Πρόλογος

43 3 0
                                    

Η μπόρα σταμάτησε την ίδια στιγμή που σκούπισε τα δάκρυα της.Βροχή και αέρας ήταν λες και την παρηγορούσαν.Αγρίμι.Σηκώθηκε, πήγε στο μπάνιο και κοίταξε το είδωλο της στον καθρέπτη.Κόκκινα πρησμένα μάτια από το κλάμα, σχεδόν ξεθωριασμένα. Καμία λάμψη στα καταγάλανα γουρλωτά της κουμπιά.

Έπιασε την κοιλιά της ελπίζοντας από τον θεό να είναι όλα ένας εφιάλτης .Πως το παιδί που έχει στα σπλάχνα της δεν είναι από εκείνον.Όχι από τον άντρα που αγάπησε και την πρόδωσε με τον χειρότερο τρόπο.Όχι από εκείνον που της ορκίστηκε να μην την αφήσει ποτέ.

Άνοιξε το ντουλαπάκι μπροστά της και κράτησε στα χέρια της την κάρτα του γυναικολόγου.Ξανά κοίταξε το είδωλο της. Δεν ήθελε να παραδεχτεί πως είναι έτοιμη να βάλει τέλος σε αυτή την εγκυμοσύνη.Στον καρπό του μοναδικού άντρα που ερωτεύτηκε.

Όλα θα πάνε καλά
Όλα θα πάνε καλά
Όλα θα γίνουν καλύτερα
Αύριο είναι μια νέα μερα
Είσαι δυνατή

Σκεφτόταν συνεχώς τα ίδια λόγια σαν ποιηματάκι.Άρπαξε το μπουφάν της και έφυγε.Ούτε εκείνη ήξερε για που.

Χάθηκε απλά και ήσυχα μέσα στην ομίχλη και στην υγρασία του νησιού.

Το δικό σου μαργαριτάρι Where stories live. Discover now