ့မိတဲ့ဂျုံးဆောင်းရဲ့အတွေးတွေအားလုံးသာ တတ်တတ်စင်အောင်လွဲခဲ့ပြန်တာပဲ
ကြောင်ပေါက်လေးတစ်ကောင်လိုသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့မင်းက တခြားသူတွေအနိုင်ကျင့်မှာစိုးလို့ ကိုယ်ကိုယ်ကို ကျားပေါက်လေးအသွင်ဖမ်းပြီး မာန်ဖီနေခဲ့ဝာာတဲ့လား~~
"မင်းက သိပ်ကိုသတ္တိရှိပြီး ကြံခိုင်ခဲ့တာမို့မင်းရဲ့ဖြစ်တည်မှုကိုစိတ်ပျက်စရာမလိုပါဘူး"
"ခင်ဗျားက ကျနော့်ကိုချီးကျူးနေတာလား"
"မဟုတ်ဘူး ကိုယ်မင်းကိုလေးစား သွားခဲ့တာ"
"ဘာလို့လဲ"
"ကိုယ်သာမင်းနေရာမှာဆို ဒီလောက်အခြေနေထိရောက်အောင်တောင် ခံနိုင်ရည်ရှိမယ်မထင်ဘူး
ကိုယ်မှမဟုတ်ဘူး တခြားသူတွေဆိုရင်လည်း မင်းလောက်သတ္တိရှိမယ်မထင်ဘူး အဲ့ဒါကြောင့်တခြားအကြောင်းရာတွေမစဉ်းစားပဲ ကိုယ်တို့အတူတူကျော်ဖြတ်ကြမလား? မင်းအခက်ခဲရှိတဲ့အချိန်တိုင်းကိုယ့်ကိုအခုလိုမျိုးရင်ဖွင့်ပြီး ကိုယ်အခက်ခဲရှိတဲ့အချိန်တိုင်းလည်း မင်းကိုရင်ဖွင့်ကြမယ် ကျော်ဖြတ်ရမယ့်အခက်ခဲတွေကိုတူတူနည်လမ်းရှာပြီးရင်ဆိုင်ကျော်ဖြတ်ကြမယ်လေ ကိုယ်ပြောတာသဘောတူလား"
"အွန်း...."
ရှိုက်သံတစ်ဝက်ဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလာသည့်ကောင်လေးကသိပ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့တာ
"ဒါဆို အခုပြန်ကြရအောင် အရမ်းနောက်ကျနေပြီလေ"
"ဟုတ်"
.........................................
"ရားးးးဂျောင်ဝန်းမြန်မြန်လာ ငါပြောစရာရှိတယ်"
YOU ARE READING
♡Real Love♡
Fanfiction"ကိုကိုနဲ့ ငယ့်ကြားကိုဘယ်သူမှ ကြားဝင်ခွင့်မရှိဘူး ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ပြဿနာအရင်းမြစ်ကလည်း ငယ်တို့နှစ်ယောက်ကြောင့်ပဲဖြစ်ရမယ် " Yang Jung Won "တောင်းပန်ပါတယ် ငယ် ကိုယ်မင်းကိုပေးထားတဲ့ဂတိတွေမတည်နိုင်တော့ဘူး" Park JongSeong
