deel 44

7 0 0
                                    

Pov thijs

Ze vloog plots naar een van de speakers en ging erop zitten. Opeens klonk er een muziekje. "Deed de heluidsman dat?" "Uhhh nee want die staat daar" ik keek naar achter en zag hem staan. "Wat ben je ook grappig Noov" toennik realiseerde welk nummer het was kreeg ik weer tranen.

It's okay
I know some Day i'm gonna be with you
Its okay
I know some Day i'm gonna be with you

Ik huilde en huilde het stopte gewoon niet. Waarom dit nummer en waarom deze tekst. "Ooit zijn we weer samen Noov ik weet het" m'n stem kraakte van het huilen. De tranen rolde over m'n wangen heen. Waarom doet het zoveel pijn om iemand te verliezen? Ik wil dit niet het doet teveel pijn. Ik ging voorop het podium staan en haalde een papiertje eruit.

"Lieve lieve Nova, al sinds ij je ken voel ik wat voor je. Je was zo lief zorgzaam en grappig. Dat is nu weg en het doet pijn. Geen gelach meer om me heen, geen kusjes voor het slapen alles is weg. Ik mis je ontzettend erg en had zo graag gewild dat het anders was. M'n hart doet pijn en is leeg. Dagen op de club zijn anders geworden. Er is geen Nova meer die gezelligheid bracht in het team of altijd wel iets leuks bedacht om te doen. Het besef is pijnlijk echt heel pijnlijk. Dit is Joe we allemaal verder moeten leven. Ik wil dit echt niet maar het moet. Lieve Nova zal je altijd bin ons blijven? En ons steunen zoals jij mij hebt gesteund?" Ik sloeg m'n hand voor m'n ogen en liet alle tranen eruit. "Fly high little angel" ik keek naar het vogeltje wat naast me op de kist kwam zitten. War is ze toch leuk. Ik kan haar niet vergeten echt niet. Ik nam nog even afscheid en ging daarna terug naar m'n plek terwijl het jogeltje meevloog. Nu was het tijd om afscheid te nemen voor de andere. Ik zat wat op m'n telefoon de foto's van ons te bekijken. "Jullie waren zo leuk samen" ik glimlachte. "Ze was ook heel leuk" nadat iedereen afscheid had genomen was het tijd om weg te gaan. Het laatste nummer speelde zich af. Iris van googoo dolls. Ook een van Nova haar favoriete nummers. Toen ik buiten was ademde ik even diep in. Ok liep naar de auto van Devin en stapte in. "Wat bijzonder sat ze erbij was hé?" Zei ik tegen Devin. "Ja maar echt ze heeft zich eraan gehouden" "tuurlijk zo is Nova" de komende paar dagen bleef ik bij Devin Slapen omdat het niet heel goed met me gaat.

5 dagen later

"Thijs kom eens ik wil wat laten zien" zei Jesse enthousiast. Ij liep achter hem aan het materiaalhok in. "Ik heb wat voor haar gemaakt" ik zag dat hij een hele hoek voor haar had gemaakt. Er lagen een paar foto's en een shirtje met haar naam en mijn rugnummer. "Wat een goede broer ben je ook" "ze verdient haar eigen plekje hier" ik knikte en keek naar haar foto. "We zullen haar nooit vergeten" "dat zeker niet" ik liep weer terug naar het trainingsveld om de spullen klaar te zetten. Plots vloog hetzelfde kleine vogeltje ook mijn schouder. "Hey Noov heb je je eigen hoek al gezien?" Het vogeltje keek me aan en had het idee dat ze een soort antwoord gaf. "Het is raar zonder jou hier er mist duidelijk wel wat" het vogeltje floot wat. "Als ik zo klaar ben met trainen moet je wel weer komen hé?" Het floot weer wat qat leek op een ja. "Oké nou tot zo dan" ze vloog weer weg. Ik keek haar na en een paar minuten later begon de training. Het was intensief maar wel leuk. Na de training zag ik haar alweer zitten. Zou ze het echt zijn? Ik geloof van wel. Ze cloog op me af. "Is Nova er wer thijs?" Riep Justin. "Ik denk het wel" Justin kwam naar ons toe. "Ze verlaat je echt niet eh" "nee ze blijft naar hangen ik zei nog kom je na de training wel terug en toen vloog ze weg en net zag ze er weer" "wat bijzonder zeg" "mhm het is alsof ik haar hoor antwoorden het is zo apart" "je weet maar nooit Thijs" ik lachte en hij liep weer weg. Ik liep naar de kleedkamer en ze wilde maar niet weg. Ik besloot haar mee te nemen. "Hey thijs iemand meegenomen?" Vroeg Devin. "Ja nou ze wilde niet weg dus dan neem k er mar mee" iedereen moest lachen en ik zag Jesse binnenlopen. "Wat is er zo grappig?" "Thijs heeft iemand meegenomen" hij kek naar mij een merkte al snel eht vogeltje op. "Denk je echt dat het Nova is?" "Ik wel het is net alsof ik haar hoor antwoorden soms en ze wil maar niet weg" ze vloog van m'n schouder af naar Jesse toe. "Ga anders naar haar plekje met haar" hij haalde z'n schouder op en liep erheen. "Kijk Noov dit is jouw plekje hier" ze floot wat en leek blij te zijn. Later nam ik haar weer terug en liep naar m'n auto. "Ga je echt mee naar huis?" Ze zat stil. "Oké nou kom maar" ik zette haar in de auto en reed naar huis. Ik babbelde heel veel tegen haar ookal kon ze niet terug praten. "Je kan proberen om op iets te schrijven voor antwoorden" zei ik thuis. Ik pakte een zwart papier en een klein wit krijtje en legde het neer. Ze pakte het direct op en probeerde wat met haar pootje. "Hey thijs" stond er. Ik schrok een beetje omdat het echt Nova was. Ik praatte heel wat af en ze kon dus terug praten maar niet lange antwoorden.

1 dag later

"Oké noov ik ga met Devin en Justin afspreken en je mag wel mee als je wilt" ze schreef ja en klom op m'n schouder. Ik nam een papiertje mee en sprong met haar in de auto. Toen ik later was aangekomen zag kk Justin al staan. "Hey jus" "hey maat hoe gaat het?" "Goed met jou?" "Ja prima en met Nova?" "Vraag zelf maar" ik legde het papier en het krijt neer en zette Nova op een tafeltje. Ze begon met schrijven en er stond Dat het goed gaat. "Bro dit is bizar" "ik weet het ze is het echt en het is fijn om met haar te praten" "snap ik" later kwam Devin er ook nog bij en lieten we heg ook aan hem zien. Na wat gegeten te hebben waren we allemaal weer naar huis gegaan. Ik besloot in de eavond wat te bestellen. "Je kan dit niet eten dan ga je dood je bent een vogeltje hé" ze floot boos terug. "Ja sorry hoor" na lekker gegeten te hebben ging ik naar bed. Nova ging op het nachtkastje zitten in een washand. "Weltrusten Nova"

"Ik houd van je Nova"

Dit was het laatste deel in de volgende ga ik een dankwoord doen dus bereid je maar voor op tranen. Nee geintje hoor.

Will U Stay With Me? // Thijs JansenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu