KÖLELİK BİR BAŞLANGIÇ MI? SON MU?

Köle Olmalımıyıdım?

KÖLELİK DUYGULARIMA ENGEL OLAMADIM.

Bir okulda müdür yardımcısı olarak çalışıyorum ismim Bekir. Günlerim genellikle öğrenci sorunları ve idari işlerle geçiyordu. Lise döneminden beri yaşadığım kölelik duygularımı işlerimle baskılamaya çalıştım hep. Dönem dönem hikayeler okuyarak video izleyerek kendimi rahatlattım. Ama artık gerçek hayatta bunu yaşamak istediğimi farkettim. Bulunduğum konum ve sert mizacımdan ötürü bir tülü böyle bir diyaloğa giremedim kimseyle. Daha sonra okumuş olduğum birkaç hikayeden esinlenerek, kölelik yapmak istediğim kişiye karşı yardımcı olarak süreci başlatmaya karar verdim. Bunun için doğru kişi okulda bir çalışanım olan Bahar hanımdı.

Birgün sabah kendime çay aldım ve bir bardak da onun için doldurup masasına götürdüm. Benden böyle bir hareket görünce oldukça şaşırdı ve çekindi. Gerek yoktu Bekir bey dedi ama olsun ne olacak çay da mı getirmeyeceğim dedim ve çıktım. Öğleye doğru artık iyice duygularım kabardı ve yeni şeyler yapmaya karar verdim derken Bahar alışverişe gitmek için izin istemeye geldi. Odama girince hafif toplandım ve bu davranışıma da şaşkınlıkla karşılık verdi. Bekir bey izniniz olursa alışverişe gideceğim dedi ben de; aa ben de gideceğim nereye gideceksin dediğimde okulun yakınlarındaki bir avmyi söyledi. İstersen beraber gidelim dedim, o da ama benim işim uzun sürer dediğinde olsun ben de gezmiş olurum dedim ve otoparka geçtik. Kapısını açmayı çok istedim ama çevreden görenler olur diye açmadım. Arabada ne tür müzik sevdiğini sorduğumda önce sessiz kaldı farketmez dedi. İstediğin radyo kanalını açabilrisn dedim ve ona ilk hakimiyeti verdim.

Avmye girdikten sonra Bekir bey ben kadın giyim mağazaları gezeceğim dedi. Ben de tamam dedim ona eşlik etmeye başladım ve şaşkınlığı arttı. İlk mağazada birkaç kıyafet seçti ve deneme odasına gideceği sırada elbiseleri elinden aldım ben tutayım sen rahatça bak dedim. Geri almak istesede müsaade etmedim ve o rahat rahat gezerken arkasında uşak gibi gezmeye başladım. Bir müddet sonra kendini kaybetmiş gibiydi ve beğendiği deneyeceği elbiseleri koluma koymaya başladı.

Bir an ah Bekir bey özür dilerim daldım kusura bakmayın ben alayım dese de hayır halimden çok memnunum dedim. Bu sefer pek umursamamadı ve deneme kabinine yöneldi. Elimden iki üç tanesini alıp içeri girdi denedi yok beğenmedim dedi perdenin arkasından benim orda beklediğimden emin gibi uzattı. Hemen aldım, Bahar hanım diğerlerini de vereyim dediğimde kırmızı kazağı ve kot pantolonu alayım şeklinde cevap verdi. Ben de buyrun efendim dedim uzattım içerden kısa bir kahkaka geldi ve rüyamda görsem inanmazdım sizin böyle şeyler yapacağınıza dedi. Biraz utandım ve gerildim. Bu denediklerini beğendi ve almak için kasaya yöneldik. Kasada ödeme yaparken kredi kartında yetersiz bakiye çıktı ve Bahar, bunları ayırın ben sonra alayım dedi. Hemen olmaz öyle ben alayım sen bana ödersin dedim. Önce itiraz etti ama ben çoktan kartımı vermiştim ödemeyi yaptım ve poşetleri aldım. Çok teşekkür ederim yarın maaş günü öderim dedi ama ben önemli değil dedim. Çantayı elimde gördü ama sesini çıkarmadı bu sefer. Alacağım çok şey vardı ama kartta limit yokmuş sizin işiniz neyse onu yapıp dönelim isterseniz dedi. Ben de hayır benim limitim var alışverişini yap ödersin dedim. Önce duraksadı sonra çizme alacaktım dedim ve ayakkabıcıya girdik çok heyecanlıydım. Ben de onun için seçim yapıyordum ve ilgime şaşırmıştı. Belki ondan hoşlandığımı bile düşünmüştü halbuki ben onun sert ve aşağılayıcı tavrını seviyordum.

Bir çizme buldum ve denemesini istedim. Önce baktı sonra güzelmiş deneyelim dedi. Oturdu ayağındaki botları çıkarmakta zorlanınca hemen eğildim ve ayağından çektim. Bekir bey lütfen üzülüyorum siz byle yapınca zaten eşyalarımı taşıyorsunuz dedi. Ben ise o sırada ayakalrına bakıyor ve halimden memnun bir tavırla ben zevk alıyorum diyebildim. Nasıl yani dedi? Sıkılıyorum hep hizmet almaktan biraz da edeyim dedim. Yine kahkaha attı ve e o zaman ara sıra gelelim dedi aşağılayarak. Keşke dedim. Şaşkınlığı iyice artmıştı. Çizmeyi giymesine yardımcı olmak için eğildiğimde sadece ayakalrını uzattı. Umarım işyerinde de bu tavrınız devam eder çok sertsiniz dedi. Ben de eğer istersen iş yerinde de hizmet ederim ama aramızda kalırsa dedim. Ağzını açtı ve vaay be Bekir bey bana hizmet etmek için izin istiyor ha kızlar bunu duymalı dediğinde kıpkırmızı olmuştum. Bahar bunlar aramızda kalsın lütfen demekle yetindim. E bu sana bağla Bekirciğim dedi ve güldü. Hadi çizmemi de öde gel gidelim artık dedi. Arabaya geçtik yolda pek konuşmadı. İşyerine geldiğimizde sen şimdi çantaları yukarı çıkarmazsın dedi. E bir zahmet dedim. O zaman arabada dursun akşam eve beni bırakırsın dedi. Tabi dedim evini öğrenecektim mutluydum. Akşam mesai bitimine yarım saat kala arası ve mesai saatlerine dikkat ettiğimi bilidği halde hadi bugün erken çıkalım dedi, itiraz edemedim. Arabaya bindik ve evini tarif etmeye başladı yol çok uzun değildi. Evinin önüne geldik çantaları yukarı çıkar istersen ben de marketten ekmek alayım ya da ben niye alıyorum çantaları bırakınca gider alıp getirirsin dedi. Hani hizmet etmek istiyorsun ya bana müdürüm şeklinde alaycı bir tavırla. Ben de tabi tabi demekle yetinip binaya arkasından girdim. Asansörle eve çıkarken aynada kendine baktı ben yokmuşum gibi. Evinin katına çıktığımızda zili çaldı. Yalnız yaşadığını düşünmüştüm. Temizlikçi kadın kapıyı açtı. Bahar hanım hoşgeldiniz dedi. Bahar çantaları al dedi ve evin içine girdi. Bana döndü ve ekmeği alıp gelince saadet hanıma verir gidersin sabah da beni almayı unutma dedi ve içeri doğru geçti. Marketten ekmeği alıp tekrar eve çıktım, temizlikçi kadın kapıyı açtı ve ekmeği aldı. Tam ben gidecekken kim olduğumu sordu ben de Baharın müdürü olduğumu söyleyince şaşırdı nasıl yani dedi. Cevap vermeden asansöre binip aşağıya indim. İçimde garip hisler vardı. Acaba bundan sonra hayat benim için nasıl olacaktı...

Yaşanan bu olayların devamı gelecek...