'Wat is dit?' Roep ik zo hard dat iedereen op het bureau ervan schrikt.
Ik zie Amber lachen. 'Wat is er Eva?' Zegt ze op een plagende toon.
Al mijn woede komt op. 'Waar is wolfs?!' 'Veilig Eva, veilig.' Ik geloof haar niet. 'WAAR IS WOLFS?' Schreeuw ik nu en ik knijp haar in haar arm. 'AU!' Zegt ze iets te hard. Ik zie dat Mechels aan komt lopen en ze haalt ons uit elkaar. 'Wat heeft dit te betekenen?' Zegt Mechels boos. Ze pakt me bij mijn arm en trekt me naar haar kamertje. 'Ga zitten Eva.' Ik neem plaats aan haar bureau. 'Je moet haar niet boos maken Eef.' Ik knik. 'Anders zien we Wolfs nooit meer terug.' Ik nik weer. 'Ik probeer me in te houden.' Ik sta op. 'Eva, ga naar huis en rust uit. Je kan niet meer helder denken dus ook niet helder werken.' Alweer knik ik. 'Ik ga naar huis, houd u me op de hoogte?'
'Tuurlijk! Ik bel je als we meer weten, rust jij maar uit.'
