Will U Stay With Me? // Thijs Jansen

Deel 23

Pov Nova

Ik zette de douche uit en stapte eronder vandaan. Ik deed een shirt en een kort broekje van Thijs aan en liep terug naar de slaapkamer. "Ga eens op je buik liggen" hij draaide zich met moeite en pijn om. Ik deed z'n shirt omhoog en zag dat z'n schouder er slecht uit zag. "Ja die is er niet beter op geworden" "nee dat begrijp k best" k wreef even over z'n rug heen tot ik bij z'n rug kwam. " Ahh Noov daar moet je oppassen" "owh sorry gaat het?" "ja gaat wel" "zullen we even op de bank liggen inplaats van hier?" hij knikte en we liepen rustig naar de bank toe. Ik ging liggen en Thijs ging tussen m'n benen liggen met z'n hoofd op m'n borst. Ik ging met m'n hand door z'n haar en scrolde door m'n telefoon. Opeens werd ik gebeld door Sanne.

Het gesprek

Sanne: heyy noov gaat het allemaal goed?
Nova: Hey San ja gaat wel oké denk ik en jij?
Sanne: ja hier ook wie ligt er bij je?
Nova: Thijs ligt hier half bij mij te slapen.
Sanne: Ahwww super cute
Nova: Ja altijd toch <3
Sanne: jullie zijn zeker altijd cute
Nova: hoe gaat 't eigenlijk tussen Guus en jij?
Sanne: ja goedd hij is echt heel lief beetje gek maar dat weet iedereen al
Nova: haha ja klopt

We praatte nog wat verder en na 2 uur hing ik op. Ik zat nog even met Thijs te praten. We hadden het over voetbal, liefde en nog veel meer. Ik keek uit voor z'n rug omdat ik wist dat hij pijn had. "je komt er snel weer bovenop Thijs dat weet ik zeker" "ja mischien maar het duurt nog steeds lang" "ja maar dat is logisch je bent 3 keer beschoten dan ben je niet binnen 2 maanden weer terug" "hoelang denk je dat het ongeveer gaat duren" "dat is niet zo te zeggen Thijs maar ik denk 8 tot 12 maanden wel" "veel te lang voor mij joh" "haha ja snap ik jongen maar ik wil dat je terug kan zodat je echt nergens last van heb" "dat duurt echt eeuwig dat doe ik niet hoor" "wil je weer normaal kunnen voetballen?" "jazeker" "nou dan daar is tijd en geduld voor nodig Thijs. Als we elke dag iets doen kan je mischien eerder terug komen maar ik kan niks beloven" "zou wel fijn zijn" "weet je er nog iets van heb je een stem van de schieter gehoord ofzo?" "ik hoorde iets van m'n ex maar ik weet het niet zeker omdat ik niks zag" "oh die meid is dood" ik wilde opstaan maar voelde dat ik vast werd gegrepen. "Laat het Noov ze komen er wel achter en dan zit ze vast" "Thijs je was bijna fucking dood! " "weet ik maar laat het" ok ging weer terug zitten terwijl ik de woede en adrenaline door m'n lichaam voelde gaan.

Tijdskip 4 weken

Het is inmiddels al 4 weken later en Thijs kan weer zelfstandig lopen. Sinds hij uit het ziekenhuis is heb ik niemand van Feyenoord nog gesproken. We zijn ook niet bij de trainingen geweest. Ik had vandaag een afspraak met een deel van de selectie. Ik ging iets regelen wat helemaal speciaal voor Thijs was.

Guus: heyy hoelaat ben jij er?
U: heyy ik ben er rond 12 uur
Guus: oké is goed iedereen heeft er al zin in haha
U: haha lief van ze :)
Guus: ja toch ik zie je vanmiddag :)
U: tot vanmiddag :)

Ik was redelijk wakker terwijl Thijs met z'n rug naar me toe lag. Ik sloeg m'n arm om hem heen en fluisterde de iets in z'n oor. "ik ga over een uur even naar 1908 toe om iets te regelen" "is goed veel plezier schat" ik gaf hem een zoen die wat lang duurde. "lekker nog goed uitrusten Thijsie <3" hij knikte zacht en ik pakte een broek en een shirt. Ik kleedde me aan en liep naar de keuken. Ik maakte wat kleine pannenkoekjes met blauwe bessen en frambozen. Ik liep terug naar de slaapkamer en gaf ze aan Thijs. "kijk is schatje" "ach schat dat hoefde je niet te doen" "maakt niet uit lieverd geniet ervan" ik gaf hem nog 1 kus en pakte m'n spullen. Ik liep het appartement uit en liep richting 1908. Ik was er bijna toen ik Guus al zag staan. "heyyy Guus" "Heyy Noov" ik gaf hem een knuffel. "huh er zouden meer komen toch?" "Ja die zitten binnen" "oh vandaar" we liepen naar binnen en zag dat letterlijk de hele selectie er zat. We liepen daar ruimte binnen en ik bleef even staan. "ehehe niet ik die dacht dat de halve selectie zou komen inplaats van de hele" iedereen moest lachen en ik liep achter Guus aan. We bespraken een paar dingen tot er heel opeens iemand binnen kwam. Blijkbaar waren het Jesse en Mitchell. "Jezus je laat me schrikken sukkel" "HAHAHAH sorry" ze gingen erbij zitten en we gingen weer verder. Uiteindelijk waren we klaar en ging iedereen weg.

Yehh hier stop ik hem. Vinden jullie het verhaal nog leuk? En is er iets wat jullie er graag in voor zien komen?