🐛🦋🍀🍄🌈🧸
[çeviri]
Stray Kids'in lideri Bang Chan hakkında tumblrdan bulduğum tepkilerin / tek bölümlük kurguların çeviri koleksiyonu.
📍Başlığında "18" yazan bölümler cinsellik bulunduruyor, rahatsız olanların & yaşı küçük okuyucuların o bölüml...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@thevampywolf / çeviriyi yaptığım tumblr hesabı.
"Anne? Napıyorsun?"
Beş yaşındaki çocuğunun elinde bir yastık tuttuğunu, arkasında yerdeki yıldız desenli battaniyesini sürüklediğini görmeye dönüyorsun. Sana doğru sallanırken gözlerini ovuyor, büyümüş saçları alnına ipeksi bukleler döküyor.
Yardım edemezsin ama elini Noah'a uzatırken gülümsedin. Dağınık saçları ve kocaman gözleriyle babasına çok benziyor.
"Aya bakıyorum," diye cevap veriyorsun, küçük çocuğu kucağına çekiyorsun. Kollarını etrafına sarıp, onu sana yakın tutarken bukleleri burnunu gıdıklıyor. "Uyuyamıyor musun?"
Noah sana sokulurken başını sallıyor. "Babacığı özledim."
Ona acı bir şekilde gülümseyerek mırıldanıyorsun. "Bende babacığı özledim" parmaklarını Noah'ın saç tutamları arasında gezdirirken cevap veriyorsun. "Yakında evde olacak bebeğim."
Kocanın yakında eve döneceğinden bahsederken Noah'ın yüzü aydınlanıyor ve babasından miras kalan kocaman sırıtışıyla yüzüne dönüyor. "Neden aya bakıyorsun?"
"Çok güzel," diye omuz silktin, bakışlarını tavandan tabana pencerelerinden parlayan dolunaya çevirdin. Evinizdeki ışıkların çoğu gece yarısını geçtiğinden beri kapalı, ancak ay, oturma odasını ve herhangi bir lambayı aydınlatan sürekli bir gümüş ışık akışı gönderiyor. "Öyle değil mi?"
Noah kanepenin kol dayanağına tırmanıyor, doğal ışığı daha iyi görmeye çalışırken ellerini koluna tutuyor. "Çok parlak."
Analizine usulca gülüyorsun. "Öyle, değil mi?"
"Neden bunu beğeniyorsun ki?" Noah tekrar kucağına sürünürken merakla soruyor.
"Hmm... bana babanı hatırlatıyor, "kabul ediyorsun, aya gülümsüyorsun. "O da her zaman ayı severdi."
"Baba bir kurt," diyor Noah kıkırdayarak ellerini başının üstüne koydu. Gecenin gölgelerinde, başını hareket ettirdi ve hayvanı taklit ederek seni güldürdü.
"Bu doğru, ben bir kurtum." Aniden Chan'in sesi senin kahkahana karıştı ve kocan Noah'ya doğru aptalca bir sırıtışla atlarken ona döndün, kolları çığlık atan çocuğa dolandı.
Chan şakacı bir şekilde Noah'ın göğsüne yüzünü gömdüğü zaman yüksek sesle gülüyor, Chan onu gıdıklarken Noah kıkırdıyor ve ciyaklıyor. "Baba, gıdıklıyor!"
Kıkırdayarak, Chan Noah'ı kollarından bırakır ve kanepede yanına oturur, sana doğru eğilirken çocuğa sıkıca sarılır. Parlak bir sırıtışla, Chan selamlamak için dudaklarına yumuşak bir öpücük bırakıyor, oğlunu diğeriyle tutarken bir kolunu etrafına kaydırdı. "Neden ikiniz uyanıksınız?"
Aya bakıyorduk," diye yanıtlıyor Noah, Chan'in elini okşayarak. "Anne babayı hatırlatıyor." dedi."
"Öyle mi?" Diye soruyor Chan, göz kırparak sana dönüyor. Kıkırdıyorsun ve başını omzuna indiriyorsun, kendini rahatlatırken kanepeden biraz aşağı kayıyorsun.
"Bana ilk buluşmamızı hatırlatıyor," diye cevap veriyorsun, elini Chan'in özgür olanına kaydırıyorsun. "Hatırlıyor musun? Beni pikniğe götürdün."
Sonra Chan inliyor, utanarak başını arkaya atıyor. "Bana hatırlatma bile. Göremedim ve sonunda sandviçlerde ot yedik."
Gülüyorsun, kafanı sallıyorsun. "Sanırım o anda sana aşık oldum."
Bu sırada Chan başını kaldırır ve gözlerini seninkiyle kilitler; kıkırdarken yarım ayları buruşurlar, yanaklarının elmalarına yayılan güzel bir allık var. "Neden, otlu sandviçlerim yüzünden mi?"
"Mhm. Tam da otlu sandviçlerin yüzünden."
Noah tiksindirici bir ses çıkarıyor. "Otlu sandviçler iğrenç geliyor. Baba pasta yapmalıydın!"
"Pasta mı? Otlu pastaya ne dersin?" Chan teklif ediyor ve Noah dilini dışarı çıkararak başını salladığında, Chan başını seninkine bırakıyor. Ay, Noah'ın başının etrafına gümüşi bir halo atıyor ve Chan çocuğun yanaklarını sıkıştırmak için uzanıyor.
