💣Bölüm 37💣

258 23 8
                                    

"Prof. Lupin"

"Efendim bayan Potter"

"Diğer ders neden yoktunuz?"

Prof. Lupin boğazını temizledi ve devam etti.

"Ufak bir işim vardı. Neyse biz derse dönelim"

Prof. Lupin tuhaf bir kutu getirdi ve önümüze koydu.

"Böcürtler!"

Dedi bağırarak.

"Böcürtlerin şeklini kimse bilmez. Böcürtler karşısındaki kişinin en çok korktuğu şeye dönüşür"

Ron hemen Harry'nin koluna girdi. 

"Şimdi, böcürtü kaçırmak için büyü şu dur; riddiculus herkes tekrar ettsin"

"Riddiculus"

Herkes Prof. Bakarken arkadan bir ses geldi .

"Bu ders şaçmalıkulus" (Böyle mi söylüyordu?)

Of, Draco.

"Tamam, Neville ilk sen gel"

Neville korkak adımlarla kutunun yanına gitti. Prof. Lupin kutuyu açınca içinden Prof. Snape çıktı. Ne yani Neville Prof. Snape'ten mi korkuyor?

"Hadi Neville yapa bilirsin"

Neville korkarak asasını kaldırdı ve "Riddiculus" dedi.

Bir anda böcürt tuhaf kıyafetlerle kaplanınca herkes gülmeye başladı.

"Tamam sıradaki gelsin"

Ron titreye titreye bir adım öne çıktı.

Prof. Lupin kutuyu açtı ve içinden dev bir örümcek çıktı. Eh,şey, bende örümceklerden korkarım ve bu dev bir örümcek! Korkuyla gözlerimi kapattım ve yanımda kim olduğunu bilmeden kafamı göğsüne koydum. Ne tuhaftırki oda saçlarımı okşamaya başladı...

"Sende mi örümceklerden korkuyorsun?"

"Evet. Dur bi dakika ne?"

Kafamı kaldırdığımda bu kişinin Draco olduğunu gördüm.

"Draco!"

Draco gülümsedi ve önüne döndü. Eli hala saçlarımdaydı.

"Riddiculus"

Örümcek bir anda patentli bir örümceğe dönünce gülümsedim.

"Çok iyi Ron. Sıradaki"

Harry gayet cesur bir şekilde bir adım öne ilerledi. Hayır hayır, ben Harry'nin korkusunu biliyorum...

Prof. Lupin kutuyu açar açmaz içinden bir Ruh emici çıktı. Harry dona kalınca Prof. Lupin Harry'nin önüne geçti bu sefer böcürt dolunaya dönüştü... 

Prof. Lupin böcürt'tü kovup dersi bitirdi.

"İyi misin Harry?"

"İyiyim"

Harry'e sarıldığım sırada Draco yanımıza geldi.

"Aa, y/n senin o kafandaki ne?"

Draco saçıma bir şey bırakınca Harry'den ayrılıp saçıma dokundum.

"Y/n sakin ol"

"Ne sakin olması? Ne varki kafam da?"

"Söyleyecem ama sakin ol"

"Hadi söyle"

"Kafanda örümcek var"

"Ne!?"

Korkuyla elimi saçımdan çektim ve çığlık attım.

"Harry al şunu kafamdan!"

"Tamam dur!"

Draco bu halimden eğleniyor gibiydi...

Harry şaçımdaki örümceği aldıktan sonra sinirle Draco 'ya döndüm.

"Neden bunu yaptın Draco?"

"Sadece bir ezikle uğraşmak istedim"

"Ne?"

"Duydun işte ezik Potter"

"Draco hiç komik değil"

"Hah, sen bunun şaka olduğunu mu zannediyorsun? İkinci kez tuzağıma düştün!"

Göz yaşlarım yanaklarıma ulaşırken Draco yüzüme bile bakmıyordu. Sinirle burnumu çektim ve gözyaşlarımı silip Draco'nun üstüne yürümeye başladım.

"Madem öyle Malfoy! Hadi bakalım hodri meydan!"

Draco gülünce daha da sinirlendim ve sırtı duvara değen Draco'nun iki yanına elleri mi koyup onu hapsettim.

"Bundan sonra benden merhamet dilenme. Bundan sonra sen sadece benim düşmanımsın ve inan bana benim düşmanım olmak cehennem gibidir!"

Draco şaşkınlıkla bana bakarken ellerimi duvardan çekip gittim.

"Hadi gel Harry"

"Tamam sen git ben geliyorum"

"Tamam"

"Bana bak Malfoy bu iki oldu ve bu sefer y/n'yi tutmayacam  sana istediğini yapacak. Umarım bunu yapmana degmiştir çünki geri kalan hayatın bu gün tam da şu an mahvoldu!"






Ayyyy çok az kaldı bin okunmayaaaaaa!

Kontrol etmeye üşendim ehe

Mr.Malfoy & Mrs.PotterHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin