Facebook Chat (The first time we talked again)

5 0 0
                                    

Walang pasok dahil sa bagyo. Makapanuod na nga lang ng basketball sa 5. Gilas Pilipinas. I also opened my facebook. I scroll and scroll it down. I also changed my profile pic. Hmm. 1 notif. I opened it and to my surprise, he liked my profile. Reid liked it! After two years.

Ano ibig sabihin nito? Lumakas ang pagtibok ng puso ko. Ang bilis. Ano kaya, ichat ko? OL kasi sya.

Chat ko? Di naman siguro ako masi'seen. I took a deep breath and I chat him.

Me: Uy!

Yun lang nasabi ko. Ano ba sasabihin ko? Jusko!

Then a few seconds nagpop up messanger ko. Nagreply sya!

Reid: Uy :)

With smiley! Pag ibig itoooo! Our chat continues hanggang sa...

Reid: yung dati pa rin ba number mo? :)
Me: Di na, nawala kasi cp ko. :)
Reid: E ano yung bago?
Me: 093597*****
Reid: baka naman sa kpitbahay nyo yan? Haha
Me: sa aso namin yan. Haha djk.. sakin yan.
Reid: sige. :) goodnight na may pasok pa ko bukas. Godbless.

Hinigi nya no. Ko! Itetext na ba nya ako? Ahaha eto na best na araw sakin! Iloveyou Lord. The best ka talaga.

After 3 days di pa rin siya nagtetext. Ano ba balak nya? Idisplay no. Ko? Hay. Ummattend na lang ako ng fellowship sa church, andun sya pero di namin pinasin isat isa. Ilangan syempre. Nang matapos na fellowship hinatid na nila kami sa bahay, gamit sari sariling sasakyan. Ako hinatid din ako syempre ako kaya may pinakamalayong bahay.

Service ng church ang nahatid sakin, nung nasa malapit na kami sa bahay, tumingin ako sa likod nakasunod pala sasakyan nila Reid kasama si Ken pero huminto rin at ayun umalis na. Bakit sila sumunod e wala naman silang ihahatid? Haay ewan.

"Thankyou.. ingat :)" I said sa mga naghatid sakin at pumasok na ko sa loob ng bahay. Nahiga sa kama at tinignan yung cp ko. Wala talaga nagtext. Binitawan ko na yun at pumikit.

Ala-Ala ng FinalsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon