LARENZO'S OBSESSION (1)

BREAKFAST LETTER☘

Nagising ako ng marinig ang pag alis ng sasakyan nya mula sa mansyaon na ito agad kong tinawag ang isa sa mga katulong na narito.

"Excuse me?"

"Ye-yes po madam?"

Madam? Jusko ito talagang lalaking yun siguro inutusan nya ang mga ito na tawagin ako sa tawag na iyun.

"Anong pangalan mo?"

"Crisel po madam yan po ang pangalan ko  30 years old po ako at galing po ako sa ilocos norte kaya ilokana po ako, ako po ang magiging personal maid nyo madam masaya po akong makilala ka sa haba ng panahon na puro picture nyo lang po ang nakapaligid dito"

Tama ang narinig nyo pag pasok ko dito kahapon tumambad sakin ang mga picture at painting ng aking muka di nako nagulat dahil isa nga palang obsess ang lorenzo na ito di narin ako nagulat na kilala nila akong lahat.

"Hindi monaman ako kaylangan tawaging madam saka mas matanda ka sakin"

Nga pala nakalimutan kong sabihin 23 years old palamang ako at si lorenzo sa pag kakaalam ko ay 27 na ang taon nya napaka bata ko pa.

"Madam kung itatanong nyo po asan si sir lorenzo umalis po sya papunta sa kumpanya hinanda nya na po breakfast nyo sabi nya dina daw po ganun ka init yan dahil alam po nyang ayaw mo sa sobrang init, gatas din po ang tinimpla nya dahil mas prefer nyo daw po ang milk kaysa coffee, may iniwan daw po syang letter doon sayo."

Tumango nalang ako sa mga sinabi nya akala ko ay aalis na sya oag katapos sabihin ang mga iyon pero hindi naka sunid lamang sya at nakabantay sa akin naiilang ako sa mga ginagawa nya.

"Pwede ka ng umalis kakain lang ako"

"Sabi po ni sir madam ay bantayn ko daw po at panoorin ang bawat galaw nyo wag hahayaang mawala ang paningin ko sainyo"

Agad akong nairita sa mga sinabi nya at balak ko pa sana syang paalisin pero hindi ko nalamng yun ginawa dahil utos yun ni lorenzo baka magalit payun sakin at ano pang gawin ng adik nayun

Agad akong natuwa sa sarap ng pagkain na ito sya batalaga nag luto nito sa pitong taon nayun walang akong ibang ginawa kundi itaboy sya tanging renz lang ang bagay na alam ko, Binasa ko namn ang letter na iniwan sakin ni lorenzo na sinasabi nitong si crisel.

The letter:

"Good morning mylove,my baby, my wife...na ready ko na yang kakainin mo sana ay magustuhan mo yan ayokong mag palipas ka ng pagkain, dont you ever think of chatting any guys baby, all of your access is in me so dont you dare, uuwi ako dyan mamaya para mag lunch kasama ko im really excited na wife to eat lunch with you dinako makapag intay...tatawag ako kada 10 minuto pag gising kana...ilove you Lina

Katulad nga ng sinabi nya ay agad na nag ring ang cellphone ng isa sa mga bantay dito agad akong pinuntahan nito at yumuko

"Madam si sir po hanap kayo"

"ayoko"

"Pero mada---"

"Ayoko maaga pa para saganyan"

"Si- sir ayaw po ni-----"

Narinig ko ang sigaw ni lorenzo mula sa selpon naawa namn ako kahit papano doon sa guard at tinignan ko si crisel na nag mamakaawa na din na para bang papatayin sila ni lorenzo pag di ako nakausap, like wth kada 10 minuto ang OA!!!

"Akin na"

kinuha ko ang selpon na iyon at rinig parin ang frustrated at sigaw nito

"Why the hell it is taking so long?!!!iwant to hear my wife voice ibigay nyo sakanya ano ba hindi ako makapag focus ng maayos!!!!!!!"

"Lorenzo"

"Baby"

Bakas ang saya at panumbalik ng malalambing nitong boses ng marinig ako sa selpon tila ba mula sa pagiging demonyo ay naging mala anghel ito.

To be continued...