Ala-Ala ng Finals

His First Gift

I am on my way home, it's already 7:30, i guess. Hmm. 7:00 kasi uwian ko ngayon. Magkatext kami kanina pa. Kahit may class ako I never failed to text him back, ganon din siya.

"Ano ba favorite mong pagkain" he asked me

"Lasagna, ice cream and moniegold" i replied

"Lasagna papaya ok lang? Haha" Corny but that joke made me smile.

"E kung ikaw lasagin ko mukha mo?!"

"Joke lang haha Sige Lasagna. E ano ba yung moniegold?"

"Yung tamarind flavor na maasim na maanghang. Favorite ko yun. Made in Thailand :)" talagang favorite kp yun.

So the conversation goes by... ganon lang daily routine namin, lagi nya kong tinetext and ako naman lagi nagrereply. Walang ptid. Araw araw yon.

Saturday... Every Saturday meron kaming fellowship sa church. Umaattend ako, ganon din sya. So nagkikita kami pero walang official 'hi' 'hello' na nangyayari.

Nung pababa na ko sa sasakyan pumunta agad ako kay Ate Lorena (adviser ng Youth) pero hinahanap ng mata ko sya. Then I saw him nakita nya ko, pero di nya ko pinansin. Ok lang naiintindihan ko yon. No hard feelings :)

"Kath samahan mo ko sa loob" Ate Lorena insisted

"Bakit?" Nagtataka ko namang tanong sa kanya.

"Basta lika dito" tumayo na ko at sumunod sa kanya.

"Ano po ba yon Ate Lorena?" I asked out of my curiosity

"May ibibigay ako sayo, wag mo sasabihin sa ibang youth baka magselos no" Ha???

"Ok po. E ano ba yun?"

"Basta"

Nasa loob na kami ng church.

"Buksan mo bag mo" I opened it. May pinasok sya dun at tinignan ko.

"Haluh! Haha bakit? Pano??" Nagulat talaga ako. Pano? Seryoso? Pano nya nalaman?

She just smiled. Lumabas na kami ulit. Saka ko ulit tinignan.

To: Vulcanizing

From: Chararat

Yan ang nakalagay sa bottle ng Moniegold!

Saka ko lang naalala na... Vulcanizing tawag nya sakin kasi napaniwala nya ako na yun ang course nya. He told me that BSVulcanizing ang course nya. Kahit ako natawa sa kainosentihan ko. Haha kaya naman chararat tawag ko sa kanya kasi... wala lang. Nabasa ko lang sa twitter yun e. Haha nakkatouch naman. Ito yung First Gift nya sakin. He knew that it is my favorite food that's why he bought it and gave it to me. Well not directly gave it, he asked other person to do it but atleast he still gave it to me.

Galing sa kanya to. Nahihiya pa syang siya ang magabot. Haha

After ng fellowship, pagdating ko sa bahay i immediately texted him.

"Thank You"

"San? :)" Kunwari pa to!

"Sa binigay mo"

"Ani ba binigay ko?" Sasampalin ko na to. Napaka in denial.

"Yung moniegold"

"Di ako nagbigay nun"

"Ah di ba ikaw. Edi hinde!" Asaaar ayaw pa umamin

"Haha joke ako nga. Walang problema, basta ikaw"

Haaaaa!!! Basta ako? Kilig naman daw ako. Haha Matagal bago ko inubos yung Moniegold na binigay nya, weeks bago ki inubos yun, I treasured it since bigay nya, unlike pag aki bumili oras lang pagitan ubos na.. Now I can say that I am starting to fall for him.