"အစ်မ ငါတို့ဘယ်မှာလဲ"
"အသံလျှော့ ဂျိုအီ အခုကားပါကင်ကသော့တွဲထားတဲ့နေရာမှာ ဟိုမှာသော့တွေ တွေ့တယ်မလား ဒီမှာ ကားသော့ပေါ်က နံပါတ်တွေအစွန်ဆုံးအလိုက်သုံးကားလောက်ဖွင့်ပြီးကားလော့ခ်ဖွင့်သံကြောင့်သူတို့အာရုံပြောင်းနေတဲ့အချိန် ငါတို့က တစ်ဖက်အစွန်ဆုံးကားပေါ်ကိုတက်ပြီးသွားမယ်"
"ဒီနေရာထိဘယ်လိုတောင်ခေါ်ခဲ့တာလည်း"
"နင်ကိုကဝေးဝေးကို မမောင်းလိုက်ရတာ ကားအတွက်တော့ငါစိတ်မကောင်းပါဘူး ရပ်ထားတဲ့ကားပါ ပြာဖြစ်သွားတယ်"
"ဝမ်ရွေးပေးတာ"
ပြောကာမှဆိုးနေသော ဂျိုအီ့အား ဆယ်မိနစ်စာလောက်နှစ်သိမ့်လိုက်ရသည်။မိမိကိုယ်တိုင် အချိန်ဆွဲနေသည်ကိုတော့မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။
ထိုစဉ်ပင်သူမတို့ရှိရာ ဂိတ်ထဲသို့လူတစ်ယောက်ဝင်ယောက်လာသည်။ဘေးမှာရှိသည့်အရာကိုရှာကာတွေ့တော့ ဂွတစ်ချောင်း။မတတ်နိုင် လောလောဆယ်အခြေအနေတွင် တိုက်ခိုက်နိုင်သူမှာ ဆူးလ်ဂီတစ်ဦးတည်းသာ။အားပြင်းပြင်းရိုက်ချသော်လည်း ဂွကိုအေးဆေးကိုင်လိုက်တဲ့လူကြောင့်ဆူးလ်ဂီမျက်လုံးပြူးရသည်။
"Zombie တွေက တံခါးလက်ကိုင်ဘုမဖွင့်တတ်ဘူး"
"ရှင်အကိုက်အခံရဘူးဆိုတာလည်းမသေချာဘူးလေ"
"ဆယ်စက္ကန့် အခုအတွက်တော့မင်းနဲ့ပြောနေတာတင် ပြည့်သွားပြီ"
အနက်ရောင်ဂျာကင်၊blonde ကိုပြေပြေကောက်ထား၍ ညာဘက် မေးရိုးတွင် သွေးအနည်းငယ်ပေနေသည့် ထိုမိန်းမသည် ဂျူဟျွန်းပြီးရင်အလှဆုံးဟုထင်ရသည်။
"Sunmi "
"Seulgi သူက ဆူယောင်းပါ"
"အစီအစဉ်ရှိလား ဆူးလ်ဂီ"
ဆူးလ်ဂီ သူမရဲ့ အစီအစဉ်ကိုပြောပြတော့သဘောကျဟန်ခေါင်းညိမ့်ကာပြုံးသည်။
"ဘာစောင့်နေတာလဲ"
"ကယ်ဆယ်ရေးကအဖေတွေများလမ်းမှားပြီးရောက်လာမလားလို့"
ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ဝင်ပြောသော ဂျိုအီသည်နားထင်နှင့်မေးရိုးတစ်လျှောက်သွေးများဖြင့်စီးကျနေသည်။
