အချစ်ဒဏ်ရာလေးကုစားခွင့်ပေးပါ...( အပိုင်း၂)
ထယ်ယောင်သူ့သားလေးက်ိုကျေားပိုးပြီအိမ်ပြန်ခဲ့တယ်အိမ်ရောက်တာနဲ့သူ့သားလေးကအိပ်ပျော်နေလိုခဏလေးအိပ်ယာပေါ်ထားချခဲ့ပြီထမင်းချက်ဖို့ထွက်လာခဲ့တယ်
ကင်ထယ်ယောင်ထမင်းမြန်မြန်ချက်တော့ငါ့ဗိုက်ဆာနေပြီဟဲ့အမြန်မပြန်လာကြဘူးတကယ်ဘဲ
အမေရယ်သားရေခဲသေတ်တာထဲမှာဟင်းတွေထည့်ပေးခဲ့တယ်လေဗျားအမေနွှေးစားယုံဘဲလေ
နင့်ငါ့က်ိုခံပြောနေတာလာငါ့မနွှေးစားနိုင်ဘူးအခုချက်အဲဒါဘဲစားမယ်
ထယ်ယောင်သက်ပြင်းချမိတယ်...ဟူး...အကိုရဲ့အမေကသူ့နဲ့သဘောမတူခဲ့ဘူးလေးအရမ်းဂွကျခဲ့တာအခုတောင်အနေကြာလာလို့ဒီလောက်ဘဲဖစ်လာတာ
ထယ်ယောင်ချက်ပြုတ်ပေးပြီးတာနဲ့ကလေးမနိုးခင်အိမ်အလုပ်တွေကိုအပြီးသက်နေတာ
ဟဲကင်ထယ်ယောင်နင်ဘာဖြစ်လို့နင့်ယာကျာ်းအောက်ခံကြီးကိုမီးပူထ်ိုးပေးနေရတာလည်း
ဘာဖြစ်လို့လည်အမေရဲ့ဒီလိုဘဲအမြဲတမ်းလုပ်ပေးနေကြဘဲကို
ချစ်တာကချစ်ပေါ့အေချစ်တာကနေနှစ်ရာမတရာက်နဲ့ကိုယ်အျမ်ထောင်ဉီးစီးရဲ့အတွင်းခံကိုလက်နဲ့လည်မလျှော်နဲ့အထူးသဖြင့်မီးပူမတိုက်ပေးနဲ့
ဘာလိုလည်အမေ
ဖောက်ပြန်တက်တဲ့အဲဒါသိရဲ့လာငါပြောတာနားလည်လာ
အမေကလည်ပေါက်ကရတွေမပြောပါနဲ့အကို့ကအဲလိုလူမဟုတ်ပါဘူး
အေဟေမပြောတေတာ့ဘူးမယုံလည်နင့်သဘောဘဲ
မနက်မိုးလင်းတောကလေးတွက်ထမင်းချိုင့်ထုတ်ဂမ်ဘိုအတွက်အဝတ်အစားလေးအနည်းငယ်နဲ့ထမင်းချိုင့်လေးထုတ်နေတယ်ညကပြန်မအိပ်ဘူးလေးဂျုူတီရှိလို့
အကိုကအရမ်းပင်ပန်နေတော့မှာဘဲထယ်ယောင်သူ့သားလေးကိုကျောင်းပို့ပေးပြီဆေးရုံကိုထွက်လာလိုက်တယ်
သူ့အကိုရဲ့ရုံးခန်းကိုဖွင့်ဝင်လိုက်တာနဲ့မြင်လိုက်ရတာမ်ိန်းကလေးတစ်ယောက်အကိုပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီမျက်နှာဖခင်းဆိုင်အဲဒါဘာလုပ်နေကြတာလည်ထယ်အော်လိုက်တော့ဟို့မိန်းမဖရိုဖရဲနဲ့အကိုပေါင်ပေါ်ကဆင်းတယ်
