"Yaşattıklarından sonra beni içine çekip sarmalaması, saçlarımı okşaması, fısıldadığı o sözler, bir hayal; hayır uyanmak üzere olduğum bir rüya gibiydi. Uyandığımda her şeyin toz misali uçup gitmemesini istedim. Öyle istedim ki biraz sonra ölecekmiş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üyelerin saçlarını bu şekilde düşünebilirsiniz. Bu fotoğrafların her biri ayrı 😮💨🤌
——
Caddelerde yürüyerek geride bıraktığım beş saat düşündüğümden de çabuk geçmişti. Akrep yelkovanı kovalıyordu sanki. İşe gitmek istemiyordum, yorulmuştum. Daha yeni akşam olmuştu halbuki. Bedenen ve ruhen böylesine yorulacağımı bilsem serseri gibi ortalıklarda dolaşmazdım bu kadar. Ayaklarım yorula yorula bu akşam şarkı söyleyeceğim meyhanenin yolunu tuttum. Sürekli kendini suçlayan bu iç sesi ancak emin adımlara yürüyen ayaklarım susturabilirdi. .....
İlk şarkıdan sonra kaygılarım bedenimden ayrılmış, onlar da bira fıstık masasında beni dinliyorlardı şimdi. (of aglicam 😭😩😩) Açıldıkça açılıyor, kendime olan özgüvenim artıyordu. İnsanlarda beni dinlerlerken gördüğüm o mesutluğun tesiri beni benden alıyordu. Başta üzerime çöken bütün o yorgunluk, daha önce hiç tanışmadığım bir tarafıma bırakıyordu kendini. Şimdi muvaffakiyet sahibi, müteessirden yoksun tarafım baş gösteriyordu ve görünüşe bakılırsa gece boyunca da öyle kalacaktı. Gözlerim bir grup insanın oturduğu masanın üzerine asılmış olan saate kaydı. İç çektim. İnsanları eğlendiriyordum ve bu hoşuma gidiyordu, durmak içimden gelmiyordu. Maalesef ki bu müthiş gecenin bitmesine on beş dakika gibi kısa bir zaman kalmıştı.
