Seishinshiro

Bölüm 1: Ölmüş Ruh

   (Yoshiro, siyah beyaz renkli hakame giyen, uzun beyaz saçlı [genelde saçının sadece altlarını bağlar] ve ölü gri gözlere sahip ama kör değil, renkleri doğuştan öyle. Boyu 1.85, bükme tekniği dışında iki tane katanası var, yani aynı zamanda da bir kılıç ustası. Çıplak gözün takip edemeyeceği bir hıza sahip, genelde rakiplerini gafil avlamak için kullanır. Kişilik olarak ciddi ve eğer sınırları zorlanırsa tam anlamıyla çok tehlikeli birine dönüşebilir ama genel olarak sessiz, yüksek sesten nefret eden ama düşünceli ve nazik biridir.)

Ruh bükmek... Gelmiş geçmiş en güçlü ve en zor bükme tekniği... Bu tekniği bilenlere krallardan ve kraliçelerden bile daha çok saygı duyulurdu. Tabi öyle yüce kişiler böyle şeyleri hiçbir zaman kendilerine yediremezler. Bu yüzden bütün ailem ve arkadaşlarım öldürüldü zaten... Ben Yoshiro, bir ruh bükme ustasıyım ve size kendi hikayemi anlatmaktan onur duyarım...
  
***5 yıl önce, Shilon Krallığı, Ruh Tapınakları***

Yoshiro'nun yakın arkadşı Shimari, Yoshiro'ya doğru koşar ve sarılırlar, elinde iki bardak meco (bir tür çay bitkisi) çayı tutan Yoshiro, çayları dökmemek için uğraşırken dengesini kaybeder ve neredeyse düşecekken dengesini yine toparlar:

Shimari: Yoshiro! Günaydın!

Yoshiro: Shimari! Önüne bak! Nerdeyse çaylarımızı dökecektim! Bu meco bitkilerini bulmak için ne kadar uğraştım haberin var mı??

Shimari: Şapşal bir çay bitkisi sana sarılmamı engelleyemeyecek!

Shimari gülümser ve Yoshiro'dan kendi çayını alır, Yoshiro sabah yorgunluğuyla iç çeker:

Shimari: Bütün gün uyanmanı bekledim. Kesin yatma saatini yine çok geçtin.

Yoshiro: Sabaha kadar yeni öğrendiğim teknik üzerinde çalıştım.

Shimari: Yeni dediğin tekniği 3 ay önce öğrendin! Hem sen usta değil misin? Neden bu kadar uğraşıyorsun ki?

Yoshiro: Her an her şey olabilir. Hem öğrenmenin ne yaşı ne de ustalığı vardır.

Shimari: Bak sen, söyleyelim de atasözlerine yazsınlar bu bahaneleri.

Yoshiro: Ne bahanesi?
Shimari: Önümüzdeki nesiller için, 'Ustaların uyumamak için uydurduğu bahaneler'.

Yoshiro siniri bozulmuş bir surat yapar.

Yoshiro: Bazen nasıl bu kadar sinir bozucu olduğunu aklım almıyor gerçekten!

Shimari: Sana özel üzerinde antremanlar yaptığım bir bükme tekniği. "Yoshiro'nun sinirlerini bükme". Nasıl ama?

Yoshiro iç çekti ve Shimari güldü.

Shimari: Neyse ben gidiyorum, görüşürüz.

Yoshiri: Görüşürüz.

Yoshiro gözünü ovalayıp bir taşa oturur. Tam tertemiz çayından yudumlayacakken arkadan birinin hakamasını çektiğini hisseder.

Yoshiro: Shimari eğer bu sensen-

Yoshiro arkasını döner ama o Shimari değildir. Bu onun büyüklerinden biri olan Dowāfu Maaki'dir. Dowāfu, aşırı kısa boylu, bastonlu, yaşlı bir ruh bükme ustasıdır. Yoshiro'yla uğraşmayı çok sever, ne var ki ona bir o kadarda şey öğretmiştir. Yerden sadece birkaç santim yüksekte olan beyaz sakalıyla uğraşırken Yoshiro'ya bakar.

Dowāfu: Ne o Yoshiro, artık bir günaydına bile gelmez oldun.
Yoshiro: Efendim! Günaydın! Ç-Çok üzgünüm!

Dowāfu, Yoshiro'nun kafasını bir eliyle okşar sonrada Yoshiro'nun çayını alır.