Vakantie naar Italië ~ FT Bankzitters

02 ~ De {ex} bezorger

" Oehhh" zeggen de meiden om te stoken. Ik word niet snel ongemakkelijk, maar mijn wangen worden rood en ik voel me wel aardig ongemakkelijk. Ik geef de meiden een boze en ongemakkelijke blik. En ze moeten hun best doen om niet te lachen.

Ik kijk weer naar de 2 meiden, en eentje zegt " Je hoeft het niet te vertellen als je het niet fijn vind" Ik geef de meiden een glimlach. " Het maakt niet uit hoor. Maar als het zover is dan zal ik het wel op mijn insta droppen." vertel ik de meiden. Tussen mij en Matthy is het voor mijn eigen gedachtes nog al chaotisch, stel je voor dat ik dit aan iemand moet uitgaan leggen. Ofc weten de meiden het, maar dit zijn kijkers en kinderen en ze waren ook niet mee op vakantie. Dus het is dan nog ingewikkelder.

" Oke" zeggen de meiden in kor. En we praten nog wat. Dan worden de meiden door hun ouders geroepen en nemen we afscheid van ze. Ook wij vervolgen onze weg, en gaan opzoek naar een taxi.

~ Time skip ~

We zijn thuis aangekomen, en hebben al onze spullen binnen gezet. "Ik heb honger" zegt Lisa. "Ja maar er is niks in huis, bestellen?" Zegt Donna, Donna blijft vanavond ook bij ons slapen. "Nee ik wil voor vanavond snacks hebben, en ik wil alcohol" Zeg ik tegen de meiden. "Dus wie gaat er met me mee naar de winkel?" Vraag ik. " Ik natuurlijk" Zegt Lisa.

De andere meiden bleven thuis, en gingen uitpakken denk ik. Ik denk dat alleen Esmee wat gaat doen en dat de andere 2 meiden een film ofz gingen kijken.

We hadden uiteindelijk afgesproken dat we wat gingen bestellen. We weten nog niet wat, maar daar hebben we het straks wel over.

Lisa en ik rijden naar het winkelcentrum toe. We lopen naar de Albert Heijn, en pakken een winkelwagen. En dan gaan we naar binnen. We hallen wat afbakbroodjes voor morgen ochtend. En we halen wat frisdrank en wat sap. Ook halen we heel veel Alcohol. En we hallen allemaal snacks voor de avond. We nemen bittergarnituur, koek, snoep, chocola, chips en ijs. We hebben eigenlijk van alles gehaald. We rekenen af en lopen met mijn auto. We laden alles in en gaan weer naar huis. Uiteindelijk zijn Lisa en ik toch nog ff langs de Mac gereden. En hebben we 3x kip 20 gehaal voor thuis. En voor onszelf hadden we een McFlurry. En dan gaan we toch echt naar huis.

Als we thuis aankomen is onze McFlurry al op, en pakken we de Mac en onze tassen en gaan naar binnen. We zetten alles neer en het eerste dat Lisa doet is graaien naar iets ongezonds. Uiteindelijk trekken we de snoepzak van Haribo open. En het duurt niet lang voordat de andere 3 monsters de keuken binnen komen lopen. " Zo hallo, hier kunnen we 3 jaar mee doen" "Je bedoeld 3 dagen Es." zegt Lisa bijdehand tegen Esmee. We moesten allemaal lachen om de statement, en diep van binnen wisten we allemaal dat Lisa gelijk had.

Uiteindelijk hebben wij met zijn alle de boodschappen opgeruimd, en hadden wij gelijk besloten om sushi te bestellen. We hadden gelijk besteld en zijn toen met zijn alle onze dekbedden gaan pakken, en zijn beland in de woonkamer. We liggen allemaal verspreid over de bank en stoelen, maar we zijn er aan gewend. Zo ziet onze gemiddelde zaterdag middag uit. We hebben chips en snoep op tafel gezet. En hebben voor onszelf allemaal onze Air-up gepakt. NIET GESPONSERRD. Ook hebben we onze serie aan gezet.

We waren net helemaal in onze serie als de deurbel gaat. "IK doe niet open" Zeg ik snel, ik lig namelijk heerlijk warm op de bank. En uiteindelijk doet Femke de deur open. Ze komt terug met een tas vol met sushi. "Meiden, ik heb het nummer van die bezorger" "Was tie lekker?" vraag ik gelijk " Jaa!" Zegt Femke enthousiast. "Waar wacht je dan op. Voeg hem toe aan je contacten." Zegt Lisa blij voor Femke.

Femke zet het nummer van de bezorger erin, en we proberen d'r over te halen om wat te zeggen. Maar daar komt de shy girl in Femke omhoog. DUS, wij doen het maar voor d'r. Ons plan is dat Lisa de telefoon pakt, en hem dan doorgeeft via Donna en mij naar Esmee. En dan stuurt Esmee een appje.

Ons plan verliep soepeltjes, want Femke was teveel bezig met d'r sushi en de serie. De telefoon kwam bij Esmee terecht en we kijken allemaal, behalve Femke, naar Esmee. Esmee schud met d'r hoofd, en wij kijken d'r allemaal raar aan. Uiteindelijk zegt Esmee " Dit gaan we niet doen. Dit is een van mijn exen."

Nu kijk Femke natuurlijk ook naar Esmee, "Wat heb jij het over?" "Die bezorger, hij was mijn vriendje op de middelbare" "Uhmm, welke van de 4" Vraag ik dan maar " FLOOR IK HAD ER MAAR 3" Zegt ze, omdat ik altijd zeg dat ze de 4 had maar zei zegt dat ze er maar 3 had "Oke, welke van de 3 en de 1e friend with benefit." Zeg ik dan maar "UGghh, het was de ene uit de 3e, die populaire" Ik denk goed na, en dat kan je ook zien aan mijn gezicht. Dan weet ik het en laat ik het met min gezicht zien, daardoor zegt Esmee "Yeah you know. Snap je ook waarom ik het niet wil dat ze met hem gaat." " Ja ik snap het, maar hij is niet meer dei 16 jarige net als toen. Hij kan veranderd zijn, en misschien passen Femke en hij wel heel goed bij elkaar." "Uhmm, over wie hebben we het nuu." vraagt Lisa. " We hebben het over de enige echte, Levi. Levi Smith. Levi was de populaire jongen van onze school, en ik was zijn vriendinnetje in de 3e. Nou bla bla bla. Einstand we kregen ruzie, omdat hij het niet chill vond omdat ik met een jongen uit onze klas om ging. En toen kregen we ergen ruzie en toen break-up. En we negeren elkaar tot de dag van vandaag." "Eigenlijk had jij de deur open moeten doen" Zegt Femke dan nonchalant. " Nee bedankt. Hij is echt niks veranderd als vroeger" Zegt Esmee, een tikkie aan de dromerige kant. Ze vind hem dan nog leuk, denk ik. "We moeten ze weer bij elkaar brengen" Zegt Femke dan. "JA" zeggen alle meiden behalve Esmee, die zegt natuurlijk "NEE".

"Je zei net wel heel dromerig 'net zoals vroeger'. So why not?" "Jongens, gewoon niet" Zegt Esmee terwijl ze naar de droog voor zich uitstaart. De meiden en ik kijken elkaar stuk voor stuk aan, en we weten allemaal wat onze nieuwe missie is. We gaan Esmee en Levi weer bij elkaar brengen. "Oke, we gaan dit gesprek niet onze avond laten verpesten. Dus eetsmakelijk." Zeg ik maar om de sfeer wat beter te maken. "Serieus, de helft van de sushi is al weg, en jij zegt nu pas eetsmakelijk. En dan zeggen jullie dat ik een syndroom heb"

En met dat gezegd te hebben eten we de sushi op en kijken we onze serie verder.

~~~~~~~~

Geniet van kleine Milo helemaal boven in.

1207 Woorden ~