" ဒယ္ဒီ... နာတယ္ "
သာယာလွပလြန္းသၫ့္ ပုစြန္ေရာင္ ညေနခင္းေလးမွာ
သူ႒ေးမ်ားသာ စုစည္းေနထိုင္ရသၫ့္ တိတ္ဆိတ္လွသၫ့္
ရက္ကြက္တြင္ ဂြၽန္စံအိမ္ဟာ သာမန္လို တိတ္ဆိတ္မေန ။
အေၾကာင္းအရင္းမ်ား၏ တရားခံဟာ ဂြၽန္အိမ္ေတာ္၏ အိမ္သားမ်ားမွ သဲသဲလႈပ္အခ်စ္ခံရသၫ့္ ဂြၽန္သူ႒ေး၏ သားငယ္
ဂြၽန္ေဂ်ာင္မင္မွပင္
"ဒယ္ဒီ နာတယ္ဗ် ! "
"လုပ္ၿပီးရင္ ခံရဲရတယ္ကြ ...ဂြၽန္ေဂ်ာင္မင္ "
"ဂြၽန္ရယ္...ေတာ္ပါေတာ့ ...."
ဧၫ့္ခန္းတြင္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနသည္မို႔
အိမ္က အလုပ္သားမ်ားဟာ ကြက္ၾကၫ့္ကြက္ၾကၫ့္ျဖင့္ သာ
အေၾကာင္းကာ ညတုန္းက သူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ အိပ္မည္ဆိုေသာ
ေဂ်ာင္မင္ဟာ မနက္ဘက္တြင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို
လက္ဆြဲကာ ေခၚလာေလသည္
သူေ႒းဂြၽန္ဟာသူ႔ သား၏ အဖိုးတန္ေခါင္းကို ေဒါက္ကနဲ႔
ေခါက္ခ်လိုက္သည္ ႏွင့္ ေဂ်ာင္မင္ကေတာ့
သူ႔ေကာင္ေလး၏ လက္ကို ကိုင္ကာ
သူ႔အေဖ၏ ေျပာသမ်ွ လုပ္သမ်ွကို ႏုေနရသည္
ဂြၽန္သူေ႒း၏ ေယာက်ၤားကေတာ့ သူ႔၏ ေယာက်ၤားကို
ဝင္ဆြဲေနေလရဲ့
" ေတာ္ပါေတာ့ ဂြၽန္ရယ္ ... သားငယ္ေခါင္းကို ထပ္မေခါက္ပါနဲ႔
ေတာ့ "
"မင္းဖယ္စမ္းငယ္... ဒီေကာင္ကို ေကာင္းေကာင္းဆံုးမရမယ္"
"ဂြၽန္ရယ္.... ေအးေဆးေျပာရေအာင္... ဒီလိုနည္းက
ဘယ္သူ႔အတြက္မွ အက်ိဳးမရိွဘူးေလ "
အဲ့လိုမွပဲ သူေ႒းဂြၽၽန္ဟာ သက္ျပင္းရဲ့ရဲ့ခ်ၿပီး ထိပ္ဆံုးရိွ
မီးခိုးေရာင္ ဆိုဖာတြင္ ထိုင္လိုက္သည္
ေဆာ့ဂ်င္ဟာလဲ ဆိုဖာ ေႏုာက္တစ္လံုးတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ
ေဂ်ာင္မင္ကေတာ့ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ေတာ့ သူ႔၏
ေကာင္ေလးဟာလဲ လိုက္ပါ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္
"သားတို႔ရယ္... ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ၾကေလ... ထထ "
ေဆာ့ဂ်င္ဟာ သူေ႒းဂြၽန္၏ မ်က္နွာရိပ္ကို ၾကည့္ရင္း
ေျပာေတာ့ ေဂ်ာင္မင္ဟာ ပကတိ ဒူးေထာက္ေနဆဲပင္
