"Lucifer." nanghihina kong sabi.
"Yes?" tanong niya.
"Mahal na mahal ko si daddy kahit iniwan niya kami ni mommy para sa babae niya at sa mga anak nila. Ni yung mga kapatid ko hindi ko sila kilala. Lagi kong sinusunod ni daddy. Pumunta sa business meetings. Kahit tumanda ako ng hindi siya kasama." sabi ko habang umiiyak.
***
"Nandito na tayo." sabi ni Lucifer. Nakatulog pala ako. Kaya inalalayan niya akong bumaba.
"Miss saan po ba si Mr. Arcalia?" tanong ko sa clerk.
"Sa ICU po siya." sabi niya.
"Thanks." sabi namin at nagmamadaling tumakbo sa ICU. I can hear loud mourns before I enter that door.
"No." sabi ko at inaalis yung thought na wala na siya.
"A-anak." nabawasan naman yung tinik sa dibdib ko. But nagtataka ako kung sino yung nasa tabing bed ni daddy. Kung saan may nakapaligid na tatlong batang umiiyak.
"D-daddy!" sabi ko at pumupungas na pumunta sa kanya.
"Anak. S-s-sorry s-sa mga p-agkuku-lang k-ko sa-sayo b-bilang d-dad-ddy mo. Y-yves, Yam-milet, Y-yuki. " tawag ni daddy. At dun na lumapit ang tatlong bata.
"S-sa wakkas ayn-nabuo na r-in an-ang mga a-anak k-k-ko." sabi ni daddy at ngumiti.
"Y-ves, Y-yam, Yu-ki. I-ito a-ang a-ate niyo— Ang a-at-te Megumi n-niyo. Megumi. Ito ang mga k-kapat-tid mo a-aalagan m-mo si-sila. *cough* A-anak h-hang-gang d-dito n-na l-lang a-ko. I love you M-megumi, Yv-ves, Yamilet, Yuk-ki. At Elisse m-mahal n-na mah-hal k-kita.. I-ikaw lang ang t-tanging b-baba-eng minah-hal ko s-sa bu-buong bu-hay k-ko." sabi niya sa amin nila mommy. Then there he slowly closed his eyes.
"Daddy!" halos sabay sabay naming sigaw ng mga kapatid ko.
"V-vincent." mahinang sabi ni mommy kay daddy. Niyakap ko si mommy kasi iyak siya ng iyak. Dun ko nalamang ang babae sa kabilang kama ay si tita Eunice yung ibang asawa ni daddy pero hindi sila kasal. Mommy Elisse and tita Eunice are twins kaya kahit saang anggulo magkamukhang magkamuha kaming magkakapatid.
"Mommy tahan na. He's gone both of them are gone." sabi ko habang patuloy pa ring tumutulo yung luha ko. Pero mas ikinagulat ko yung maliliit na kamay na yumayakap sa binti ko. Sa kapatid ko pala yun.
"Noona." sabi niya. This cute little boy called me ate. He's crying.
"Baby what's your name?" tanong ko sa kanya habang binubuhat siya.
"My name ish Yuti." sabi niya as I swipe his tears. [My name is Yuki].
"Hi Yuki I'm your noona." sabi ko. Nagulat na lang ako ng may isa pang batang yumakap sa akin.
"Baby girl." sabi ko.
"I'm Yamilet po noona." sabi niya.
"Hi Yami." sabi ko.
"Noona. Is Umma and Appa eally gone?" sabi niya.
"*sigh* Let's talk outside." sabi ko.
"Sige anak labas muna kayo. May aasikasuhin pa kasi kami about your dad and tita's death." sabi niya habang pinupunasan yung luha niya.
"Yves." tawag ko. At mas nauna pa siyang lumabas. Lumabas na rin kami nung mga bata at nadatnan ko doon si Lucifer nakaupo. Bigla nya akong niyakap kaya medyo naipit si Yuki na karga ko tapos si Yami hawak ko naman sa kabila.
"Okay ka lang?" tanong niya.
"Lucifer bitaw naiipit si Yuki oh." sabi ko.
"Sorry." sabi niya.
"Mag-uusap lang kami. Sama ka?" nanghihina ko pa ring tanong.
"Sige." at hinawakan niya yung kamay ko tsaka kinarga si Yamilet. Naglakad kami papuntang Chapel.
"Noona is she your boyfriend?" bulong sa akin ni Yuki.
"No." bulong ko rin sa kanya. Mabilis naman kaming nakarating. Umupo agad ako at umupo rin sa likod si Lucifer.
"As your eldest sister. Gusto kong sa akin na kayo titira—"
"Ate paano yung bahay namin?" tanong ni Yves.
"Mas maganda ng magkakasama tayo para mabantayan ko kayong tatlo." sabi ko.
"Yves, Yamilet, Yuki. Wala na si daddy at yung mommy niyo." sabi ko and they began to cry. Niyakap ko sila.
"Nandito si ate para sa inyo."
"Ate wala na sila we can never talk to them or hug them." Yves started.
"Alam ko but we have to accept the truth." sabi ko at umiiyak na rin.
"Noona I want my daddy and mommy!" nagwawala na si Yamilet.
"Shh. Babies wag ng magcry isipin niyo na lang masaya na sila kay God sa heaven. Doon wala na yung sakit sa puso ni daddy, at yung lukemia ni mommy niyo diba? Maginhawa na yung pakiramdam nila doon wala na ung iniinda nilang sakit. Hindi na nila kailangang uminom ng gamot, mag pa chemo. Normal na ulit sila bunso." sabi ko sa mga bata- Yamilet and Yuki. "Hindi na sila mahihirapan pa katulad ng paghihirap nila dito diba? Mas okay na yun kesa makita natin silang nahihirapan right babies ko?" they both nodded. "We don't have to worry about them because they're perfectly okay na. Stop crying na kasi ayaw nila mommy at daddy na umiiyak kayo. Smile na kayo bili. Sige kayo malulungkot sila kapag nakita tayong malungkot at umiiyak. Dapat happy tayo para sa kanila. Gusto nilang happy tayo lagi noh. Let's just be happy for them." sabi ko at pinunasan nila yung luha nila.
"Very good. Tara uwi na tayo sa bahay niyo." sabi ko.
"Let's go Noona." sabi nung dalawa at hinawakan ang mga kamay ko.
***
Nakasakay na kami sa kotse ni Lucifer papunta sa bahay nila daddy kung saan nakaburol na si daddy at si tita Eunice. Nakatulog yung mga bata kakaiyak. Naka sandal yung ulo ni Yves sa akin while kandong ko si Yuki at akbay ko si Yamilet. Tingin naman ng tingin si Lucifer sa amin habang nagda-drive siya.
"Aish." sabi niya.
"Problema mo?" tanong ko.
"Nagseselos ako!" sigaw niya.
"Kanino? Huwag kang ngang sumigaw baka magising yung mga bata." sabi ko ng pabulong.
"Kay Yves." sabi niya.
"Siraulo kapatid ko to." sabi ko.
"Napaka cheesy niyo naman. BTW huwag kayong maingay matutulog ako." sabi ni mommy na nasa passenger seat. Sht, gising si mommy?
~@~@~@~@~@~@~@~@
YVES Felix Arcalia
-14 years old
-3rd year high school
YAMILET Fielle Arcalia
-4 years old
-kinder 2
YUKI Felion Arcalia
-2 years old
*****
E/N:
Ayan na po ang bagong characters. Mga kapatid ni Megumi. Salamat sa mga naghihintay sa update ko sorry talaga nagkasakit ako sa sobrang stress eh. Sorry na rin kung sabog yung chapter na to. @ImALoyalFanGirl update to! ILOVEYOUALL
-Empress
