အချစ်ဒဏ်ရာလေးကုစားခွင့်ပေးပါ... (အပိုင်း၁၅)
ဂျောင်ကုမင်းငါကိုဘယ်ခေါ်လာတာလည်လွှတ်စမ်း
အကိုကိုလွတ်ပေးဖို့ခေါ်လာတာမဟုတ်ဘူးဒီနေ့ဒီချိန်ကစပြီကျွန်တော်တ်တိူ့သုံးယောက်ဒီအိမ်မှာဘဲနေကြတော့မယ်
ခဏလေးနေအုန်းယောင်ယောင်လေးကိူသွားပြောအုန်းမယ်ဘာမှလုပ်ဖို့မကြိုးစားနဲ့နော်အကိုအေးဆေးလေနေမဟုတ်ရင်ကျွန်တော်နမ်းပစ်မှာ
မင်း...သွား
သွားမှာပါဘာလို့နည်းနည်းလေးတောင်အထိမခံရတာလည်ကျွန်တော်အခုလိုတွေလုပ်နေတာ
အကိုကို့ချစ်လို့မြတ်နိုးလို့တန်ဖိုးထားလွန်းလို့လုပ်နေတာဘယ်သူ့ကိုမှလည်ဂရုမစိုက်န်ိုင်ဘူး
ကျွန်တော်ချစ်တဲ့သူ့ရဲ့ဖြူစင်မှုကိုပတ်ဝန်ကျင်ကသိဖို့မလိုဘူးကျွန်တော်သိရင်ရပြီကျွန်တော်ချစ်တာကိုအကိုသိရင်ရပြီ
အရမ်းချစ်ပြီမြတ်န်ုးတန်ဖ်ိုးထားတယ်အကိုမနေ့ကကိစ်စကလည်ဆေးခက်ခံရလို့
ကျွန်တော်ရဲ့အသွေးအသားတွေအာလုံးကိုလည်ချစ်တဲ့အကိုနဲ့ဘဲဖြေဖျောက်ခြင်တယ်
ဘယ်သူ့တစ်ဉီးတစ်ယောက်နဲ့မှမငြီစွန်နိုင်ဘူးအကိုဆီကယူခဲ့တာကိုနောင်တမရဘူးဆေးကြောင့်ဖြစ်ပေမဲ့ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လိုလားခဲ့တာမို့
ကျွန်တော်အချစ်က်ုအခုလက်ခံပေးဖို့မတောင်းဆ်ိုပါဘူးဒါပေမဲ့ကျွန်တော်အနားကတော့ထွက်သွားလို့မရဘူး
အကိုမရှိရင်မဖြစ်နိုင်တော့ဘူးအရာရာတိုင်းကိူအကိုရှိမှပြည့်စုံတော့မှာ
ထယ်ယောင်သက်ပြင်းချပြီကားမှန်ဘက်ကိုမျက်နှာလှည့်လိုက်တယ်သူ့ဘာဆက်လုပ်ရတော့မလည်
သူ့လိုလူကိုဒီလို့နဲ့အတူနေဖို့ကဖြစ်နိုင်ပါမလာအခုတော့ငြိမ်နေတာအကောင်းဆုံးဘဲနောက်မှာထွက်သွားရမယ်
ေဂျာင်ကုလည်ကားပေါ်ကဆင်းလာပြီအရှေ့ခန်းကယောင်ယောင်ကိုချီချလိုက်တယ်
ဟိုမှာကြည်လိုက်ယောင်ယောင်အတွက်ကစားကွင်း
ရေ...ပျော်လိုက်တာဆိုပြီကစားကွင်းထဲပြေးဝင်သွားတယ်
